ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
Στο σημερινό κήρυγμα μου δεν θα αναφερθώ στην Κυριακή των Αγίων πατέρων, αλλά στην εορτή της Αναλήψεως την οποία εορτάσαμε την περασμένη Πέμπτη.
Ο Κύριος ,μετά την Ανάστασή Του παρέμεινε ακόμα σαράντα ημέρες στη γη για να σταθεροποιήσει τους Αποστόλους του, στην πίστη της Αναστάσεώς του, για να τους δώσει τις τελευταίες του παρακαταθήκες, και να τους προετοιμάσει για την αναχώρηση του στον ουρανό. Είχε εκπληρώσει την αποστολή Του στη γη. Θα μπορούσε να επαναλάβει τα λόγια : «τὸ ἔργον ἐτελείωσα, ὁ δεδωκας μοὶ .Ἐφανέρωσα τὸ ὄνομά Σου τοὶς ἀνθρώποις καὶ οὖτοι ἔγνωσαν ὅτι Σὺ μὲ ἀπέστειλας».
Είχε ιδρύσει την Εκκλησία, είχε εξαγοράσει τον κόσμο με τον θάνατο του, κατάργησε με το σταυρό του το κράτους του διαβόλου. Η ώρα του θριάμβου ήρθε. Η τεσσαρακοστή μέρα μετά την Ανάσταση του έφθασε. Εμφανίστηκε, αναμφιβόλως, στην Ιερουσαλήμ, στον τόπο, όπου συνήθως εμφανιζόταν στους μαθητές του. Τους προανήγγειλε την έλευση του Αγίου πνεύματος, τους παράγγειλε να κηρύξουν το Ευαγγέλιο σε όλη τη γη και τους οδήγησε έπειτα έξω της πόλεως, στο όρος των Ελαιών. Το Όρος αυτό που πριν από σαράντα δύο ημέρες ήταν μάρτυρας της αγωνίας του Ιησού, θα γίνει τώρα μάρτυρας του θριάμβου του. Όταν ο Σύλλογος των μαθητών έφτασε στην κορυφή του λόφου, ο Ιησούς ύψωσε τα χέρια του στον ουρανό και ίσως επανέλαβε τα λόγια που είπε και σε άλλη ευκαιρία : «πάτερ ἅγιε , φύλαξε αὐτοὺς οὖς δέδωκας μοί, ἴνα ὦσι ἐν καθὼς ἠμεῖς ἐν ἐσμὲν».
«Καὶ ἐγένετο ἐνῶ εὐλογεὶν αὐτὸν αὐτοὺς διεστη ἀπὸ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανὸν». Ενώ τους ευλογούσε, σιγά σιγά υψώθηκε όχι σαν τον Ηλία σε πύρινο άρμα, αλλά με την προσωπική Του δύναμη. Οι μαθητές τον παρακολουθούσαν με τα μάτια, ενώ οι καρδιές τους έπαλαν από χαρά και συγκίνηση. Θα ήθελαν να τον ακολουθήσουν στους αιθέρες, αλλά Φωτεινή Νεφέλη τον σκέπασε και έπαυσαν να τον διακρίνουν.
Πόσο θα ήθελαν όλοι να τον ακολουθήσουν για να απολαύσουν τη θριαμβευτική άνοδο του στον ουρανό!
Εκεί όπου τον ανέμεναν τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ για να τον υποδεχθούν. Αλλά οι άνθρωποι, δεν είναι άξιοι να είναι μάρτυρες τέτοιου θεάματος ενόσω ακόμη ευρίσκονται στη γη. Μόνο οι άγιοι και οι άγγελοι μπορούν να συμμετάσχουν στον θρίαμβο του Ιησού.
«Ἀναβᾶς εἰς ὕψος ἠχμαλώτευσεν αἰχμαλωσία». Όλοι οι δίκαιοι του παλαιού νόμου, που βρισκόντουσαν στον άδη , και για τους οποίους ο παράδεισος ήταν κλειστός, ελευθερώθηκαν από τον σωτήρα μετά την Ανάστασή Του και τον συνόδευσαν στον ουρανό. Εκεί βρισκόντουσαν ο Αδάμ και η Εύα , οι πρωτόπλαστοι, οι πρώτοι μετανοημένοι, που τώρα θεωρούν «εὐτυχὲς παράπτωμα» την παρακοή τους γιατί αξιώθηκαν να έχουν τέτοιο λυτρωτή. Εκεί βρισκόντουσαν οι πατριάρχες, που τόσο ποθούσαν τον υποσχόμενο Μεσσία. Οι προφήτες που προείπαν την έλευση του Λυτρωτού , τις ταπεινώσεις του, τη νίκη του, το θρίαμβο του. Όλες οι γυναίκες της παλαιάς διαθήκης, η Ρουθ , η Ιουδίθ, η Εσθήρ και τόσες άλλες που ενώνουν τη φωνή τους για να επαναλάβουν τους ψαλμούς του Δαβίδ «πάντα τὰ ἔθνη κρατήσατε χείρας, ἐν φωνῇ ἀγαλλιάσεως, ὅτι Κύριος ὕψιστος, ὑπέταξε λαοὺς ἠμίν. Ἐξέλεξα τὸ ἠμὶν κληρονομίαν αὐτοῦ. Ἀνέβει Κύριος ἐν ἀλλαλαγμῷ ,Κύριος ἐν φωνῇ σάλπιγγος ». Οι Άγγελοι ακούν τους ψαλμούς και αφήνουν τον ουρανό για να παρευρεθούν στη συνάντηση του Θεού τους. Στη γέννηση του Σωτήρος, «ἐγένετο πλῆθος στρατιᾶς ἀγγέλων ὑμνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων · δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῶ». Πώς να μην του απονέμουν μεγαλύτερη τιμή λατρείας την ημέρα της δόξης και του θριάμβου του;
Οι Άγγελοι συναγωνίζονται ποιος θα τον ψάλλει καλύτερα με τους ύμνους τους. Μυριάδες μυριάδων ουράνια πνεύματα περικυκλώνουν το θρόνο Του. Άλλοι ψάλλουν : «ἄρατε Πύλας οἱ ἄρχοντες τῆς γῆς καὶ εἰσελεύσεται ὁ βασιλεὺς τῆς δόξης». Άλλοι απαντούν : «τὶς ἐστὶν οὗτος ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης; Κύριος ἰσχυρὸς καὶ δυνατός. Κύριος ἰσχυρὸς ἐν δυνάμει». Κατατρόπωσε τον κόσμο και τον δαίμονα. Σε αυτόν ανήκει κάθε δόξα. Και όλοι μαζί απαντούν : «Ἄξιός ἐστι βασιλεῦσαι εἰς αἰώνας αἰώνων». Ω κύριε, «εἴσελθε εἰς τὴν χαράν σου, εἰς τόπον Ἁγιάσματός σου», υπέφερες , εθρήνησες , πολέμησες , είσελθε στην ανάπαυσή σου ,με το ένδοξο σώμα σου, που το εξαγίασες στη γη με την αναζήτηση των αμαρτωλών για τη σωτηρία τους. Ενώνομαι με τους Αγίους και τους αγγέλους, που ψάλλουν το «Ἅγιος, Ἅγιος,», εκεί όπου οι χοροί των Χερουβείμ και τον Σεραφείμ περικυκλώνουν το θρόνο του Θεού, εκεί όπου βρίσκεται ο άναρχος πατέρας και δέχεται τον υιό του. Ποιά χαρά και αγαλλίαση βασιλεύουν εκεί!
«Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυριώ μοῦ κὰθ οὐ ἐκ δεξιῶν μου». Ο Άναρχος Πατέρας καθίζει στα δεξιά του, στεφανώνει με την δόξα τον Υιό του , υπέφερε, πρέπει τώρα να δοξαστεί. «εἴσελθε εἰς τὴν δόξαν μου». «Υἱός μου εἰσὶ κὰθ οὐ ἐκ δεξιῶν μου». Χαρίζει σε αυτόν όνομα «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» μπρός στο οποίο θα σκύψει κάθε επίγειος και επουράνιος δύναμις. Ο Ιησούς έχει σαν υποπόδιο των ποδών Του όλους τους εχθρούς του.
Που είναι οι βασιλείς της γης, οι άρχοντες του κόσμου, ισχυροί για τα πλούτη τους, τη δύναμη τους και τη δόξα τους; Οι αιώνες τους εκμηδένισαν και ο Χριστός μένει στον αιώνα. Οι εχθροί της Εκκλησίας παρέρχονται. Ο Χριστός όμως πάντα θριαμβεύει. Απολαμβάνει από την τιμητική θέση του την ατέλειωτη δόξα του ουρανού.
Τι κάνει ο Ιησούς ,που κάθεται στα δεξιά του Πατρός ;
Α) Εισήλθεν Χριστός εις αυτόν τον ουρανόν νυν εμφανισθήναι τω προσωπω του Θεου υπερ ημων (εβρ.9,24)Πρόδρομος εισήλθε Χριστός ,αρχιερεύς γενόμενος εις τον αιώνα. Ο Ιησούς προσέρχεται στον θρόνο του Πατρός του δείχνοντας του τις πληγές του,και το αίμα του που έχυσε για την άφεση των αμαρτιών μας. Είναι ο διερμηνέας μας ,ο εκπρόσωπός μας ,ο μεσίτης μας ,υποστηρίζει τα συμφέροντά μας ,αποσπά χάριτας για μας ,μας συμφιλιώνει με τον Θεό Πατέρα.
Αν η προσευχή μας δεν γίνεται στο όνομά Του δεν εισακούεται. Ουδεμία χάρις χορηγείται αν δεν περάσει από Εκείνον .Από όλα τα μέρη της γης οι προσευχές προσφέρονται στον Θεό δια του Ιησού . Όσοι παρακαλούν τον Θεό ,το κάνουν στο Όνομά του μεγάλου Αρχιερέως Χριστού .Ούτε οι Πατριάρχες ,ούτε οι Προφήτες ,ούτε τα Σεραφείμ, ούτε η ασύγκριτος Παρθένος Μαρία δύνανται να πλησιάσουν τον θρόνο του Θεού, αν ο Ιησούς δεν τους εισαγάγει. Οι Άγιοι παρακαλούν για μας ,βέβαια ,αλλά παρακαλούν όπως και εμείς στο όνομα του Ιησού και εισακούονται στο Όνομά Του .Η μεσιτεία του είναι αποτελεσματική.
Δεν ζητεί παρά μόνο έλεος για μας. «οἱ ἄνθρωποι, ἔλεγε στὸν πατέρα Τοῦ ἔχουν ὑποχρέωση νὰ προσφέρουν θυσία γιὰ τὰ σώματά τους, ἀλλὰ ἐγὼ θυσιάστηκα γιὰ αὐτοὺς » και δείχνει τις πληγές του. Ο επουράνιος Θεός και Πατέρας ευαρεστείται από αυτήν την θυσία και μας χορηγεί τη χάρη. Και όχι μόνο μας συγχωρεί, αλλά και μας χορηγεί τους θησαυρούς του. Γι αυτό το Ευαγγέλιο λέγει : «ἐπαρας τᾶς χείρας αὐτοῦ εὐλογησεν αὐτούς……. Καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανὸ».
Β) Από εκεί που ευρίσκεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ετοιμάζει θέση για μας. «Πορεύομαι ἐτοιμᾶσαι ὑμιν τόπον . Θέλω, ὅπου εἰμι ἐγὼ ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἐσται » Ανέρχεται στον ουρανό για να προετοιμάσει και τη δική μας θέση. Πόσο είναι παρηγορητικό για μας! Η θέση μας είναι φυλαγμένη στον ουρανό. Ο Ιησούς μας την κρατά. Εμείς που ταλαιπωρούμαστε στη γη αυτή. Ξέρουμε τι μας αναμένει. Εμείς που κλαίμε . Ξέρουμε ποιά είναι η παρηγοριά μας. Εμείς που χάσαμε τους προσφιλείς μας, ξέρουμε που θα τους βρούμε.
«Ἄνδρες Γαλιλαῖοι τί ἐστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανὸν» είπαν δύο άγγελοι στους μαθητές Του που εκστατικοί παρακολουθούσαν τον Ιησού να ανέρχεται στον ουρανό. Σε μας η Εκκλησία μας λέγει, κοιτάζεται στον ουρανό σε κάθε δυσκολία σας, αλλά και συνάμα μάθετε με τις θυσίες, με την προσπάθεια σας, με τους αγωνές σας θα ανταμοιφθείτε από τον ουρανό. Ο Ιησούς ετοιμάζει για τον καθένα μας εκεί πάνω μια θέση, αλλά για να την αποκτήσουμε πρέπει πρώτα να την κερδίσουμε. Με μολυσμένη συνείδηση κανείς δεν μπορεί να καθίσει στη θέση που μας ετοίμασε ο Κύριος Ιησούς Χριστός.
Εκεί που είναι ο αρχηγός πρέπει να είναι και οι οπαδοί του. Ο Ιησούς βρίσκεται στη δόξα του Παραδείσου. Εκεί επάνω μας αναμένει. Εκεί επάνω, κοντά του είναι και η δική μας θέση. Αν βαδίσουμε στα ίχνη Του θα φθάσουμε εκεί που βρίσκεται ο ίδιος. «ὁ νικῶν βεβαιώνει, δώσω αὐτω καθισαι μετ’ἐμοῦ ἐν τῷ θρονώ μου ,ὡς καγω ἐνίκησα καὶ ἐκαθισα μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρονῳ αὐτοῦ». (Αποκ.3,21).
