Ἐκκλησία καί Κόσμος
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Ἐκκλησία καί Κόσμος εἶναι δύο πνευματικές καταστάσεις μέ ἀντίθετα χαρακτηριστικά πού ἡ μία ἀναιρεῖ τήν ἄλλη. Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει καί ἐργάζεται γιά νά μετατρέψει τόν Κόσμο σέ Ἐκκλησία. Ὁ Κόσμος ἀντιστέκεται καί ἐπιδιώκει νά ἀλλοιώσει μέ τό φρόνημά του τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας, νά τήν ἐκκοσμικεύσει.
- Ἡ ἔννοια τοῦ Κόσμου στήν ἁγία Γραφή
α΄. Γιά νά κατανοήσουμε βαθύτερα καί οὐσιαστικώτερα τήν σχέση τῆς Ἐκκλησίας μέ τόν Κόσμο, ὀφείλουμε νά μελετήσουμε τά κείμενα τῆς ἁγίας Γραφῆς στήν ὁποία ἡ λέξη Κόσμος χρησιμοποιεῖται μέ ἀμφισημία.
Ἡ μία ἔννοια περιγράφει τόν Κόσμο (στολίδι) ὡς τό ἔξοχο δημιούργημα πού ἔπλασε ὁ Θεός στίς ἄρχες τῆς δημιουργίας μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Λόγου Του, μέ σκοπό νά μαρτυρεῖ γιά τόν Θεό. Ὁ ἄνθρωπος ξεπερνᾶ τήν ἀξία ὁλοκλήρου τοῦ Κόσμου κατά τήν γνήσια διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας.
Στήν δεύτερη ἔννοιά του ὁ Κόσμος ἀναφέρεται ὡς ἀλληλέγγυος μέ τόν ἁμαρτωλό καί βρίσκεται στήν ἐξουσία τοῦ Διαβόλου. Συνεχῶς ἀποκαλύπτεται ἡ ἁμαρτία τοῦ Κόσμου, μία συσσωρευμένη κατάσταση ἀπό ἀρχές μίσους καί ἀπιστίας, πέτρα σκανδάλου γιά ὅποιον ἤθελε νά εἰσέλθει στήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
β΄. Μέ τό μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἀρχίζει μία νέα περίοδος γιά τόν Κόσμο. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦλθε γιά νά νικήσει τόν Κόσμο τοῦ κακοῦ πού τόν κυβερνᾶ ὁ Διάβολος καί νά ἄρει τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, ὥστε νά λυτρωθεῖ ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ Διαβόλου καί νά ἀνανεωθεῖ
- Ἡ σχέση τῶν Χριστιανῶν μέ τόν Κόσμο.
α΄.Σέ σχέση μέ τόν Κόσμο οἱ Χριστιανοί βρίσκονται στήν ἴδια περίπου κατάσταση πού βρισκόταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός στήν διάρκεια τῆς ἐπίγειας ζωῆς Του. Δέν ἀνήκουν στόν Κόσμο κι ὅμως ζοῦν στόν Κόσμο. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός δέν παρακαλεῖ τόν Πατέρα Του νά τούς ἀποσύρει «ἐκ τοῦ κόσμου», ἄλλα μόνο νά τούς φυλάξει «ἐκ τοῦ πονηροῦ».
β΄. Οἱ Χριστιανοί ζοῦν χωρισμένοι ἀπό τόν Κόσμο. Θά χρησιμοποιοῦν τόν Κόσμο σάν νά μήν τόν χρησιμοποιοῦν. Ὁ κανόνας αὐτός ὅπως διατυπώθηκε ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο (Πρός Κορινθίους Α΄ ζ΄ 29 καί ἑξῆς) δηλώνει τήν βαθιά ἀποδέσμευση τοῦ πιστοῦ ἀπό τόν Κόσμο πού κορυφώνεται στήν ἀποταγή του κατά τήν μοναχική καθιέρωση.
γ΄. Οἱ Χριστιανοί ἀναλαμβάνουν καί μία ἱερή ἀποστολή γιά τόν Κόσμο πού εἶναι αἰχμάλωτος τῆς ἁμαρτίας. Ὁ Χριστιανός στέλνεται στόν Κόσμο γιά μία μαρτυρία ὅμοια μ’ ἐκείνη τοῦ Κυρίου, καλεῖ τούς ἀνθρώπους νά ἀπορρίψουν τόν Κόσμο πού ἐξουσιάζεται ἀπό τόν Διάβολο καί νά ἐνταχθοῦν στήν Ἐκκλησία πού ἔχει ὡς κεφαλή τόν Ἰησοῦ Χριστό.
δ΄. Ὅσο θά διαρκεῖ ἤ παροῦσα ζωή ἀνάμεσα στόν Κόσμο καί στούς Χριστιανούς, θά ἐπικρατεῖ μία ἔνταση πού ὁ Κόσμος θά πολεμεῖ κατά τῶν πιστῶν. Ὡστόσο ὡς τήν Ἡμέρα τῆς ὁριστικῆς διαλογῆς οἱ ὑπήκοοι τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί οἱ ὑπήκοοι τοῦ πονηροῦ θά παραμένουν ἀνακατεμένοι, ὅπως τό σιτάρι μέ τά ζιζάνια στόν ἀγρό τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ δημιουργία Του.
Τήν Ἡμέρα ἐκείνη τήν ἔνδοξη καί ἐπιφανῆ ὁ Θεός θά κρίνει τόν Κόσμο καί θά καλέσει τούς ἐκλεκτούς νά ζήσουν καί νά κληρονομήσουν αἰώνια ἕνα ἀνανεωμένο Κόσμο.
