Ἡ κλήση τῶν πιστῶν στήν Ἐκκλησία

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ

Δημοσιεύθηκε 22.7.2021

Ἕνα ἀπό τά πλέον σημαντικά θέματα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν εἶναι ἡ κλήση (δηλαδή ἡ πρόσκληση) πού μᾶς ἀπευθύνει ὁ Θεός.  Γνωρίζουμε ἄραγε γιά ποιό σκοπό μᾶς κάλεσε ὁ Θεός νά γίνουμε μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του. Ποιά εἶναι ἡ ἐλπίδα μας; Tί προσδοκοῦμε νά λάβουμε ἀπό τό Θεό; Ποιό εἶναι αὐτό τό ἰδιαίτερο ἀγαθό, πού μᾶς προσφέρει ὁ Θεός μέσῳ τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας Του καί εἶναι προνόμιο, πού δέν ἔχουν ὅσοι δέν εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, τό ὁποῖο ἀγαθό ἐπίσης δέν μποροῦν νά ἐξασφαλίσουν καί νά προσφέρουν ἄλλες πίστεις καί θρησκεῖες, δόγματα καί ἐγκόσμιες θεωρίες;

Φοβοῦμαι ὅτι πολλοί εἶναι αὐτοί οἱ ὁποῖοι δέν εἶναι σέ θέση νά μαρτυρήσουν περί τῆς «ἐν ὑμῖν ἐλπίδος». (Α΄ Πέτρου γ΄, 15). Δυστυχῶς ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού ἀδυνατοῦν νά ἐξηγήσουν γιατί εἶναι ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Νά πληροφορήσουν μετά παρρησίας καί δυνάμεως πολλῆς τούς ἄλλους γιά τό λόγο τῆς ζωῆς τους. Δέν θά ἀναζητήσουμε τά αἴτια αὐτῆς τῆς ἀδυναμίας τους καί τῆς ἐλλείψεώς τους. Ἴσως ὀφείλεται σέ ἄγνοια. Ἴσως σέ ἀδιαφορία. Ἴσως σέ πολλά ἄλλα προσωπικά ἤ κοινωνικά γεγονότα καί καταστάσεις.

Πάντως αὐτή τήν ἀδυναμία καί τήν ἀγνοια ἐκμεταλλεύονται οἱ ἀνερχόμενες σέ ἑκατοντάδες ξενόφερτες παραθρησκευτικές ὁμάδες καί ὀργανώσεις, πού δροῦν ἔντονα καί πιεστικά στήν πατρίδα μας καί τήν κοινωνία μας, ἀσύδοτες τά τελευταία ἰδιαίτερα χρόνια. Ἔρχονται αὐτές καί προτείνουν τίς «λύσεις» τους γιά νά καλύψουν τά οὐσιαστικά κενά. Μέ τίς βαρύγδουπες ἐπωνυμίες λειτουργοῦν οὐσιαστικῶς ὡς ἔμποροι ἐλπίδων γιά ἀνθρώπους «μή ἔχοντες ἐλπίδα», οἱ ὁποῖοι ἀναζητοῦν δικαιολογημένα ἐναγωνίως τρόπο καί τόπο γιά νά στεγάσουν τή μετέωρη ὕπαρξή τους. Ἔτσι ὅμως παγιδεύονται ἀπό ἀδίστακτες καί ἀπάνθρωπες ὀργανώσεις, οἱ ὁποῖες ἔχουν ἐνδυθεῖ ἕνα ἀπατηλό μανδύα καί χρησιμοποιοῦν ὡς δόλωμα ἕνα ὅραμα ζωῆς γιά νά τούς μετατρέψουν σέ δούλους καί ὑπηρέτες τῶν συμφερόντων τους καί τῆς ἰδιοτέλειάς τους. Αὐτή εἶναι ἡ πιό στυγνή τυραννία γιά τά πρόσωπα αὐτά. Καί σέ αὐτές τίς ὀργανώσεις ἔχει τέλεια ἐφαρμογή ὁ προφητικός λόγος τοῦ Κυρίου μας: «καὶ μὴ φοβεῖσθε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι· φοβήθητε δὲ μᾶλλον τὸν δυνάμενον καὶ ψυχὴν καὶ σῶμα ἀπολέσαι ἐν γεέννῃ » (Ματθαίου ι΄ 28)

Δηλαδή: «Καί μή φοβηθεῖτε αὐτούς πού σκοτώνουν τό σῶμα, ἀλλά δέν μποροῦν νά σκοτώσουν τήν ψυχή. Ἀντίθετα, νά φοβηθεῖτε ὅποιον μπορεῖ νά καταστρέψει ψυχή καί σῶμα στήν κόλαση»

Ποιά εἶναι λοιπόν ἡ κλήση μας.

Σύμφωνα μέ τό κήρυγμα καί τή μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας μας κληθήκαμε σέ κοινωνία μετά τοῦ Θεοῦ. Νά γίνουμε ἡ οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ, τά παιδιά Του. Νά γίνουμε οἱ κατά χάριν υἱοί Του καί θυγατέρες Του στούς ὁποίους ὁ Θεός Πατέρας θά προσφέρει κληρονομία τήν αἰώνια ζωή, τά αἰώνια ἀγαθά τῆς Βασιλείας Του τόν ὑπεράρρητον πλοῦτο τῶν χαρισμάτων Του, τήν ὑπεράφθονη Χάρη Του καί τό ἔλεός Του. Τί ὅμως εἶναι νά εἶσαι υἱός τοῦ Θεοῦ στή μέλλουσα ζωή εἶναι ἀδύνατο στό νοῦ καί τήν λογική τοῦ ἀνθρώπου καί νά τό συλλάβει καί νά τό ἐννοήσει καί νά τό ἐκφράσει. Ποιά καί πόσα ἀγαθά θά ἀπολαύσει; Ποιάς δόξας θά ἀξιωθεῖ; Ποιάς μακαριότητος κι εὐτυχίας θά εἶναι μέτοχος; Πάντως αὐτό εἶναι τό θεῖο δῶρο: Καλούμαστε νά γίνουμε «κοινωνοί θείας φύσεως» μέτοχοι τῆς αἰωνίου ζωῆς. Καί σ’ αὐτό ἐξαντλοῦνται οἱ ἀνθρώπινες ἐπιθυμίες. Δέν ὑπάρχει τίποτε ἄλλο ἀνώτερο γιά νά ἐπιθυμήσει ὁ ἄνθρωπος. Κι αὐτό εἶναι τόσο ὑπέροχο, τόσο τέλειο, τόσο πλῆρες, τόσο ἀγαθό, τόσο ἅγιο, τόσο ἔνδοξο, τόση εὐτυχία, τόση μακαριότητα, πού δέν ὑπάρχει περισσότερη γιά νά τήν ἐπιθυμήσει νά τήν δοκιμάσει ὁ ἄνθρωπος. Ἡ ἀπόλαυση τῆς υἱοθεσίας τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τό Θεό εἶναι «τῶν ἐφετῶν τῶν ἀκρότατον. Ἄς ἀνταποκριθοῦμε λοιπόν στήν ἅγια κλήση Του καί στό θεῖο κάλεσμά Του γιά νά ἀπολαύσουμε τά αἰώνια καί πανάγαθα δωρήματά Του.