ΠΙΣΤΗ

Δῶρο καί ἀπαίτηση  (μέρος Β΄)

ε´. ῾Η πρός ῾Εβραίους ἐπιστολή παρουσιάζει τά πρόσωπα ἐκεῖνα πού διακρίθηκαν δείχνοντας ἐμπιστοσύνη στόν Θεό κατά τήν περίοδο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: «Πίστη σημαίνει σιγουριά γι’ αὐτά πού ἐλπίζουμε καί βεβαιότητα γι’ αὐτά πού δέ βλέπουμε. Μ’ αὐτήν ἀπέκτησαν κι οἱ προπάτορές μας τήν καλή μαρτυρία. Μέ τήν πίστη καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ Θεός μέ τόν λόγο Του δημιούργησε τό σύμπαν κι ὅτι, συνεπῶς, καθετί πού βλέπουμε δημιουργήθηκε ἀπό κάτι πού δέν φαίνεται. Ἐπειδή ὁ Ἄβελ πίστευε στόν Θεό, πρόσφερε καλύτερη θυσία ἀπ’ τόν Κάιν· μ’ αὐτή τήν πίστη θεωρήθηκε δίκαιος ἀπό τόν Θεό, πού ἔδωσε τήν μαρτυρία Του πάνω στά δῶρα Του, καί μ’ αὐτήν, ἄν καί πεθαμένος, μᾶς μιλάει ἀκόμη. Ἐπειδή πίστευε ὁ Ἐνώχ στόν Θεό, μεταφέρθηκε στόν οὐρανό καί δέ γνώρισε θάνατο· δέν τόν ἔβρισκε κανείς στόν κόσμο, γιατί τόν μετέθεσε ὁ Θεός. Ἡ γραφή μαρτυρεῖ ὅτι πρίν ἀπό τήν μετάστασή του ὁ Ἐνώχ εἶχε εὐαρεστήσει στόν Θεό. Χωρίς ὅμως πίστη εἶναι ἀδύνατο νά εὐαρεστήσει κανείς στόν Θεό, γιατί αὐτός πού πλησιάζει τόν Θεό πρέπει νά πιστεύει ὅτι ὑπάρχει Θεός καί ὅτι ἀνταμείβει ὅσους Τόν ἀποζητοῦν. Χάρη στήν πίστη του ὁ νῶε, μολονότι δέν ἔβλεπε ἀκόμη τά πράγματα γιά τά ὁποῖα τόν προειδοποίησε ὁ Θεός, ὑπάκουσε σ’ αὐτόν κι ἔκανε τήν κιβωτό, γιά νά σώσει τήν οἰκογένειά του. Ἔτσι κληρονόμησε ἀπό τόν Θεό τήν δικαιοσύνη πού προέρχεται ἀπό τήν πίστη, καί μέ τήν πίστη ἀπέδειξε πόσο ἄξιος καταδίκης ἦταν ὁ κόσμος. Μέ τήν πίστη ὁ Ἀβραάμ ὑπάκουσε στόν Θεό, πού τόν καλοῦσε νά φύγει γιά τήν γῆ πού θά κληρονομοῦσε, κι ἔφυγε χωρίς νά ξέρει πού πηγαίνει. Μέ πίστη ἐγκαταστάθηκε στήν γῆ πού τοῦ ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ξένος σέ ἄγνωστη χώρα, ζώντας σέ σκηνές μέ τόν Ἰσαάκ καί τόν Ἰακώβ, πού κι αὐτοί ἦταν κληρονόμοι τῆς ἴδιας ὑπόσχεσης. Κι αὐτό, γιατί περίμενε τήν πόλη πού θά εἶχε στέρεα θεμέλια καί πού ἀρχιτέκτονας καί δημιουργός της θά ἦταν ὁ Θεός. Μέ τήν πίστη τοῦ Ἀβραάμ ἀπέκτησε ἀκόμα καί ἡ Σάρρα τήν ἱκανότητα νά δεχτεῖ τό σπέρμα καί νά γεννήσει παρά τήν μεγάλη ἡλικία της, ἐπειδή ὁ Ἀβραάμ θεώρησε ἀξιόπιστο τόν Θεό, πού τοῦ τό ὑποσχέθηκε. ῎Ετσι, ἀπό ἕναν ἄνθρωπο πού μάλιστα δέν μποροῦσε πιά νά τεκνοποιήσει ἦρθαν στήν ζωή ἀπόγονοι ἀμέτρητοι ὅπως τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, κι ἀναρίθμητοι ὅπως ἡ ἄμμος στήν ἀκροθαλασσιά. ῞Ολοι αὐτοί πέθαναν μ’ ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, χωρίς νά ἔχουν μπεῖ στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας ἁπλῶς τήν εἶδαν ἀπό μακριά, τήν χαιρέτησαν καί διακήρυξαν ὅτι εἶναι ξένοι καί περαστικοί πάνω στήν γῆ. Ἀσφαλῶς, ὅσοι ἐκφράζονται ἔτσι δείχνουν πώς ἐπιζητοῦν μία μόνιμη πατρίδα. γιατί, ἄν εἶχαν τό νοῦ τους πίσω, στήν χώρα ἀπ’ ὅπου εἶχαν φύγει, θά εἶχαν τόν καιρό νά ξαναγυρίσουν. Ἐνῶ τώρα λαχταροῦν μία καλύτερη πατρίδα, δηλαδή ἐπουράνια. γι’ αὐτό καί δέν ντρέπεται ὁ Θεός νά λέγεται Θεός τους γιατί τούς ἑτοίμασε μία μόνιμη πολιτεία. Μέ τήν πίστη πρόσφερε ὁ Ἀβραάμ τόν Ἰσαάκ, ὅταν δοκιμάστηκε ἀπό τόν Θεό. Αὐτός πού πῆρε τίς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ πρόσφερε τό μονάκριβο γιό του, μολονότι τοῦ εἶχε εἰπωθεῖ: Ἀπό τόν Ἰσαάκ θά προέλθουν οἱ ἀπόγονοί σου. ῾Ο Ἀβραάμ σκέφτηκε πώς ὁ Θεός μποροῦσε καί τούς νεκρούς νά ζωντανέψει· μποροῦμε, λοιπόν, νά ποῦμε πώς στήν οὐσία ὁ Ἀβραάμ τόν πῆρε πίσω ἀπό τούς νεκρούς. Μέ τήν πίστη ὁ Ἰσαάκ ἔδωσε στόν Ἰακώβ καί στόν Ἠσαῦ τίς εὐλογίες του, οἱ ὁποῖες ἀναφέρονται στίς ὑποσχέσεις πού θά ἐκπληρώνονταν. Μέ τήν πίστη ὁ Ἰακώβ, ὅταν πέθαινε, εὐλόγησε καί τούς δύο γιούς τοῦ Ἰωσήφ καί προσκύνησε τόν Θεό ἀκουμπώντας στήν ἄκρη τοῦ μπαστουνιοῦ του. Ἐπειδή πίστευε ὁ Ἰωσήφ, ὅταν πέθαινε, μίλησε γιά τήν ἔξοδο τῶν Ἰσραηλιτῶν κι ἔδωσε ἐντολές γιά τά ὀστᾶ του. Μέ τήν πίστη οἱ γονεῖς τοῦ Μωυσῆ τόν ἔκρυβαν γιά τρεῖς μῆνες μετά τήν γέννησή του· εἶδαν ὅτι τό βρέφος ἦταν πολύ χαριτωμένο, καί δέν φοβήθηκαν τήν διαταγή τοῦ βασιλιᾶ. Μέ τήν πίστη ὁ Μωυσῆς, ὅταν πιά μεγάλωσε, ἀρνήθηκε νά ὀνομάζεται γιός τῆς κόρης τοῦ Φαραώ· προτίμησε νά ὑποφέρει μαζί μέ τόν λαό τοῦ Θεοῦ, παρά ν’ ἀπολαμβάνει τήν πρόσκαιρη ἁμαρτωλή ζωή. Θεώρησε μεγαλύτερο πλοῦτο ἀπό τούς θησαυρούς τῆς Αἰγύπτου τόν ἐξευτελισμό, σάν ἐκεῖνον πού ὑπέφερε ὁ Χριστός, γιατί ἀπέβλεπε στήν ἀνταπόδοση. Μέ τήν πίστη ἐγκατέλειψε τήν Αἴγυπτο, χωρίς νά φοβηθεῖ τήν ὀργή τοῦ βασιλιᾶ, γιατί παρέμενε σταθερός στήν πίστη του στόν ἀόρατο Θεό σάν νά τόν ἔβλεπε. Μέ τήν πίστη γιόρτασε τό Πάσχα καί ράντισε μέ αἷμα, γιά νά μή θίξει ὁ ἐξολοθρευτής ἄγγελος τά πρωτότοκα παιδιά τῶν Ἑβραίων. Μέ τήν πίστη πέρασαν τήν Ἐρυθρά θάλασσα σάν νά ἦταν στεριά, ἐνῶ οἱ Αἰγύπτιοι, ὅταν προσπάθησαν, καταποντίστηκαν. Μέ τήν πίστη ἔπεσαν τά τείχη τῆς Ἱεριχοῦς ἀφοῦ γιά ἑπτά μέρες οἱ Ἰσραηλίτες βάδιζαν τριγύρω τους. Μέ τήν πίστη ἡ πόρνη Ραάβ δέν χάθηκε μαζί μέ τούς ἀπίστους, ἐπειδή εἶχε δεχτεῖ φιλικά τούς κατασκόπους. Χρειάζεται νά συνεχίσω; Δέν θά μέ πάρει ὁ χρόνος νά διηγηθῶ γιά τόν Γεδεών, τόν Βαράκ, τόν Σαμψών, τόν Ἰεφθάε, τόν Δα- βίδ, τόν Σαμουήλ καί τούς προφῆτες. Μέ τήν πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, ἐπέβαλαν τό δίκαιο, πέτυχαν τήν πραγματοποίηση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβησαν τήν δύναμη

τῆς φωτιᾶς, διέφυγαν τήν σφαγή, ἔγιναν ἀπό ἀδύνατοι ἰσχυροί, ἀναδείχτηκαν ἥρωες στόν πόλεμο, ἔτρεψαν σέ φυγή ἐχθρικά στρατεύματα, γυναῖκες ξαναπῆραν πίσω στήν ζωή τούς ἀνθρώπους τους, κι ἄλλοι βασανίστηκαν ὡς τόν θάνατο, χωρίς νά δεχτοῦν τήν ἀπελευθέρωσή τους, γιατί πίστευαν ὅτι μποροῦσαν ν’ ἀναστηθοῦν σέ μία καλύτερη ζωή. ῎Αλλοι δοκίμασαν ἐξευτελισμούς καί μαστιγώσεις, ἀκόμη καί δεσμά καί φυλακίσεις, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν δοκιμασίες, θανατώθηκαν μέ μάχαιρα, περιπλανήθηκαν ντυμένοι μέ προβιές καί κατσικίσια δέρματα, ἔζησαν σέ στερήσεις, ὑπέφεραν καταπιέσεις, θλίψεις καί κακουχίες, ὁ κόσμος δέν ἦταν ἄξιος νά ἔχει τέτοιους ἀνθρώπους, πλανήθηκαν σέ ἐρημιές καί βουνά, σέ σπηλιές καί σέ τρύπες τῆς γῆς. ῞Ολοι οἱ παραπάνω, παρά τήν καλή μαρτυρία τῆς πίστης τους, δέν πῆραν ὅ,τι τούς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός, ὁ ῾Οποῖος εἶχε προβλέψει κάτι καλύτερο γιά μᾶς, ἔτσι ὥστε νά μή φτάσουν ἐκεῖνοι στήν τελειότητα χωρίς ἐμᾶς» (Πρός Ἑβραίους ια΄). Αὐτή ἡ ἀναφορά καθιστᾶ ἀναπολόγητους τούς Ἰσραηλίτες πού δέν πίστεψαν στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ἀλλά καί ἐνισχύει ὅσους ἔχουν ἀγαθή προαίρεση νά ἐμπιστευθοῦν τόν Κύριο Ἰησοῦ. Ἐκεῖνοι οἱ δίκαιοι τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἔδειξαν ἐμπιστοσύνη στόν Θεό γιά τήν ἐπίγεια ζωή καί τήν πατρίδα τους. Οἱ ἅγιοι τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔχοντας τίς ἀποδείξεις, ὅτι ὁ Θεός πραγματοποιεῖ ὅσα ὑπόσχεται, ἐμπιστεύονται τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, πού θά τούς ὁδηγήσει στήν αἰώνια πατρίδα, τήν βασιλεία τοῦ Θεοῦ Πατέρα.