«κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος»
Δημοσιεύθηκε 24.04.2025
Oἱ πιστοὶ στὸν Θεὸ ἑορτάζουμε μὲ πνευματικὴ χαρὰ καὶ θεία εὐφροσύνη τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ Στὰ αὐτιά μας ἀκούγεται ἡ φωνὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου, ὅτι τὸ Πάσχα ὁ Χριστὸς μας θυσιάστηκε γιὰ μᾶς, γιὰ νὰ ἀναγεννηθοῦμε, νὰ ἑνωθοῦμε μαζί Του, ὥστε νὰ ζήσουμε αἰώνια στὴν βασιλεία τοῦ Πατέρα Του καὶ Πατέρα μας: «Καὶ γὰρ τὸ Πάσχα ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (πρὸς Κορινθίους Αʹ εʹ 7).
Μέ τήν ἀνάστασή Του ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός νίκησε τόν θάνατο ἀφοῦ ἄν καί πέθανε ὡς γνήσιος καί αὐθεντικός δηλαδή πραγματικός ἄνθρωπος ἐν τούτοις οὔτε ἡ ψυχή Του ἐγκαταλήφθηκε στόν Ἅδη χωρισμένη ἀπό τόν Θεό οὔτε τό σῶμα Του διαλύθηκε καί φθάρηκε στόν τάφο, ὅπως διεκήρυξε ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἀπό τό ὑπερῶο τῆς Πεντηκοστῆς : «Ἰησοῦν τόν Ναζωραῖον ὁ Θεός ἀνέστησε, ἐλευθερώσας ἀπό τά δεσμά τοῦ θανάτου γιατί ἦταν ἀδύνατο νά τόν κρατήσει ὁ θάνατος» (Πράξεων β΄, 24).
Ἔτσι ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἔγινε ἀρχή τῆς νέας ἀνθρωπότητος πού ἐλευθερώθηκε ἀπό τόν θάνατο, ὁ πρωτοαναστημένος ἀπό τούς νεκρούς ὥστε νά γίνει σ’ ὅλα Ἐκεῖνος πρῶτος (Πρός Κολοσσαεῖς α΄, 18). Ὅσο κι ἄν ὁ θάνατος ὡς λέων ὀρυόμενος ζητεῖ νά καταπιεῖ τήν ζωή (Α΄ Πέτρου ε΄, 8) δέν θά τό ἐπιτύχει. Θά θριαμβεύσει ὁ ἀναστημένος Κύριος Ἰησοῦς. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος αὐτό τόν θρίαμβο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατά τοῦ θανάτου πανηγυρίζει μέ τούς λόγους τοῦ προφήτου Ἡσαΐου «ὁ θάνατος ἀφανίσθηκε˙ ἡ νίκη εἶναι πλήρης» (Πρός Κορινθίους Α΄, ιε΄, 54).
Συγκεντρωμένοι μὲ τὴν στολὴ τῆς πίστεως καὶ φέροντες ὡς λαμπρὸ ἔνδυμα τῆς ψυχῆς μας τὶς ἀρετὲς ἑορτάζουμε τὴν ἀνάπλασή μας καὶ τὴν καινὴ ζωὴ ποὺ ἀνέτειλε ἀπὸ τὸν ζωοδόχο τάφο καὶ εἶναι ἀπαλλαγμένη ἀπὸ κάθε ἁμαρτία. Γι᾽ αὐτὸ μᾶς συνιστᾶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος: «Ἑορτάζωμεν μὴ ἐν ζύμῃ κακίας καὶ πονηρίας, ἀλλ’ ἐν ἀ ζύμοις εἰλικρινείας καὶ ἀληθείας»(πρὸς Κορινθίους Αʹεʹ8). Αὐτὴ οἱ πνευματοφόροι καί προτρεπτικοὶ λόγοι περιέχουν τὸ ἑξῆς νόημα. ῞Οσοι εἶναι ζυμωμένοι μὲ τὴν ἁμαρτία, ἔχουν διαφθαρεῖ.
῞Οπως οἱ μύκητες καταστρέφουν τὸ προζύμι καὶ τὸ ἀχρηστεύουν, ἔτσι καὶ ἡ ἁμαρτία μολύνει καὶ καταστρέφει τὸν ἄνθρωπο. Μέ αὐτό τόν τρόπο τὸν ὁδηγεῖ στὸν θάνατο ἀφοῦ «τὰ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν»(πρὸς Ρωμαίους στ´ 23), δηλαδὴ οἱ συνέπειες τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς εἶναι ὁ θάνατος καὶ τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος. Συνεπῶς στὴν ἑορτὴ τῆς ἀνακαινίσεως τῆς ζωῆς δὲν μποροῦμε νὰ φέρουμε μέσα μας τὴν φθορὰ καὶ τὴν δυσοσμία τῆς ἁμαρτίας. Στὴν ἑορτὴ τῆς μακροθυμίας, τῆς ἀνεξικακίας καὶ τῆς συγγνώμης δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἑορτάζουμε ἔχοντες κακία καὶ μῖσος στὶς ψυχές μας. Σ’ αὐτή τὴν ἑορτὴ τῆ ἁγιότητας καὶ τῆς ἀθωότητας δὲν προσερχόμαστε μὲ πονηρία καὶ δολιότητα. Αὐτὰ πρέπει νὰ τὰ ἀποβάλουμε, «ἵνα ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (πρὸς Ρωμαίους στ´ 4) ὥστε νὰ ἑορτάζουμε καθαροὶ ἀπὸ αὐτά, μοιάζοντας μὲ τὸ ψωμὶ ποὺ δὲν ἔχει ζυμωθεῖ μὲ προζύμι χαλασμένο. Τὸ Πάσχα οἱ πιστοὶ ἑορτάζουμε α) τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν θάνατο, β) τὴν ἕνωσή μας μὲ τὸν Σταυρωμένο καὶ ᾽Αναστημένο Χριστό, γιὰ νὰ μοιρασθοῦμε μαζί Του τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ γ) τὴν ἀναμονὴ τῆς βεβαίας καὶ ἔνδοξης Ἐλεύσεώς Του. Τὸ ἐπίγειο Πάσχα μᾶς προετοιμάζει γιὰ νὰ εἰσέλθουμε καὶ νὰ μετάσχουμε στὴν πανήγυρι τῶν πρωτοτόκων ποὺ θὰ ἑορτάζουν τὸ αἰώνιο Πάσχα στὴν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ Πατέρα.
Ὡστόσο ζοῦμε ἀκόμη μέσα στόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί στήν κοινωνία τῆς πονηρίας, ὃπου κυριαρχοῦν οἱ πνιγηρές ποικίλες μορφές τοῦ θανάτου κι' ἀναζητοῦμε τρόπο νά ἀνασάνουμε, νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τίς ὠδῖνες τοῦ θανάτου, πού μᾶς περικυκλώνουν. Χρειαζόμεθα τήν καθαρτική, φωτιστική καί θεωτική Χάρι τοῦ Θεοῦ γιά νά γίνῃ ὁ κόσμος μας, ἡ κοινωνία μας, ἡ ζωή μας, φῶς καί ζωή. Αὐτή μᾶς τήν δίδει ἡ Ἐκκλησία. Εἶναι ἡ μόνη εὐκαιρία καί δυνατότητα πού μᾶς παρέχεται. Ἂς ἀξιοποιήσουμε αὐτή τήν εὐκαιρία γιά νά ζήσουμε στήν ἐλευθερία, πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός.
Ἡ Ἐκκλησία μας προτρέπει πατρικά ὅλου νά πιστούς νὰ ἑορτάσουν στὴν γῆ, ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, Πάσχα Κυρίου καὶ στὸν οὐρανὸ αἰώνια ἀναγεννημένοι καὶ ἀνακαινισμένοι ἀπὸ τὴν Χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μαζὶ μὲ τὸν Νικητὴ Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ τὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του.
Ἄς ἑορτάσουμε τό Πάσχα μέ πνευματική χαρά καί ἀγαλλίαση. Ἡ Χάρις τοῦ Ἀναστάτος Κυρίου νά εἶναι πάντοτε μαζί μας καί νά φωτίζει τήν ζωή μας.