«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι»
Κατά τήν περίοδο τῆς Ἁγίας, Μεγάλης καί κατανυκτικῆς Τεσσαρακοστῆς, γίνεται ἐντονώτερος ὁ πνευματικός ἀγῶνας μας, ὁ ὁποῖος ἔχει καί κάποιες σημαντικές προτεραιότητες γιά τήν πορεία μας. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Φιλιππησίους ἐπιστολή του καταγράφει αὐτή τήν διαδρομή πιστοῦ ὡς ἑξῆς : «Ὅ,τι ἐπιθυμῶ εἶναι νά γνωρίσω τό Χριστό καί τή δύναμη τῆς ἀναστάσεώς του, νά μετάσχω στά παθήματα τοῦ ἀκολουθώντας τόν στό θάνατο, μέ τήν ἐλπίδα νά λάβω μέρος στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν» (Πρός Φιλιππησίους γ΄ 10-11)
Σύμφωνα μέ τό λόγο αὐτό τοῦ ἀποστόλου Παύλου αὐτή τήν περίοδο οἱ πνευματικοί στόχοι τῶν πιστῶν πού ἀγωνίζονται πιό ἔντονα καί προσηλωμένα εἶναι αὐτοί πού συνοπτικά ἀναφέρονται στήν συνέχεια :
1) “Τοῦ γνῶναι Αὐτόν”
Πρῶτος στόχος τήν περίοδο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς τίθεται ἡ γνῶσι τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
2) “Τήν δύναμιn τῆς ἀναστάσεως Αὐτοῦ”
Οἱ πιστοί ἀγωνίζονται γιά νά λάβουν τήν πείρα τῆς ἀναστάσεως κατά τόν ὕμνο “χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται τῆς ἀναστάσεως καί πείραν εἰληφότα ” (Γ΄ στιχηρό τῶν Αἴνων τοῦ γ΄ ἤχου). Ἡ πείρα τῆς ἀναστάσεως εἶναι ἡ πνευματικότητα τῆς Ἐκκλησίας μας καί βιοῦται ὡς νίκη κατά τῆς ἁμαρτίας καί πάσης πονηρίας στήν ζωή μας.
Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μετέδωσε στούς μαθητές Του αὐτή τήν πνευματική ἐξουσία νά καταπατοῦν ὅλη τήν δύναμι τοῦ ἐχθροῦ τους πού εἶναι ὁ διάβολος μέ τούς λόγους Του (Λουκᾶ ι΄ 19 καί Ματθαίου ι΄ 28).
Ἄρχοντας ἐχαρακτηρίσθη ὁ διάβολος ἀπό τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό μέ τούς λόγους Του (Ἰωάννου ιβ΄ 31, Ἰωάννου ιστ΄ 11 καί Ἰωάννου ιδ΄ 30.
Μέ τήν ἐξουσία καί δύναμι πού μᾶς μετέδωσε ὁ Κύριός μας ἀγωνιζόμαστε κατά τῶν ἐναντίων καί ἀντιθέτων πονηρῶν δυνάμεων, ἀφοῦ δέν μπορεῖ μόνος του ὁ ἄνθρωπος νά ἀντιμετωπίσει, πολλῷ δέ μᾶλλον νά τίς νικήσει.
Γι’ αὐτό ὁ ἀπόστολος Παῦλος συνιστᾶ στό πιστό νά ἐνδυναμωθεῖ μέ τήν δύναμι τοῦ Θεοῦ πού εἶναι τό Ἅγιο Πνεῦμα καί νά προστατευθεῖ ἀπό τίς ἐπιθέσεις τοῦ Πονηροῦ μέ τίς ἀρετές γιά νά μπορέσει νά ἀντιμετωπίσει τίς παγίδες καί τίς μεθοδεύσεις τῶν δαιμόνων (Πρός Ἐφεσίους στ΄ 10-17)
Ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ ἀδελφόθεος προτρέπει τούς πιστούς : “ Ὑποτάγητε οὖν τῷ Θεῷ. ἀντίστητε τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ' ὑμῶν ” (Ἰακώβου δ΄ 7).
3) “Τήν κοινωνία τῶν παθημάτων αὐτοῦ συμμορφούμενος τῷ θανάτῳ αὐτοῦ”
Ἕτερος στόχος αὐτήν τήν περίοδο ἀγώνα τοῦ πιστοῦ εἶναι νά κοινωνήσουμε στά παθήματα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Πῶς κοινωνοῦμε στά παθήματα τοῦ Κυρίου μας, δηλαδή πῶς συμμετέχουμε σ’ αὐτά ; “Συμμορφούμενος τῷ θανάτῳ αὐτοῦ ” (Πρός Φιλιππησίους γ΄ 10 ) ἀπαντᾶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
Σύμμορφος τοῦ θανάτου γίνεται ὁ πιστός κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο:
α- Ὅταν συμμετέχει στά ἅγια Μυστήρια (Πρός Ρωμαίους στ΄ 3-14).
Μέ τά παθήματά Του ὁ Κύριός μας ἐνέκρωσε τήν ἁμαρτία. Μέ τόν ἀγῶνα μας κατά τῶν παθῶν τῆς ἁμαρτίας συμμετέχουμε στά πάθη τοῦ Κυρίου μας. Ὅπως ὁ Κύριος μετά τό πάθος καί τόν θανάτό Του ἀνέστη, ἔτσι κι ἐμεῖς θά ἀναστηθοῦμε καί θά ζήσουμε ἐλεύθεροι ἀπό τήν πονηρία, τήν κακία, τήν ἁμαρτία, τά πάθη ἑνωμένος μέ τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Τόν ἀγῶνα τοῦ πιστοῦ προσδιορίζει με σαφήνεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος : “Οἱ δὲ τοῦ Χριστοῦ τὴν σάρκα ἐσταύρωσαν σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις ” (Πρός Γαλάτας ε΄ 24).
Κάθε ἀγωνιστής- πιστός πρέπει νά γνωρίζει ἐπίσης ὅσα ἐπισημαίνει ὁ ἀπόστολος Πέτρος γιά τό θέμα αὐτό (Α΄ Πέτρου δ΄ 12-19)
Ἐπίσης ὅταν ὑπομένει πειρασμούς κατά τόν ἀπόστολο Ἰακωβο τόν ἀδελφόθεο νά ἔχει στόν νοῦ του τήν προτροπή του: “Πᾶσαν χαρὰν ἡγήσασθε, ἀδελφοί μου, ὅταν πειρασμοῖς περιπέσητε ποικίλοις, γινώσκοντες ὅτι τὸ δοκίμιον ὑμῶν τῆς πίστεως κατεργάζεται ὑπομονήν” (Ἰακώβου α΄ 2-3)
Ὁ πιστός πρέπει εὐχαρίστως νά δέχεται αὐτούς τούς πειρασμούς, πού δέν ὀφείλονται στήν δική του ἁμαρτωλότητα. Ἡ ταλαιπωρία του, οἱ θλίψεις, οἱ παντοειδεῖς πόνοι καί κάθε κακοπάθεια ἐξ αὐτῶν σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς ἁγίας Γραφῆς “ἀναπληρώνει τόν νόμο τοῦ Χριστοῦ” (Πρός Γαλάτας στ΄ 2).
γ-Ὅταν ὑπομένει διώξεις γιά τόν Χριστό κατά τόν λόγο Του :
“Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσιν καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ' ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ ” (Ματθαίου ε΄ 11).
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τόν μαθητή του ἀπόστολο Τιμόθεο νά εἶναι προετοιμασμένος γιά αὐτό τόν διωγμό ἀφοῦ “ καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται ” (Πρός Τιμόθεον Β΄ γ΄ 12)
Ἐμπιστευόμενοι αὐτή τήν ἐπαγγελία τοῦ Κυρίου ἀγωνίσθηκαν οἱ ἅγιοι Μάρτυρες καί ὑπέμειναν παντοειδεῖς διωγμούς, βασανισμούς καί αὐτόν τόν θάνατον
δ-Ὅταν κακοπαθεῖ γιά τήν ἀπόκτησι τῶν ἀρετῶν τήν ἐφαρμογή τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τήν ὑπακοή στό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τόν μαθητή του ἀπόστολο Τιμόθεο “σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον ” (Πρός Τιμόθεον Β΄ δ΄ 5).
Ἑπομένως κοινωνία τῶν παθημάτων τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποκτᾶ μέ τήν συμμετοχή στά μυστήρια, μέ τήν μεγάλη ὑπομονή μας στίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, πού ὅλοι ἔχουμε καί μέ τόν πνευματικό ἀγῶνα μας γιά τήν νέκρωσι τῆς ἁμαρτίας μας.
