«ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ»
Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καίὙμηττοῦ
Δανιήλ
Τέτοια εἶναι ἡ προσφορὰτοῦΘεοῦ, στὸ πρόσωπο τοῦΧριστοῦ. Παγκόσμια. «εἰς᾿Εμὲβλέψατεκαὶσώθητε, πάντα τὰ πέρατα τῆςγῆς» (Ἡσαΐας µε΄, 22). Καὶεἶναιὄχι µόνο παγκόσμια σὲἔκταση, ἀλλὰκαὶἀπροσωπόληπτησὲ ποιότητα, ἀφοῦ«οὐκἔστιν προσωπολήπτης ὁ Θεός, ἀλλ᾽ἐνπαντὶἔθνει... δεκτὸςαὐτῷἐστὶν» (Πράξεωνι΄, 35). Ὁ ἀποφασιστικὸςλοιπὸν λόγος, ἐναπόκειταιστὸνἄνθρωπο. Αὐτὸςθὰἀποφασίσει. Γι’ αὐτὸκαὶστὸἸωάννηξανὰκαὶ ξανά, ἡ προσφορὰτοῦΧριστοῦγιὰ σωτηρία,χριστιανικὴζωὴκαὶὑπηρεσία, προλογίζεται μὲτὸ «ἐάν τις»:
- ΣΤΗ ΖΩΗ -
«ἐάν τις φάγειἐκ τούτου τοῦἄρτου, ζήσει εἰςτὸναἰῶνα» (στ΄, 51).Οἱ πρωτόπλαστοι, φάγανε ἀπὸτὸνἀπαγορευμένοκαρπὸκαὶ πέθαναν. Τώρα, ὅποιος φάει ἀπὸτὸν Χριστό, τὸν «ἄρτοτῆςζωῆς», ζεῖαἰώνια.
- ΣΤΟ ΞΕΔΙΨΑΣΜΑ -
Πάλι ἀπὸτὸνἄνθρωπο, ἐξαρτιέται. Τὸνερὸτῆςζωῆςὑπάρχειἄφθονο κι’ εὐλογημένο, στὸν Χριστό. Πόσοι δυστυχῶςδὲνἔρχονταισ᾽Αὐτόν, γιατὶδὲνἔχουν νιώσει τούτητὴνπνευματικὴ δίψα. Ὅμως: «ἐάν τις διψᾷἐρχέσθωπρός Μεκαὶπινέτω» (ζ΄, 37).
- ΣΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
Ποὺὅλοικατὰ κάποιο τρόπο, τὴνἐπιζητοῦν. Ὅμως, σὲδρόμους ποὺδὲνὁδηγοῦνσ᾽αὐτὴκαὶσὲ πρόσωπα ποὺδὲντὴ διαθέτουν. Ὁ Χριστός, σαφῶςεἶπεὅτι: «Ἐάν τις εἰσέλθῃδι᾿Ἐμοῦ, σωθήσεται!» (ι΄, 9).
- ΣΤΗΓΝΩΣΗ
Κι ἐδωμᾶς δίνεται ἡ πληροφορία ὅτιστὴνἀληθινὰ Βιβλική γνώση πολλοὶδὲν φτάνουν καὶδὲνὀρθοτομοῦν, γιατὶδὲνεἶναι πρόθυμοι νὰτὴ ζήσουν στὴν πνευματική τους πορεία. Ἐνῷ: «ἐάν τις θέλῃτὸ θέλημα αὐτοῦ (τοῦΘεοῦ) ποιεῖν, γνώσεται! περὶτῆςδιδαχῆςαὐτοῦ» (ζ΄, 17).
- ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Συχνά, γίνεται τὸ λάθος. Στὴ Χριστιανική µας διακονία,πρότυπα ἀνθρώπιναἀκολουθοῦμε. Μ’ αὐτὰνὰρυθµίζουµετὴν προσφορά µας, ἀπ᾿αὐτὰνὰἐμπνεόμαστε (;), αὐτὰνὰμᾶςἀπογοητεύουν. Ὁ Χριστὸςὅμωςκαὶἐδῶμᾶςπροειδοποιεῖ. Καὶ προτρέπει: «ἐὰνἘμοί τις διακονῇ, Ἐμοὶἀκολουθήτω»(ιβ΄, 26).
- ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ -
Καλῶς ἤ κακῶς, ὁ ἄνθρωποςκυττάζει γύρω του γιὰτὴνκάποια ἀναγνώρισητῆςὑπηρεσίας του. Ὁ Χριστὸς φαίνεται τοῦτονὰμὴτὸ καταδικάζει ὁλότελα. Προτρέπει ὅμως,ὄχι γύρω ἀλλὰψηλὰνὰκυττάζει ὁ ὑπηρέτης Του, γιὰτὴνἀναγνώριση: «Ἐάν τις ᾿Εμὲδιακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ Πατὴρ» (ιβ΄, 26).
- ΣΤΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ -
Ἀκροατὲςτοῦ Λόγου, ὅλοι λίγο - πολὺεἴμαστε. Ὅμως ἡ ἀκρόαση τούτη προνόμιο κι’ ἄνεἶναι, ὁδηγεῖσὲμιὰεὐθύνη. Τὴ συμμόρφωσή μας στὸπνευματικὸ μήνυμα. Γιατί, ὁΧριστὸςεἶπε πώς: «Ἐάν τις μοῦἀκούσῃτῶν ρημάτων καὶμὴφυλάξῃ... ὁ λόγος ὅνἐλάλησαἐκεῖνοςκρινεῖαὐτὸν» (ιβ΄, 47, 48).Λόγος δηλ. ποὺμπορεῖνὰ σώσει καὶποὺ «ἐάν τις... .», μπορεικαὶνὰ καταδικάσει.
