«Τόν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν»
Δημοσιεύθηκε 17 Ἀπριλίου 2025
Εὑρισκόμαστε στήν ἑβδομάδα τοῦ πάθους τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς προσκαλεῖ νά προσκυνήσουμε τό Σεπτό Πάθος τοῦ Λυτρωτοῦ καί Σωτῆρα μας καί νά ἐμβαθύνουμε, ἀναλογιζόμενοι τήν αἰτία, γιά ποιό λόγο ἔγινε καί ἐάν χρειαζόταν νά γίνει. Προστρέχουμε στήν θεόπνευστη Γραφή πού μᾶς πληροφορεῖ, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔπαθε, θυσιάστηκε καί πέθανε γιά τούς ἑξῆς λόγους: Ἔπαθε καί πέθανε θυσιαζόμενος γιά μᾶς. Ὁ νόμος τοῦ Θεοῦ προβλέπει, ὅτι ἡ παράβασή του προκαλεῖ ὀδυνηρές συνέπειες ἀναπόφευκτες γιά τόν παραβάτη. Ὁ Θεός ὅμως δέν ἐπέβαλε στούς ἁμαρτάνοντες ὡς τιμωρία τίς συνέπειες τῶν παραβάσεων τῶν ἐντολῶν Του. Προέκυψαν ἀπό τίς ἐπιλογές τῶν παραβατῶν τῶν θείων ἐντολῶν. Γι’ αὐτό ἐνήργησε ἀπό ἄκρα ἀγαθότητα γιά νά ἄρει τίς συνέπειες θυσιάζοντας τόν πρωτότοκο μονογενῆ καί ἀγαπητό Υἱό Του. Ἀπό τόν καιρό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης εἶχε γεννηθεῖ ἕνας προβληματισμός πώς εἶναι δυνατόν ὁ ἐκλεκτός τοῦ Θεοῦ νά πάσχει, νά ὑποφέρει, νά ταπεινώνεται, νά ἐξουθενώνεται; Ἀπάντηση σ’ αὐτό τό βαθύ προβληματισμό δίδει ὁ προφήτης Ἠσαΐας ἐξηγώντας ὅτι ὁ Χριστός δέν ὑπέφερε ἐπειδή παρέβη τούς νόμους τοῦ Θεοῦ, οὔτε ἐπειδή τιμωρήθηκε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἔπαθε γιά μᾶς. (Ἠσαΐου νγ΄4-5)
Τό πάθος τοῦ Ἐκλεκτοῦ τοῦ Θεοῦ ἦταν ἀκατανόητο γιά τούς Ἰουδαίους πού τό θεωροῦσαν σκάνδαλο, ὅπως ἐξηγεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Πρός Κορινθίους Α΄ α΄ 23)
Ἔπαθε γιά νά ἀφήσει παράδειγμα νά Τόν ἀκολουθήσουμε, νά Τόν μιμηθοῦμε στήν αὐτοθυσία στήν καρτερία, στήν ὑπομονή, στήν μακροθυμία, στήν ἀνεξικακία, στήν συγχωρητικότητα, στήν εὐεργετικότητα, ὅπως τονίζει ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Α΄ Πέτρου β΄ 21).
Ἔπαθε γιά νά πεθάνουμε ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί νά ζήσουμε μέσα στό θέλημα τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς ἐλευθερώσει.
Ἀφοῦ ἡ ἁμαρτία ἐπιφέρει φοβερές συνέπειες πού οὐδείς ἄνθρωπος δύναται νά ἀντέξει, ἦλθε ὁ Κύριος καί θυσιάσθηκε γιά νά μᾶς βοηθήσει νά νικήσουμε τήν ἁμαρτία καί νά τηρήσουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ πού ἐκφράσθηκε μέ τίς σωτήριες ἐντολές Του κατά τόν ἀπόστολο Πέτρο (Α΄ Πέτρου β΄ 24)
Αὐτή ἡ βοήθεια πού μᾶς πρόσφερε ὁ Χριστός δέν ἔχει χαρακτήρα ἠθικό ὅπως ἐνδεχομένως πολλοί νά ἀντιλαμβάνονται, ἀλλά ὑπαρξιακό χαρακτήρα. Πρόκειται γιά νέα γέννηση, γιά νέα ὕπαρξη, γιά νέα κατάσταση. Ὅλα αὐτά ἀναπτύσσονται καί ἀναλύονται ἀπό τόν Ἀπόστολο Παῦλο στίς ἐπιστολές του (Πρός Κολοσσαεῖς β΄ 12-15).
Οὐσιαστικά μέ τήν θέλησή του ὁ ἄνθρωπος διαμορφώνει τό ἦθος τῆς ζωῆς του, τήν ἠθική του, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἀνανεώνει τήν ὕπαρξη του μέ τήν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού ἐνεργεῖ μέ τά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἐλπίδα σωτηρίας.
Μέ τό πάθος, τόν θάνατο Του καί τήν θυσία τῆς ζωῆς Του ἀνέλαβε τίς εὐθύνες γιά τίς ἁμαρτίες ὅλων μας. Ὅσοι ἀναγνωρίσουν αὐτή τήν θυσία Του μέ τήν ὁποία ἀντιμετώπισε τήν ἁμαρτία καί Τόν ἀναμένουν μέ εὐγνωμοσύνη θά τούς ἀπαλλάξει αἰωνίως ἀπό κάθε εὐθύνη (Πρός Ἑβραίους θ΄ 28)
Ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου ἔγινε καύχηση τῶν πιστῶν, ἐπειδή ἀποτελεῖ τήν ὕψιστη ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς καθώς διακηρύσσει ὁ ἀπόστολος καί εὐαγγελιστής Ἰωάννης :«Τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στό θάνατο τό μονογενῆ του Υἱό γιά νά μή χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ αὐτόν ἀλλά νά ἔχει ζωή αἰώνια» (Ἰωάννου γ΄).
Κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο ἡ σταυρική θυσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ βεβαία καί ἀναμφισβήτητη ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς τούς ἁμαρτωλούς πού προκαλεῖ θαυμασμό καί εὐγνωμοσύνη στίς ψυχές μας :«Ὁ Θεός ὅμως ξεπερνώντας αὐτά τά ὅρια ἔδειξε τήν ἀγάπη του γιά μᾶς, γιατί ἐνῶ ἐμεῖς ζούσαμε ἀκόμα στήν ἁμαρτία, ὁ Χριστός ἔδωσε τη ζωή του γιά μᾶς» (Πρός Ρωμαίους ε΄ 8).
Ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου ἔγινε καύχηση τῶν πιστῶν, ἐπειδή εἶναι σύμβολο εἰρηνεύσεως, καταλλαγῆς τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων μέ τόν ἅγιο καί δίκαιο ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα. Σ’ αὐτή τήν ὑπηρεσία τῆς συμφιλιώσεως μας μέ τό Θεό Πατέρα ἀναφέρεται ὁ ἀπόστολος Παῦλος : «Παρ’ ὅ,τι ἤμασταν ἐχθροί μέ τό Θεό, μᾶς συμφιλίωσε μαζί του ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Υἱοῦ του· πολύ περισσότερο τώρα πού συμφιλιωθήκαμε, ἡ ζωή του θά μᾶς χαρίσει τη σωτηρία» (Πρός Ρωμαίους ε΄ 10) (βλ. καί Πρός Κορινθίους Β, ε΄ 18-19). Ὁ σταυρός τοῦ Κυρίου ἔγινε καύχηση τῶν πιστῶν, ἐπειδή μέ τήν θυσία Του μᾶς χάρισε τήν πνευματική ἐλευθερία μας: «Ὁ Χριστός μᾶς ἐξαγόρασε ἀπό τήν κατάρα τοῦ νόμου». (Πρός Γαλάτες γ΄ 13).
«Τόν σταυρόν σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καί τήν ἁγίαν σου ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καί δοξάζομεν»