Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. Πηγή σωτηρίας
Β΄. Μέρος
Στήν ἁγία Γραφή ἀναφέρονται οἱ ὄψεις τῆς σωτηρίας πού μᾶς χάρισε ὁ Κυριός μας Ἰησοῦς Χριστός, τίς ὁποῖες θά περιγράψουμε στήν συνέχεια ἐπιγραμματικά.
α΄. Ἀπό τήν «ἐνοχή» τῆς ἁμαρτίας στήν σωτηρία μας
Κατά τήν Καινοδιαθηκική ἀναφορά : «Αὐτός σήκωσε τίς ἁμαρτίες μας μέ τό ἴδιο του τό σῶμα στό σταυρό, γιά νά πεθάνουμε κι ἐμεῖς ὡς πρός τήν ἁμαρτία, καί νά ζήσουμε μέσα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μέ τίς πληγές τοῦ Χριστοῦ γιατρευτήκατε. Περιπλανιόσασταν σάν πρόβατα, μά τώρα γυρίσατε πίσω στόν ποιμένα πού φροντίζει γιά σᾶς» (Α΄ Πέτρου β΄ 24-25) καθώς καί «Γιατί κι ὁ Χριστός ὑπέμεινε τό πάθος μία γιά πάντα γιά τίς ἁμαρτίες μας, ἕνας δίκαιος γιά χάρη τῶν ἁμαρτωλῶν. Γιά νά μᾶς φέρει κοντά στό Θεό, θανατώθηκε σωματικά, τό Πνεῦμα ὅμως τόν ζωοποίησε» (Α΄ Πέτρου γ΄ 18)
β΄. Ἀπό τήν «δύναμη» τῆς ἁμαρτίας στήν σωτηρία μας
«Γιατί σ’ ἕναν πού πέθανε, ἡ ἁμαρτία δέν ἔχει πιά καμία ἐξουσία» (Πρός Ρωμαίους στ΄ 7)
Ὅταν ὁ ἄνθρωπος βαπτίζεται καί συμμετέχει στά ἅγια μυστήρια καί ἀγωνίζεται κατά τῶν παθῶν τῆς ἁμαρτίας νεκρώνει τήν δύναμη τῆς ἁμαρτίας πού εἶχε κληρονομήσει ὡς ἀπόγονος τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας.
γ΄. Ἀπό τη «δύναμη» τοῦ Σατανᾶ
«Γιά ν’ ἀνοίξεις τά μάτια τους, ὥστε νά ἐπιστρέψουν ἀπό τό σκοτάδι στό φῶς κι ἀπό τήν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ στό Θεό. Γιατί, ἄν πιστέψουν σ’ ἐμένα θά λάβουν τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τους καί μία θέση ἀνάμεσα σ’ ἐκείνους πού ἀνήκουν στό Θεό» (Πράξεων κστ΄ 18)
Ὁ ἄνθρωπος ἕνεκα τῆς προπατορικῆς ἁμαρτίας καί τῶν προσωπικῶν του ἐν συνεχείᾳ ἁμαρτιῶν τίθεται ὑπό τήν ἐξουσία τοῦ Σατανᾶ. Ὁ Σατανᾶς χαρακτηρίζεται κοσμοκράτορας (Ἰωάννου ιβ΄ 31, ιστ΄ 11 ιδ΄ 30, Πρός Ἐφεσίους στ΄ 12) καί ἡ πάλη μαζί του δέν εἶναι εὔκολη ἕνεκα τῆς πανουργίας του καί τῶν πονηρῶν μεθοδειῶν του (Πρός Ἐφεσίους στ΄ 1-20) ἀπό τήν ὁποία μόνο ὁ Χριστός μπορεῖ νά τόν ἐλευθερώσει.
δ΄. Ἀπό τό φρόνημα τοῦ κόσμου
«Αὐτός, ὅπως τό θέλησε ὁ Πατέρας μᾶς Θεός, ἔδωσε τή ζωή του γιά τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τόν τωρινό κόσμο, ὅπου κυριαρχεῖ τό κακό» (Πρός Γαλάτας α΄ 4)
Τό φρόνημα τοῦ κόσμου ἐπηρεάζει τόν φρόνημα τοῦ ἀνθρώπου καί τό μολύνει μέ τήν πονηρία καί τήν ἁμαρτία. Μόνο ἡ δύναμη τοῦ Χριστοῦ καθιστᾶ τό ἀδρανές γιά νά ζοῦμε ἀνεπηρρέαστοι ἀπ’ αὐτό.
ε΄. Ἀπό τήν «δύναμη» τοῦ νόμου,
δηλαδή ἀπό τίς συνέπειες τῆς παραβάσεως τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ.
Μέ τήν πίστη σου στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί τήν μετάνοια αἴρονται οἱ συνέπειες τῆς παραβάσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἐφ’ ὅσον συγχωροῦνται καί ἐξαλείφονται οἱ ἁμαρτίες μας «Γιατί ὁ Χριστός εἶναι τό τέλος τοῦ νόμου, ἀφοῦ ἐκπληρώνει τό σκοπό του, δίνοντας τή σωτηρία σ’ ὅποιον πιστεύει» (Πρός Ρωμαίους ι΄ 4)
στ΄. Ἀπό τήν «δύναμη» τῆς ἐρχόμενης ὀργῆς τοῦ Θεοῦ.
Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ δέν συμβιβάζεται μέ τήν ἁμαρτία. Ὁ Θεός δέχεται τόν ἁμαρτωλό πού μετανοεῖ ὑποδεικνύοντας τήν ὁδό δηλαδή τόν τρόπο τῆς μετανοίας. Σ’ ὅσους ὅμως ἀρνηθοῦν τήν σωτηρία θά χαθοῦν αἰώνια «᾿Αποκαλύπτεται γὰρ ὀργὴ Θεοῦ ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἀσέβειαν καὶ ἀδικίαν ἀνθρώπων τῶν τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀδικίᾳ κατεχόντων» (Πρός Ρωμαίους α΄ 18 καί Πρός Θεσσαλονικεῖς α΄ 9, 10)
ζ΄. Ἀπό τήν «ἐνέργεια» τῆς ἁμαρτίας μέσα μας.
«Τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχοντας τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ πρόσφερε τόν ἑαυτό του ἀψεγάδιαστη θυσία στό Θεό, θά καθαρίσει τή συνείδησή μας ἀπό τά ἔργα πού ὁδηγοῦν στό θάνατο, ἔτσι ὥστε νά μποροῦμε νά λατρεύουμε τόν ἀληθινό Θεό» (Πρός Ἑβραίους θ΄ 14)
«Ἔτσι κι ὁ Χριστός, ἀφοῦ θυσιάστηκε μία φορά γιά νά σηκώσει πάνω του τίς ἁμαρτίες ὅλων μας, θά ἐμφανιστεῖ γιά δεύτερη φορά, ὄχι γιά ν’ ἀντιμετωπίσει τήν ἁμαρτία, ἀλλά γιά νά σώσει αὐτούς πού τόν προσμένουν» (Πρός Ἑβραίους θ΄ 28)
Μέ τήν σταυρική θυσία Του ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός μᾶς κάθαρισε ἀπό τήν ἁμαρτία καί μᾶς καλεῖ νά ἑνωθοῦμε μαζί Του κοινωνοῦντες τόν ἅγιο Σῶμα Του καί τό Τίμιο Αἷμα Του μέ πίστη γιά νά καθαρισθοῦμε ἀπό τήν παρουσία καί τήν δύναμη καί τήν ἐνέργεια τῆς ἁμαρτίας.
4. Ἐπίσης στήν Ἁγία Γραφή συναντᾶμε καί τίς πλευρές τῆς σωτηρίας.
α΄. Ὁ χορηγός τῆς σωτηρίας εἶναι ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός
«Ἔτσι ὁλοκλήρωσε τό ἔργο κι ἔγινε ἡ αἰτία νά σωθοῦν γιά πάντα ὅλοι ὅσοι ὑπακοῦν σ’ αὐτόν» (Ἑβραίους ε΄ 9)
β΄.Τό εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας.
Ὅσοι πιστέψουν στήν Ἰησοῦ Χριστό θά λάβουν τήν σφραγίδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἀποτελεῖ τήν βεβαίωση τῆς σωτηρίας.
«Ἔτσι κι ἐσεῖς ἀκούσατε τό λόγο τῆς ἀλήθειας, τό χαρμόσυνο μήνυμα πού σᾶς φέρνει τή σωτηρία. Κι ἀφοῦ πιστέψατε στό Χριστό, σᾶς σφράγισε ὁ Θεός μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα πού εἶχε ὑποσχεθεῖ» (Πρός Ἐφεσίους α΄ 13)
γ΄. Ἡ ὁδός τῆς σωτηρίας
Ὁ Θεός ἄνοιξε γιά τόν ἄνθρωπο τήν ὁδό τῆς σωτηρίας πού κηρύττουν οἱ ἀπεσταλμένοι Του: Ὁδός τῆς σωτηρίας εἶναι ἡ μετάνοια, ἡ ἐπιστροφή στόν Θεό Πατέρα, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του, ὁ ἁγιασμός μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού χορηγεῖτε ὅταν ὁ ἄνθρωπος συμμετέχει στά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
«Αὐτή ἀκολουθοῦσε τόν Παῦλο καί τό Σίλα καί φώναζε: «Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι εἶναι δοῦλοι τοῦ ὕψιστου Θεοῦ, πού σᾶς κηρύττουν τήν ὁδό τῆς σωτηρίας» (Πράξεων ιστ΄ 17)
δ΄. Ἡ γνώση τῆς σωτηρίας.
«Κάνοντας γνωστά στό λαό του τή σωτηρία μέ τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τους» (Λουκᾶ α΄ 77)
Πρέπει νά γνωρίζουμε ὅτι ἡ σωτηρία προσφέρεται ἀπό τόν Θεό καί ἐξασφαλίζεται ἀπό τόν ἄνθρωπο μέ τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν πού δίδεται στόν ἁμαρτωλό ὅταν μετανοεῖ.
ε΄. Ἡ χαρά τῆς σωτηρίας
«Σᾶς βεβαιώνω πώς τό ἴδιο χαρά θά εἶναι στόν οὐρανό γιά τή μετάνοια ἑνός ἁμαρτωλοῦ παρά γιά ἐνενήντα ἐννιά δικαίους, πού δέν ἔχουν ἀνάγκη ἀπό μετάνοια» (Λουκᾶ ιε΄ 7)
Γιά τήν σωτηρία ἑνός ἁμαρτωλοῦ χαίρονται νά πανηγυρίζουν οἱ ἀόρατες πνευματικές Δυνάμεις δηλαδή οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας στόν Οὐρανό.
στ΄. Ἡ ἐλπίδα τῆς σωτηρίας.
Μπροστά στούς πειρασμούς ἄς ὁπλιζόμαστε μέ τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μας : «Ἐμεῖς ὅμως, ὡς ἄνθρωποι τῆς ἡμέρας, ἄς εἴμαστε νηφάλιοι, φορώντας τήν πίστη καί τήν ἀγάπη γιά θώρακα καί τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας γιά περικεφαλαία» (Α΄ Πρός Θεσσαλονικεῖς ε΄ 8)
