Ἡ ἀξιοποίηση τοῦ χρόνου

τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καὶ  Ὑμηττοῦ Δανιὴλ

                                                           

 

           

Εὑρισκόμενοι στίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ νέου χρόνου πού ἡ χρηστότητα τοῦ ἐξουσιάζοντος καιρούς καί χρόνους Κυρίου μᾶς χαρίζει κρίνουμε ἐπίκαιρο νά θυμήσουμε τίς ἐπισημάνσεις τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ γιά τήν μεγάλη αὐτή δωρεά, σύμφωνα μέ τήν προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου νά ζοῦμε «ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν» (Πρός Ἐφεσίους ε΄ 16)

1. Πῶς μπορεῖ νά χαθεῖ ὁ χρόνος ;

α΄ Ἀπό ὀκνηρία, πνευματική νωθρότητα καί ἀπροθυμία στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς. Αὐτές οἱ πνευματικές καταστάσεις στηλιτεύονται ἀπό τούς ἀποστολικούς λόγους  (Πρός Ἑβραίους στ΄ 11-12 καί Πρός Ρωμαίους ιβ΄ 11).

     Ἡ ραθυμία θεωρεῖται πολύ ἰσχυρός ἐχθρός τῆς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου πού χαρακτηρίζεται ἀπό τούς ἀσκητικούς πατέρες γίγαντας τῆς κακίας.

            β΄ Ἀπό τήν συμμετοχή μας σέ κοσμικές δραστηριότητες καί ἐπιδιώξεις πού εἶναι ὅλες μάταιες  καί ἐπικίνδυνες γιά τήν ἐν Χριστῷ ζωῇ (Ἐκκλησιαστοῦ β, 1 καί Ψαλμός οζ΄ 33)

            Αὐτές ἀνήκουν στά ἔργα τῆς σαρκός ὅπως δίδαξε ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλάτες ε΄ 19, 21)           

            Τό ἐφήμερο τῆς διάρκειάς τους ἐπισημαίνεται ἀπό τόν Ἰώβ στήν αὐγή τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ (Ἰώβ κα΄ 12-13) καί ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο τόν ἔμπειρο ἀθλητή τῆς χριστιανικῆς ζωῆς κατά τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.  Ὁ ἀπόστολος προβάλλει τόν Μωϋσῆ, ὡς πρότυπο γιά τήν ἀξιολόγηση καί ἱεράρχηση τῶν προτεραιοτήτων τῆς ζωῆς, ἐπειδή δέν προτίμησε νά ζήσει στήν ἄνεση τοῦ παλατιοῦ καί νά ἀπολαύσει τρυφηλή ζωή στήν αὐλή τοῦ Φαραώ τῆς Αἰγύπτου, ἀλλά ἐπέλεξε νά ταλαιπωρηθεῖ μέ τόν λαό τοῦ Θεοῦ ἐπιστρέφοντας στήν γῆ τῶν πατέρων τους (Πρός Ἑβραίους ια΄ 25).

            γ΄ Ἀπό τήν ἀπορρόφηση σέ ὑποθέσεις ἄλλων, ὅπως ἐλέγχει ὁ ἀπόστολος Παῦλος τούς Θεσσαλονικεῖς  (Πρός Θεσσαλονικεῖς Β΄ γ΄ 11)

                                                                        ******

2) Πῶς μπορεῖ νά ἐξαγορασθεῖ ὁ καιρός ;

            α΄ Προσέχοντας νά μή σπαταλᾶμε οὔτε ἕνα λεπτό, ἄσκοπα ὅπως συνέστησε ὁ Κύριος στούς μαθητές Του  (Λουκᾶ κα΄3) καί ὅπως ἐπεσήμανε ὁ ἀπόστολος Παῦλος  (Πρός Ρωμαίους ιγ΄ 12) .

            β΄ Ζῶντας καί ἀσκούμενοι στήν ἀρετή μέ πνευματικό πρόγραμμα, ὅπως συνέστησε ὁ Κύριος (Λουκᾶ ιδ΄ 28).

            γ΄ Ἐργαζόμενοι καί στά πιό μικρά κλάσματα τοῦ χρόνου μας τά ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐφ’ ὅσον οὔτε τό παρελθόν οὔτε τό μέλλον μᾶς ἀνήκει  (Ἰωάννου θ΄ 4).     

******

3) Γιατί πρέπει νά ἐξαγοράζουμε τόν καιρό;

            α) Διότι εἶναι βραχύς καί ἀβέβαιος, παροδικός καί ἄστατος, εὐμετάβλητος καί ἀπρόοπτος (Πρός Κορινθίους Α΄ ζ΄ 31).

            Ὁ Θεός μᾶς δίδει εὐκαιρίες πού ἄν δέν τίς ἀξιοποιήσουμε καί δέν ἀνταποκριθοῦμε στίς προσκλήσεις Του δέν ἐπανέρχεται.

            β) Διότι τό ἔργο πού ὁ Θεός μᾶς καλεῖ νά κάνουμε εἶναι πολύ σημαντικό καί ἀπαιτεῖ συνεχῆ ἐπαγρύπνιση καί ἐργατικότητα.

            Πουθενά δέν ἀναφέρεται ὅτι ὁ Θεός κάλεσε κάποιο τεμπέλη γιά νά τοῦ ἀναθέσει μία ἀποστολή. Πάντοε διαλέγει ἐκείνους πού «φέρνουν καρπό» γιά νά φέρουν «περισσότερο» ( Ἰωάννου ιε΄ 8),  ἐκτελώντας τό θέλημά Του.

            Παραδείγματα:

            α) Ὁ Μωϋσῆς (Ἐξόδου γ΄ 1), β) Ὁ Γεδεών (Κριτῶν στ΄, 1), γ) Ὁ Σαούλ (Α΄ Βασιλειῶν θ΄ 1 κ. ἕξ.), δ) Ὁ Ἐλισσαῖος (Γ΄ Βασιλειῶν ιθ΄ 9), ε) Ὁ Δαβίδ (Α΄ Βασιλειῶν ιστ΄ 11-13 ), στ) Οἱ ἀδελφοί Πέτρος καί Ἀνδρέας (Ματθαίου δ΄ 18-20), ζ) Ὁ ἀπόστολος Ματθαῖος (Ματθαίου θ΄ 9), η) Ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Πράξεων θ΄ 1-3)

                                                            *****

            Τά ἔργα μας μέ τά ὁποῖα γεμίζουμε τόν χρόνο μᾶς κάνουν χαρούμενους,  εὐτυχισμένους, ἐπιτυχημένους, ἤ δυστυχισμένους καί ἀπελπισμένους μέσα στόν χρόνο.