Οἱ Σταυρωτές
(ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ – 29 Ἀπριλίου 2016)
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Κάθε Μεγάλη Ἑβδομάδα οἱ Χριστιανοί βιώνουν τό ἑκούσιο σωτηριῶδες Πάθος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τή λυτρωτική γιά τούς ἀνθρώπους Ἀνάστασή Του. Ὅπως γράφει ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς οἱ ἄνθρωποι καταδίκασαν τόν Θεάνθρωπο σέ θάνατο, Ἐκεῖνος ὅμως, μέ τήν Ἀνάστασή Του, «καταδίκασε» τούς ἀνθρώπους νά εἶναι ἀθάνατοι*!
Ὁ Χριστός μέ τή Ζωή, τή Διδασκαλία, τή Θυσία καί τήν Ἀνάστασή Του ἔδωσε νόημα στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς γράφει ὅτι ἡ ζωή χωρίς τόν Θεό Λόγο εἶναι κόλαση, ἀφοῦ στήν κόλαση δέν ὑπάρχει νόημα στήν ὕπαρξη, οὔτε λογικότητα στίς ἐνέργειες. Γιά τόν ἄνθρωπο, πού δέν ὑποβιβάζεται στό ἐπίπεδό του ἄλογου ὄντος καί πού ἔχει ὑπαρξιακό προβληματισμό, «ὁ θάνατος χωρίς Ἀνάσταση εἶναι τό μεγαλύτερο βάσανο καί ἡ πιό φρικιαστική ἀπανθρωπιά».
Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ σαρκώθηκε γιά νά χαρίσει στούς ἀνθρώπους τήν ἀθάνατη ζωή καί ἀφθαρσία καί οἱ σταυρωτές Τόν θανάτωσαν, δίδαξε τήν ἀγάπη καί Τόν ἀντιμετώπισαν μέ ἀπύθμενο μίσος, ἦταν ὁ ἀπολύτως ἀθῶος καί Τόν τιμώρησαν θανάσιμα ὡς κακοῦργο, δίδαξε τήν πίστη καί Τόν πρόδωσε ἕνας μαθητής Του.
Οἱ σταυρωτές Του ἐφάρμοσαν μεθοδικά ἕνα ἀπάνθρωπο σύστημα ἐξόντωσης «ἐχθροῦ».
α΄. Κατασκεύασαν τήν κατηγορία,
β΄. Βρῆκαν τούς ἀπαραίτητους ψευδομάρτυρες,
γ΄. Ἐξαγόρασαν τόν προδότη μαθητή,
δ΄. Ὀργάνωσαν ὁμάδα πίεσης ἀπό ἐγκάθετους γιά νά πιεσθεῖ ἡ πολιτική ἐξουσία,
ε΄. Μέ ἀδίστακτο τρόπο ἐξεβίασαν τόν φορέα τῆς ρωμαϊκῆς ἐπικυριαρχίας, νά στέρξει στήν ἐξόντωση τοῦ «ἐχθροῦ» τους καί
στ΄. Ὀργάνωσαν τή φύλαξη τοῦ τάφου Του, γιά νά ἐξασφαλίσουν ὅτι τελείωσαν ὁριστικά μαζί Του...
Οἱ μεθοδεύσεις τῶν σταυρωτῶν ἀπέτυχαν καί ἡττήθηκαν...
Οἱ σταυρωτές ἀποτελοῦσαν τήν «ἀστυνομία» ἐφαρμογῆς τοῦ Νόμου. Ὁ Χριστός τούς κατέκρινε μέ τά «οὐαί» του, ὡς ὑποκριτές, μωρούς, τυφλούς καί δυνάστες τοῦ λαοῦ. Ἔκτοτε ἡ κάθε ἐποχή ἔχει τούς σταυρωτές της καί διῶκτες τοῦ Χριστοῦ. Εἰς μάτην ὅμως διότι ὁ Χριστός οὔτε ὑποτάσσεται σέ ἀνθρώπινα συνθήματα, οὔτε ἐξοντώνεται ἀπό τίς μεθοδεύσεις τῶν ἐχθρῶν Του.
Ἡ διδασκαλία θά διαρκεῖ καί θά κυριαρχεῖ διότι ἀποτελεῖ τήν μοναδική ἐλπίδα γιά νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος καί ἡ κοινωνία ὄχι ἀνθρώπινα, ἀλλά θεϊκά.
