Ἡ εἴσοδος τοῦ Κυρίου στόν Ναό Του.
Ὑπαπαντή
Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
«Ἰδού ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου, καὶ (ἐξαίφνης ἥξει εἰς τὸν ναὸν ἑαυτοῦ Κύριος, ὃν ὑμεῖς ζητεῖτε), καὶ ὁ ἄγγελος τῆς διαθήκης, ὃν ὑμεῖς θέλετε· ἰδοὺ ἔρχεται, λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Μαλαχίου γ΄ 1)
Δηλαδή : «Θά ἀποστείλω τόν ἀγγελιοφόρο μου γιά νά προετοιμάσει τό δρόμο μου. Ὁ ἀγγελιοφόρος τῆς διαθήκης, στόν ὁποῖο προσβλέπετε, ἤδη ἔρχεται. Τότε ἐγώ, Ὁ Κύριος πού ἐσεῖς μέ περιμένετε, θά εἰσέλθω ξαφνικά στόν ναό μου».
Ὁ Προφήτης Μαλαχίας προαναγγέλει τήν εἴσοδο τοῦ Κυρίου στόν Ναό Του. Ἡ εἴσοδος αὐτή πραγαμτοποιήθηκε ἀφ’ ἑνός μέ τήν παρουσία τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν ἱστορικό ναό τῶν Ἱεροσολύμων κατά τήν Ὑπαπαντή, ἀφ’ ἑτέρου δέ μέ τό μυστήριο τῆς σαρκώσεως πού εἰσῆλθε στήν ἱστορία τοῦ κόσμου καί τήν ζωή τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων.
Μάλιστα ὁ ἀπόστολος Παῦλος δημηγορῶν ἐπί τοῦ Ἀρείου Πάγου πρός τούς Ἀθηναίους ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Θεός ἐνέβαλε στούς ἀνθρώπους τήν ἐπιθυμία νά Τόν ἀναζητήσουν (Πράξεων ιζ΄ 26-27)
«Ἐποίησέ τε ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων κατοικεῖν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆς γῆς, ὁρίσας προστεταγμένους καιροὺς καὶ τὰς ὁροθεσίας τῆς κατοικίας αὐτῶν, ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα»
Δηλαδή «Ἀπό ἕναν ἄνθρωπο ἔκανε ὅλα τά ἔθνη τῶν ἀνθρώπων γιά νά κατοικοῦν πάνω σ’ ὅλη τή γῆ, καί ὅρισε πόσον καιρό θά ὑπάρχουν καί σέ ποιά σύνορα θά κατοικοῦν. Θέλησε νά ζητοῦν τόν Κύριο καί νά προσπαθοῦν νά τόν βροῦν ψηλαφώντας στό σκοτάδι, ἄν καί δέν εἶναι μακριά ἀπό τόν καθένα μας»
Ἐπισημαίνουμε τέσσερα σημεῖα ἀπό τήν πλούσια θεολογία – διδασκαλία τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας περί τοῦ νοήματος και τῆς σημασίας τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς, ὅτ3 ὁ Κύριος ἦλθε στόν δικό Του Ναό.
α) Ἡ ἔλευσις εἶναι ἐνέργεια τῆς ἐλευθέρας ἀποφάσεως τοῦ Θεοῦ
Ὁ Κύριος δέν ἐξηναγκάσθη ὑπό τινός, ἀλλά ἀπό ὑπερβάλλουσα ἀγάπη ἐφανερώθη στά δημιουργήματά Του.
«Βουληθείς ὁ Πλαστουργός, ἵνα σώσῃ τόν Ἀδάμ, μήτραν ᾤκησε τήν σήν, τῆς Παρθένου καί ἁγνῆς»
«Θέλων ἐνηνθρωπήσας ὁ προάναρχος Θεός καί ναῷ προσφέρεται, τεσσαρακονθήμερος» (Μεγαλυνάρια θ΄ Ὠδῆς τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς )
β) Βεβαίως ἀποτελεῖ φιλάνθρωπη ἀνταπόκριση σ’ ὅσους Τόν ἀναζητοῦν καί Τόν καλοῦσαν νά φανερώσει τό πρόσωπό Του. Ὁ Προφήτης Μαλαχίας μέ τήν φράση «ὅν ὑμεῖς ζητεῖτε» ἐπισημαίνει ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ζητοῦσαν τόν Κύριον.
Ἡ ἐνέργεια αὐτή τοῦ Θεοῦ εἶναι σωτήρια γιά τούς ἀνθρώπους.
«Ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου ἐπὶ τὸν δοῦλόν σου, σῶσόν με ἐν τῷ ἐλέει σου » (Ψαλμοῦ 30 (31) λ΄ 17)
Δηλαδή : «Δεῖξε τήν παρουσία σου στό δοῦλο σου· σῶσε με χάρη στήν πιστή σου ἀγάπη».
« Ὁ Θεός, ἐπίστρεψον ἡμᾶς καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου καὶ σωθησόμεθα. ... Κύριε ὁ Θεὸς τῶν δυνάμεων, ἐπίστρεψον ἡμᾶς καὶ ἐπίφανον τὸ πρόσωπόν σου, καὶ σωθησόμεθα» (Ψαλμοῦ 79 (80) οθ΄ 4,8)
Δηλαδή : «Θεέ, φέρε μας πίσω, τό πρόσωπό σου ἄς λάμψει καί θά σωθοῦμε... φέρε μας πίσω,, τοῦ σύμπαντος Θεέ, τό βλέμμα σου εὐνοϊκό ἄς πέσει πάνω μας καί θά σωθοῦμε».
« Ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη » (Ψαλμοῦ 17 (18) ιζ΄ 10)
Δηλαδή : «Χαμήλωσε τά οὐράνια καί κατέβηκε».
Κορυφαία περίπτωση αὐτῆς τῆς φιλανθρωπίας ὁ δίκαιος Συμεών
Ἐγνώρισε τόν Θεό καί Τόν ἐπόθησε:
«Καὶ ἰδοὺ ἦν ἄνθρωπος ἐν ῾Ιεροσολύμοις ᾧ ὄνομα Συμεών, καὶ ὁ ἄνθρωπος οὗτος δίκαιος καὶ εὐλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν τοῦ ᾿Ισραήλ, καὶ Πνεῦμα ἦν ῞Αγιον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου. καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν· καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον ᾿Ιησοῦν τοῦ ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε·νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ,ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου,ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν.φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου ᾿Ισραήλ» (Λουκᾶ β΄ 25-32)
Δηλαδή : «Στά Ἱεροσόλυμα βρισκόταν ἕνας ἄνθρωπος πού τόν ἔλεγαν Συμεών. Ἦταν πιστός καί εὐλαβής, περίμενε τή σωτηρία τοῦ Ἰσραήλ καί τόν καθοδηγοῦσε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Τοῦ εἶχε φανερώσει, λοιπόν, τό Ἅγιο Πνεῦμα ὅτι δέ θά πεθάνει προτοῦ νά δεῖ τό Μεσσία. Τότε τό Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ ὑπέδειξε νά πάει στό ναό. Μόλις οἱ γονεῖς ἔφεραν ἐκεῖ τό παιδί, τόν Ἰησοῦ, γιά νά κάνουν γι’ αὐτό τά ἔθιμα τοῦ νόμου, τόν πῆρε στήν ἀγκαλιά του, δόξασε τό Θεό καί εἶπε: «Τώρα, Κύριε, μπορεῖς ν’ ἀφήσεις τό δοῦλο σου νά πεθάνει εἰρηνικά, ὅπως τοῦ ὑποσχέθηκες, γιατί τά μάτια μου εἶδαν τό σωτήρα που ἑτοίμασες γιά ὅλους τους λαούς, φως πού θά φωτίσει τά ἔθνη καί θά δοξάσει τό λαό σου τόν Ἰσραήλ».
Ὅσο ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει τόν Θεό τόσο περισσότερο καί φλογερότερα Τόν ζητεῖ.
γ) Ἦλθε στόν Ναό Του. Ναός Του. Ἡ δημιουργία εἶναι ὁ Οἶκος Του
Ὅσοι ἐνόμισαν ὅτι θά ἀπέκλειαν τόν Θεόν μακράν τοῦ κόσμου Του, τῶν ἔργων Του ἀπατήθηκαν.
Ὁ Θεός ἦλθε ὡς Κύριος, ἰδιοκτήτης τοῦ κόσμου.
Παραβολές τοῦ ἀμπελῶνος
Κόσμος χωρίς Θεό δέν ὑπάρχει
δ) Ἦλθε στόν Ναό Του γιά νά γκρεμίσει τήν εἰδωλολατρεία καί νά καθίσει στόν θρόνο Του δεχόμενος τήν προσκύνηση τῶν εὐσεβῶν
Αὐτόν προσκυνοῦμεν
ε) Ἄς τόν ὑποδεχθοῦμε στήν καρδιά μας
