Ὁ εὐλογῶν Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός.
«ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ» (Α΄ Πρός Κορινθίους α΄ 5)
Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ὁ αἰώνιος καί ἀναλλοίωτος Λόγος μέ τήν ἐνανθρώπησι Του εἰσέρχεται στόν συνεχῶς μεταβαλλόμενο καί ἀλλοιούμενο κόσμον τῆς ματαιότητος καί τῆς φθορᾶς γιά νά τόν ὑψώσει στήν αἰωνιότητα παύοντας κάθε ροπή καί μεταβολή του.
Ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι τό σταθερό σημεῖο ἀναφορᾶς τῆς ἐπί τῆς γῆς ἱστορίας καί τῆς πνευματικῆς πορείας, τῆς ζωῆς καί τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ χρόνος μεταβάλλει τίς γνῶμες καί τίς ἔννοιες τῶν ἀνθρώπων.Οἱ γνῶμες, οἱ ἰδέες, οἱ τρόποι τῶν ἀνθρώπων εἶναι καταδικασμένοι σέ ἀδιάλειπτη μεταβολή καί ὁ χρόνος μεταβάλλει τά περιβάλλοντα μας ἀντικείμενα. Ἐπίσης ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας παρέρχεται καί ἐμεῖς συνεχῶς μεταβαλλόμεθα. Ὁ ἄνθρωπος διαπιστώνει τήν τραγικότητα καί τό πρόσκαιρον τῆς ζωῆς του, τό ἄστατο τῆς δόξης καί πάσης καταστάσεως καί ἐξομολογεῖται “ Ἐξέλιπον ὡσεί καπνός αἱ ἡμέραι μου” (Ψαλμός 101 (ρα΄), 4). “αἱ ἡμέραι μου ὡσεί σκιά ἐκλίθησαν ” (Ψαλμός 101 (ρα΄), 2). Ὁ ὁρατός κόσμος μεταβάλλεται.
Ὁ ἀμετάβλητος Χριστός.
Παρά ταῦτα, παρά τήν τῶν πάντων ἀλλοίωση, μεταβολήν καί ἐναλλαγή στό κέντρον τῆς ἱστορίας βρίσκεται ἕνα Πρόσωπο. Εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτός παραμένει αἰώνιος καί ἀμετάβλητος κατά τούς προηγουμένους λόγους τῆς Γραφῆς “Σύ δέ ὁ αὐτός καί τά ἔτη σου οὐκ ἐκλείψουσιν ”. Μάταια θά προσπαθήση ὁ ἄνθρωπος νά βρεῖ ἤ νά κατασκευάσει ἀντίδοτο στήν ἐσωτερική ἀνασφάλεια καί τό ἄγχος ἄλλο, ἐκτός ἀπό τήν πίστη.
Στήν ἐποχή μας τῆς ἐφιαλτικῆς ρευστότητος καί τῆς ἀσθματικῆς μεταβλητότητος ὁ Χριστός εἶναι καί μένει μοναδικός καί ἀμετάβλητος.
Τό δρόμο τῆς πίστεως πρέπει νά βαδίσωμε μέ συνέπεια. Αὐτοῦ τοῦ δρόμου ἡ ἀρχή εὑρίσκεται στήν ταπεινή Βηθλεέμ, ἀναβαίνει στόν φρικτό Γολγοθᾶν κατεβαίνει στόν κενόν μνημεῖον καί ἀπ’ ἐκεῖ ἀνεβαίνει εἰς τόν οὐρανόν καί στόν Κύριον τῆς δόξης.
Ἔτσι τό ἄστατο, μεταβλητό καί πρόσκαιρο διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ μεταστοιχειοῦται σέ αἰώνιο καί οἱ πρόσκαιροι καί μεταβλητοί καί μάταιοι μετέχουν τῆς ἀγαθότητος τῆς αἰωνίου ζωῆς καί ἀφθαρσίας.
Ὁ Κύριός μας πηγή εὐλογιῶν
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός εἶναι πηγή εὐλογιῶν γιά τούς πιστούς, ὅπως βεβαιώνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος «ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ» (Α΄ Πρός Κορινθίους α΄ 5), σκορπίζοντας εὐλογίες σ’ ὅλους τούς πένητες καί στερημένους χαρίτων κατά τόν ἀποστολικό λόγο «ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν» (Πρός Κορινθίους Β΄ θ΄ 9).
Ἡ ἁγία Γραφή ὑποδεικνύει ὅτι κάθε πιστός δύναται νά ἀπευθύνεται στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό:
α΄. Γιά Ἐλευθερία
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διακηρήττει ὅτι «Χριστὸς ἡμᾶς ἠλευθέρωσε» (Πρός Γαλάτας ε΄ 1). Εἶναι ὁ ἐλευθερωτής μας.
β΄. Γιά Ὑγεία
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός τήν ἐπίγεια ζωή Του «διῆλθε εὐεργετῶν καί ἰώμενος» (Πράξεων ι΄ 38). Χάρισε τήν θεραπεία σέ πολλούς, ὅπως παραλύτους, τυφλούς, λεπρούς, ἀναπήρους καί ἄλλους πού ὑπέφεραν ἀπό δυσίατες ἀσθένειες. Σ’ Αὐτόν στρεφόμαστε ὅλοι γιά νά μᾶς θεραπεύσει ὅπως Ἐκεῖνος γνωρίζει καί βεβαιώνει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. «Αὐτός (δηλαδή ὁ Χριστός) θεράπευσε ὅλους τους ἀρρώστους, κι ἔτσι ἐκπληρώθηκε αὐτό πού εἶχε εἰπωθεῖ μέσω τοῦ προφήτη Ἠσαΐα μ’ αὐτά τά λόγια: Αὐτός πῆρε τίς ἀσθένειές μας καί βάσταξε τίς ἀρρώστιες». (Ματθαίου η΄ 16-17)
δ΄. Γιά Δύναμη
Ὁ ἄνθρωπος εὑρίσκεται στήν ζωή του ἀντιμέτωπος μέ ὑπέρτερες δυνάμεις ἀνθρώπινες καί δαιμονικές πού καλεῖται νά ἀντιμετωπίσει. Σ’ αὐτή τήν πάλη ἐνδυναμώνεται ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὅπως ὁμολογοῦσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλιππησίους δ΄ 13) Δηλαδή : «Ὅλα τά μπορῶ χάρη στό Χριστό πού μέ δυναμώνει».
δ΄. Γιά Ἁγιότητα
Ἅγιος εἶναι αὐτός πού καθαρίσθηκε ἀπό τόν μολυσμό τῆς ἁμαρτίας. Ὁ ἄνθρωπος μόνος του δέν εἶναι δυνατόν νά τό κατορθώσει αὐτό. Ὡστόσο καθαριζόμαστε ἀπό τόν Θεό μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού μᾶς δίδεται καί ἐνεργεῖ ὅταν συμμετέχουμε στά Ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας «Γιατί ὅλοι ἔχουν τόν ἴδιο πατέρα: καί αὐτός πού ἐξαγνίζει καί αὐτοί πού ἐξαγνίζονται. Γι’ αὐτό καί δέν ντρέπεται νά τούς ὀνομάζει ἀδέλφια». (Πρός Ἑβραίους β΄ 11)
ε΄. Γιά Εἰρήνη
Ὁ ἄνθρωπος καθώς ζεῖ σέ ταραχές καί ἀκαταστασίες ἔχει ἐσωτερική εἰρήνη πού προέρχεται ἀπό τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στήν ψυχή του, ὅπως διαβεβαίωσε ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός τούς Μαθητές Του: «Φεύγω καί σᾶς ἀφήνω τήν εἰρήνη. Τή δική μου εἰρήνη σᾶς δίνω. Δέ σᾶς τή δίνω ὅπως τή δίνει ὁ κόσμος» (’Ιωάννου ιδ΄ 27)
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος διακηρύττει πανηγυρικά «Χριστός ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν» (Ἐφεσίους β΄ 14). Δηλαδή : «Ὁ Χριστός εἶναι ἡ εἰρήνη μας»
στ΄. Γιά Χαρά
Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ δείχνει τήν ἀγάπη μας γιά τόν Θεό καί ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό κάνει τόν ἄνθρωπο χαρούμενο καί εὐτυχισμένο: «Καί θά μείνετε πιστοί στήν ἀγάπη μου, ἄν τηρήσετε τίς ἐντολές μου, ὅπως ἐγώ τήρησα τίς ἐντολές τοῦ Πατέρα μου καί γι’ αὐτό μένω πιστός στήν ἀγάπη του. Σᾶς τά εἶπα αὐτά, ὥστε ἡ χαρά ἡ δική μου νά εἶναι μέσα σας, κι ἡ χαρά σας νά εἶναι ὁλοκληρωμένη» (’Ιωάννου ιε΄ 10-11)
ζ΄. Γιά Ἀνάπαυση
Ὁ Κύριος καλεῖ ὅλους μας κοντά Του γιά νά μᾶς ξεκουράσει λέγοντας : «Ἐλᾶτε σ’ ἐμένα ὅλοι ὅσοι κοπιάζετε καί εἶστε φορτωμένοι, κι ἐγώ θά σᾶς ξεκουράσω» (Ματθαίου ια΄ 28)
η΄. Γιά Εὐτυχία
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, πού κλήθηκε ἀπό τόν προφήτη Ἡσαΐα «μεγάλος βουλῆς ἄγγελος» (Ἡσαΐου θ΄ 6), μᾶς γεμίζει πνευματική χαρά καί ἀγαλλίαση μέ τήν ὑπόσχεση τῆς μελλοντικῆς δόξας, τήν ὁποία προγεύομαστε στήν ζωή αὐτή: «Τό Χριστό τόν ἀγαπᾶτε, ἄν καί δέν τόν ἔχετε γνωρίσει κατ’ ὄψη. Τώρα δέν τόν βλέπετε, πιστεύετε ὅμως σ’ αὐτόν, κι αὐτός σᾶς γεμίζει ἀνείπωτη χαρά κι ἀγαλλίαση, καί προγεύεστε τήν τελική δόξα» (Α΄ Πέτρου α΄ 8)
θ΄. Γιά Αἰώνια Ζωή
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός χαρίζει τήν αἰώνιο ζωή σ’ ὅσους πιστεύουν σ’ Αὐτόν στήν θεότητά Του καί στήν θυσία Του.
«Σᾶς βεβαιώνω: ὅποιος πιστεύει σ’ ἐμένα αὐτός ἔχει τήν αἰώνια ζωή» (Ἰωάννου στ΄ 47)
