Κυριακή ΙΓ΄Ματθαίου (03 Σεπτεμβρίου 2023)
Ἡ παραβολή πού ἀκούσαμε, ἀγαπητοί ἀδερφοί, ἀπό τό ἱερό εὐαγγέλιο, ἔχει θέμα της τόν ἰσραηλιτικό λαό, τό ἐκλεκτόν ἔθνος, πού δέν ἀνταποκρίθηκε σέ ὅ, τι ὁ Θεός περίμενε ἀπό αὐτό. Ἀλλά ἀπεναντίας κακομεταχειρίστηκε τούς θείους ἀπεσταλμένους καί στό τέλος ὁδήγησε στό σταυρικό θάνατο καί τον ἴδιο τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ.
Ἕνας κτηματίας, λέει ὁ Κύριος μας, φύτεψε ἕνα ἀμπέλι. Τό περιέφραξε καί ἀφοῦ τό πλούτισε μέ ὅλες τίς ἐγκαταστάσεις γιά τήν μεταβολή τῶν σταφυλιῶν σέ κρασί, τοῦ ἀνέθεσε σέ ὁρισμένους γεωργούς. Ὁ κτηματίας αὐτός εἶναι ὁ θεῖος ἰδιοκτήτης τοῦ κόσμου, ὁ κτίστης καί συντηρητής τοῦ παντός. Τό ἀμπέλι, πού φύτεψε, εἶναι τό διάλεκτο ἔθνος τοῦ Ἰσραήλ. Οἱ ἐγκαταστάσεις, πού ἔφτιαξε μέσα στό ἀμπέλι, εἶναι ὁ νόμος τοῦ Μωυσέως, Ἕνα νοητό πατητήρι ἱκανό νά μεταβάλει τίς ψυχές σέ δίκαιες καί θεάρεστες. Οἱ γεωργοί, τέλος, στούς ὁποίους ἐμπιστεύτηκε τό ἀμπέλι, εἶναι οἱ πνευματικοί ἡγέτες στό Ἰσραήλ ἤ ἀκόμη καί ὅλος ὁ λαός αὐτός.
Ὅταν, λοιπόν, ἔφτασε ὁ καιρός τῆς καρποφορίας, ἔστειλε λέει ἡ παραβολή, ὁ Κύριος τοῦ ἀμπελιοῦ τούς δούλους του γιά νά πάρουν τό προϊόν τοῦ κτήματος. Ἀλλά οἱ γεωργοί ἄλλους ἀπ’ αὐτούς ἔδειραν, ἄλλους λιθοβόλησαν κι ἄλλους θανάτωσαν. Πάλι ὁ ἰδιοκτήτης ἔστειλε ἄλλους δούλους του, περισσότερους ἀπό τούς πρώτους. Ἀλλά καί ἐκεῖνοι εἶχαν τήν τύχη τῶν πρώτων. Στά τελευταία, ἔστειλε τόν ἴδιο τόν υἱό του, λέγοντας: «θά σεβαστοῦν τό παιδί μου». Ἀλλά οἱ γεωργοί, σάν εἶδαν τόν γιό τοῦ ἰδιοκτήτη σκέφτηκαν: «Αὐτός εἶναι ὁ κληρονόμος. Ἐμπρός, λοιπόν, ἄς τόν σκοτώσουμε, γιά νά ἔρθει ἡ κληρονομιά στά χέρια μας». Ἔτσι τόν πῆραν, τόν ἔβγαλαν ἔξω ἀπό το ἀμπέλι καί τόν θάνατωσαν.
Οἱ δοῦλοι, πού στάλθηκαν στό ἀμπέλι, εἶναι οἱ διάφοροι προφῆτες, πού ἐμφανίστηκαν κατά καιρούς ἀνάμεσα στόν περιούσιο ἔθνος, δείχνοντας του τόν δρόμο τῆς ὑποταγῆς στόν Θεό καί μιλώντας γιά την καινούργια ἐποχή, τήν ἐποχή τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ὅλοι, λοιπόν, αὐτοί, ἀναφέρει ἡ παραβολή, δέν ἔτυχαν τήν ὑποδοχή πού τούς ἔπρεπε. Τά λόγια τους δέν εἰσακούστηκαν, οἱ ὑποδείξεις τους δέν πραγματοποιήθηκαν, ἡ παρουσία τους στάθηκε ἀνυπόφορη καί κατατρέχτηκαν, ἀποδοκιμάστηκαν, βασανίστηκαν, μερικοί δέ καί θανατώθηκαν. Τέλος, ἦρθε καί ὁ γιός τοῦ ἰδιοκτήτη, δηλαδή ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Αὐτός, ὅμως, πρόκειται νά κινήσει γύρω του, ἀκριβῶς λόγω τῆς ἰδιότητάς του, περισσότερο μῖσος. Ἔτσι ἀντί νά τόν ἀναγνωρίσουν καί νά τοῦ παραδώσουν τήν κληρονομιά του, θά τόν ἔβγαζαν ἔξω ἀπό τά τείχη τῆς Ἁγίας πόλεως καί θά τόν ἀνέβαζαν στόν σταυρό, θέλοντας νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό αὐτόν. Ὅταν ὁ Κύριος τελείωσε τήν παραβολή, ρώτησε τούς ἀκροατές του:
Τί θά κάνει, λοιπόν, ὁ ἰδιοκτήτης τοῦ ἀμπελιοῦ, ὅταν ἔλθει, ἐκείνους τούς γεωργούς; Ἀνύποπτοι οἱ Ἰουδαῖοι γιά τό πραγματικό νόημα τῆς παραβολῆς, τοῦ ἀποκρίθηκαν: θά τούς ἐξαφάνισει ἀπό τό πρόσωπο τῆς γῆς μέ πολύ ἄσχημο τρόπο καί θά ἀναθέσει τό ἀμπέλι σέ ἄλλους γεωργούς, πού θά τοῦ ἀποδίδουν τά προϊόντα στούς κατάλληλους καιρούς. Τότε ὁ Κύριός τούς φώτισε τό νόημα τῆς παραβολῆς, λέγοντας ὅτι θά παιρνόταν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀπό τό ἰσραηλιτικό ἔθνος καί θά δινόταν σέ ἄλλα ἔθνη, καί εὐθύς οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι καταλαβαίνουν ὅτι αὐτούς κυρίως εἶχε ὑπαινιχθεῖ. Αὐτοί ἦταν οἱ κακοί γεωργοί, πού εἶχαν κακομεταχειριστεῖ τούς προφῆτες καί στό τέλος θά θανάτωσαν καί τόν Ἰησοῦ Χριστό.
Ἄν ὅμως, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ παραβολή αὐτή εἰπώθηκε γιά τους Ἰουδαίους, δέν παύει νά ἔχει σημασία καί γιά μᾶς. Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί καί ἰδιαίτερα τό εὐλογημένο ἑλληνικό καί ὀρθόδοξο γένος μας, εἴμαστε οἱ διάδοχοι τῶν κακῶν ἐκείνων γεωργῶν. Σέ ἐμᾶς ὁ Κύριος μετέφερε τήν βασιλεία του, παίρνωντάς την ἀπό τό ἀνάξιο ἰουδαϊκό ἔθνος. Ἐμεῖς εἴμαστε οἱ καλλιεργητές τοῦ ἀμπελιοῦ του καί ὑπόλογοι τώρα ἀπέναντι του. Τίθεται, λοιπόν, τό ἐρώτημα: θά μᾶς ἀφήσει ἔτσι ὁ Κύριος, ἄν δέν κάνουμε τό χρέος μας καί δέν τοῦ ἀποδίδουμε τους καρπούς του; Ὄχι, βέβαια. Πρέπει νά μή μοιάζουμε σέ τίποτε μέ ἐκείνους τούς κακούς γεωργούς, γιά νά μποροῦμε νά μένουμε καί νά ζοῦμε στό νοητό ἀμπέλι τοῦ Θεοῦ. Οἱ πατέρες μας στάθηκαν τέτοιοι καλοί γεωργοί. Κι ἐμεῖς, λοιπόν, ἀκολουθώντας τά ἴχνη τους, ἔχουμε χρέος νά τούς μιμηθοῦμε. Πῶς; Μέ τό νά μένουμε πιστοί στά ὀρθόδοξα δόγματα καί νά ἐργαζόμαστε μέ ζῆλο τίς ἐντολές τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
