Ἡ πατρική ἀνταπόκριση τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ
Ὁ ἄνθρωπος προσευχόμενος παρακαλεῖ τὸν Θεὸ Πατέρα γιὰ διάφορα θέματα. ῾Ο Θεὸς ἀπαντάει στὴν προσευχή μας μὲ τρεῖς τρόπους.
῍Ας μελετήσουμε αὐτοὺς τοὺς τρόπους.
Α. Περιπτώσεις ποὺ ὁ Θεὸς ἀπάντησε «ΝΑΙ».
α´. ῞Οταν ὁ Πέτρος καταποντιζόνταν καὶ φώναξε στὸν Κύριο «Κύριε, σῶσέ με» (Ματθαίου ιδ΄, 30-31), ὁ Κύριος ἔσπευσε καὶ ἔσωσε τὸν Πέτρο ἀπὸ τὸν πνιγμό.
β´. ῞Οταν ἕνας λεπρὸς ἀπελπισμένος ζήτησε ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τὸν καθαρίσει. «Κύριε, ἂν θέλεις, μπορεῖς νὰ μὲ καθαρίσεις»· ὁ Κύριος ἀμέσως τὸν καθάρισε ἀπὸ τὴν λέπρα «θέλω, καθαρίσθητι, καὶ εὐθέως ἐκαθαρίσθη» (Ματθαίου η΄, 3).
γ´. ῞Οταν ἕνας ἀπελπισμένος πατέρας παρακάλεσε τὸν Κύριο· «ἀλλ᾿ εἴ τι δύνασαι, βοήθησον ἡμῖν, σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς»· ὁ Κύριος τὸν ρώτησε· «εἰ δύνασαι πιστεῦσαι πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι» (Μάρκου θ΄, 23), ὑποδεικνύοντάς του, ὅτι ὅταν πιστεύεις, μπορεῖς νὰ κατορθώσεις τὰ πάντα.
δ´. ῞Οταν ἕνας ταλαιπωρημένος πατέρας παρακάλεσε τὸν Κύριο· «Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν» (Ματθαίου ιζ΄, 15)· ὁ Κύριος ἐκπλήρωσε τὸ αἴτημά του.
ε´. ῞Οταν οἱ Σαμαρεῖτες μετὰ ἀπ᾿ ὅσα τοὺς εἶπε ἡ γυναίκα «παρεκάλουν αὐτὸν νὰ μείνῃ παρ᾿ αὐτοῖς» (Ἰωάννου δ΄, 40)· ὁ Κύριος ἔμεινε ἐκεῖ δύο ἡμέρες.
στ´. ῞Οταν ἡ προφήτιδα ῎Αννα προσευχόταν στὸν Κύριο καὶ ἔλεγε· «Κύριε, Κύριε καὶ Θεὲ τῶν Δυνάμεων ἐὰν προσέξεις μὲ εὐμένεια στὴν ταπείνωσι καὶ θλῖψι τῆς δούλης σου καὶ μὲ ἐνθυμηθεῖς καὶ μοῦ χαρίσεις υἱό, θὰ σοῦ τὸν ἀφιερώσω, γιὰ νὰ διακονεῖ ἐνώπιόν σου» (Α΄ Βασιλειῶν α΄, 11), ὁ Κύριος τῆς ἔδωσε τὸν Σαμουήλ.
ζ´. ῞Οταν τὴν ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως οἱ μαθητές, ποὺ ἐπορεύοντο πρὸς ᾿Εμμαούς «παρεβιάσαντο αὐτὸν λέγοντες· μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν»· ὁ Κύριος «εἰσῆλθε τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς» (Λουκᾶ κδ΄, 29).
η´. ῞Οταν οἱ Γαδαρηνοὶ μετὰ τὴν θεραπεία τοῦ δαιμονισμένου «Τὸν παρεκάλεσαν ν᾿ ἀπομακρυνθῇ ἀπ᾿ αὐτούς» (Μάρκου ε΄, 17), ὁ Κύριος ἀνεχώρησε ἀπὸ τὴν χώρα τους.
Συμπέρασμα· ῾Ο Κύριος λέει «ΝΑΙ» στὴν προσευχή σου ὅταν·
- Τοῦ ζητᾶς νὰ σὲ σώσει.
- Προσεύχεσαι γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ παιδιοῦ σου, τῶν οἰκείων σου ἢ τῶν ἀδελφῶν σου.
- Τὸν παρακαλεῖς νὰ σὲ καθαρίσει πνευματικά.
4. ᾿Αποζητᾶς τὴν παρουσία Του.
5. Τοῦ ζητᾶς νὰ σοῦ δώσει γιὰ νὰ Τοῦ τὸ προσφέρεις στὸ ἔργο Του.
6. Τὸν καλεῖς κοντά σου.
Β. Περιπτώσεις ποὺ ὁ Θεὸς ἀπάντησε «ΟΧΙ».
Αὐτὸ συμβαίνει, ὅταν τὸ αἴτημα εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ θέλημά Του. Εἶπε «ΟΧΙ»·
α´. Στὴν μητέρα τῶν υἱῶν Ζεβεδαίου, ποὺ Τοῦ ζήτησε νὰ καθίσουν οἱ υἱοί της στὰ δεξιά Του καὶ στὰ ἀριστερά Του. Δὲν ἱκανοποίησε τὴν φιλοδοξία της (Ματθαίου κ΄, 21).
β´. Στοὺς Μαθητές Του, ὅταν Τοῦ εἶπαν, «ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους» (Ματθαίου ιδ΄, 15), διῶξε τοὺς ὄχλους, ὁ Κύριος εἶπε, ὅτι οἱ ὄχλοι θὰ μείνουν ἐδῶ. ᾿Εγὼ θὰ κάμω τὸ θαῦμα καὶ σεῖς θὰ τοὺς ὑπηρετήσετε.
γ´. Στοὺς ἀπίστους ᾿Ιουδαίους, ὅταν Τοῦ ζήτησαν νὰ κάνει θαῦμα γιὰ νὰ πιστέψουν σ᾿ Αὐτόν, «διδάσκαλε, θέλομεν ἀπὸ σοῦ σημεῖον ἰδεῖν», ὁ Κύριος ἀρνήθηκε καὶ εἶπε «γενεὰ πονηρά καὶ μοιχαλὶς σημεῖον ἐπιζητεῖ καὶ σημεῖον οὐ δοθήσεται αὐτῇ εἰμὴ τὸ σημεῖον ᾿Ιωνᾶ τοῦ προφήτου» (Ματθαίου ιβ΄, 39).
δ´. Στὸν Γαδαρηνό, ὅταν Τὸν παρεκάλεσε νὰ Τὸν ἀκολουθήσει γιὰ νὰ μένει μαζί Του, τοῦ ἀρνήθηκε καὶ εἶπε «πήγαινε», «Πορεύθητι καὶ διηγοῦ» (Μάρκου ε΄, 19-19). Σοῦ ἀναθέτω ἄλλη ἀποστολή.
ε´. Στοὺς Μαθητές Του κατὰ τὴν Μεταμόρφωσι, ὅταν τοῦ εἶπαν καλὸ εἶναι νὰ μείνουμε ἐδῶ, δὲν δέ-χθηκε, ἀλλὰ τοὺς κατέβασε ἀπὸ τὸ ὄρος, σὰν νὰ ἔλεγε κατεβεῖτε στὸν κόσμο. ῾Η ᾿Εκκλησία ἔχει ἔργο (Μάρκου θ΄, 5).
στ´. Σὲ τρεῖς μαθητές Του, ποὺ ζήτησαν «ἐπίτρεψόν μοι ἀπελθόντι πρῶτα», εἶπε ἀφῆστε τα ὅλα, καὶ ἀκολουθῆστε με ἀμέσως. ῾Ο πρῶτος Τοῦ ζήτησε νὰ τὸν ἀκολουθήσει γιὰ νὰ βολευτεῖ στὴν ζωή του (Λουκᾶ θ΄, 57-58). ῾Ο δεύτερος τοῦ ζήτησε πρῶτα νὰ πάει νὰ θάψει τὸν πατέρα του (Λουκᾶ θ΄, 59-60). ῾Ο τρίτος ν᾿ ἀποχαιρετήσει τοὺς δικούς του (Λουκᾶ θ΄, 61-62). Οἱ Ναοὶ εἶναι γεμᾶτοι ἀπὸ πιστοὺς μὲ μοιρασμένες καρδιές.᾿Απ᾿ αὐτὸ συμπεραίνεται ὅτι ὁ Κύριος ζητεῖ τέλεια αὐταπάρνησι.
ζ´. Στὸν Πέτρο, ποὺ Τοῦ συνέστησε νὰ ἀποφύγει τὸν θάνατο στὸ Σταυρὸ καὶ τοῦ εἶπε· Κύριε, δὲν πρέπει νὰ γίνει τοῦτο σ᾿ ᾿Εσένα. «Κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο» ὁ Κύριος ἀρνήθηκε τὴν προτροπή του καὶ τοῦ εἶπε μὲ αὐστηρότητα, φύγε ἀπὸ τὸν δρόμο μου. «ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ» (Ματθαίου ιστ΄, 22).
η´. Στὸν ἀπόστολο Παῦλο, ὅταν Τὸν παρακάλεσε νὰ τοῦ πάρει τὸν σκόλοπα, εἶπε· «ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου» (Πρός Κορινθίους Β΄, ιβ, 9). Δηλαδή, ἀρκέσου στὴν χάρι ποὺ σοῦ δίνω γιὰ νὰ σὲ ἐνισχύσω.
Συμπέρασμα· ῾Ο Κύριος λέγει «ΟΧΙ»·
* στὶς κοσμικὲς δόξες,
* στὴν ἀποξένωσι ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο,
* στὴν ἡρώδειο περιέργεια,
* στὸν πνευματικὸ ἀναχωρητισμό,
* στὴν ἐκκλησιαστικὴ νωχελικότητα,
* νὰ ἔχει τὴν δεύτερη θέσι στὴν ζωή μας,
* στὸν χριστιανισμὸ χωρὶς σταυρό.
Γ. Περιπτώσεις ποὺ ὁ Θεὸς ἀπήντησε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» καὶ ποὺ σημαίνει, ὅτι ὑπάρχει ἀνάγκη γιὰ περισσότερη ὡρίμανσι.
α´. Εἶπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στὸν ὁρμητικὸ Πέτρο, ποὺ τοῦ ζήτησε ἄκαιρα τὸ μαρτύριο.
«Λέγει σ᾿ Αὐτὸν ὁ Σίμων Πέτρος· Κύριε, ποῦ πηγαίνεις; Τοῦ ἀπάντησε ὁ ᾿Ιησοῦς· ὅπου ἐγὼ πηγαίνω, ἐσὺ δὲν μπορεῖς τώρα νὰ μὲ ἀκολουθήσεις. ῞Υστερα δέ, ἀφοῦ τελειώσεις τὴν ἀποστολή σου, θὰ μὲ ἀκολουθήσεις Τοῦ λέγει ὁ Πέτρος· Κύριε, γιατί δὲν μπορῶ τώρα νὰ σὲ ἀκολουθήσω; Εἶμαι ἕτοιμος καὶ τὴν μεγαλύτερη θυσία νὰ προσφέρω καὶ τὴν ζωή μου νὰ θυσιάσω πρὸς χάριν σου, ἐὰν ἔτσι δὲν θὰ χωρισθῶ ποτὲ ἀπό σέ. Τοῦ ἀπάντησε ὁ ᾿Ιησοῦς· τὴν ζωή σου θὰ θυσιάσεις πρὸς χάριν μου; Σὲ διαβεβαιώνω ὅτι αὐτὴ τὴν νύκτα δὲν θὰ λαλήσει ὁ πετεινός, μέχρις ὅτου μὲ ἀπαρνηθεῖς τρεῖς φορές» (Ἰωάννου ιγ΄, 36-38). ῾Ο Κύριος σταυρώθηκε. ῾Ο Πέτρος συνέχισε τὴν ἀποστολή του καὶ ὅταν ἦρθε ἡ ὥρα σταυρώθηκε κι αὐτός.
β´. Εἶπε στὸν Συμεών «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» μὲ ζωὴ ἁγιότητας «καὶ ἦν κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ ῾Αγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου» (Λουκᾶ β΄, 26).
γ´. Εἶπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στὸν Μωυσῆ. ᾿Απὸ τότε ποὺ νόμιζε, ὅτι οἱ ἀδελφοί του θὰ τὸν ἐδέχοντο ὡς ἀρχηγό, μέχρι τότε ποὺ τοῦ ἀνέθεσε ὁ Θεὸς τὴν ἀρχηγία, πέρασαν 40 χρόνια (Πράξεων ζ΄, 20-34).
δ´. Εἶπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στὸν Κορνήλιο· στὶς προσευχὲς τοῦ Κορνηλίου μέχρι νὰ στείλει τὸν Πέτρο, ἀφοῦ πρῶτα τὸν προετοίμασε (Πράξεων ι΄.).
ε´. Εἶπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στόν πιστό καί τοῦ συνέστησε τὴν ἀνάγκη «υἱὲ μὴ ὀλιγώρει παιδείας Κυρίου μηδέ ἕκλυου ὑπ αὐτοῦ» (Παροιμιῶν γ΄, 11).
῾Ο ᾿Ιὼβ μέσα ἀπὸ τὶς δοκιμασίες του προσευχόταν· «᾿Ιδοὺ μακάριος ὁ ἄνθρωπος τὸν ὁποῖο ἐλέγχει ὁ Κύριος. Γι᾿ αὐτὸ μὴ καταφρονήσεις τὴν παιδαγωγία τοῦ Παντοδύναμου, διότι αὐτὸς πληγώνει καὶ ἐπιδένει, καὶ τὰ χέρια Του ἰατρεύουν» (Ἰώβ ε΄, 17,18).
στ´. Ξανάπε «ΠΕΡΙΜΕΝΕ» στὸν Δαβίδ, ὅταν ὁμολόγησε, ὅτι ἀτόνησε κράζοντας, ὅτι ὁ λάρυγγάς του ξεράθηκε καὶ τὰ μάτια του ἀπέκαμαν περιμένοντας τὸν Θεό Του (Ψαλμοῦ ξθ΄, 4).
῾Ο Δαβὶδ δηλώνει ὅτι παρὰ ταῦτα ἀνέμεινα (ἐγὼ καὶ οἱ προσευχές μου) μὲ ὑπομονὴ τὸν Κύριο καὶ ἔδωκε προσοχὴ σὲ μένα καὶ ἄκουσε τῆς κραυγῆς μου. «῾Υπομένων ὑπέμεινα τὸν Κύριον, καὶ προσέσχε μοι καὶ εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου» (Ψαλμοῦ λθ΄, 1).
Συμπέρασμα· Κάθε ἀπάντησις τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀπάντησις ἀγάπης.
