«Ἐβασίλευσε Κύριος ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ» (᾿Αποκάλυψις ιθ´ 6-7).
Τὸ Βασιλικὸ ἀξίωμα τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
῾Ο πρῶτος ἄνθρωπος ἀφοῦ ξέπεσε τῆς κοινωνίας του μὲ τὸν Θεό, δὲν ἄσκησε τὸ κυριαρχικό του ἀξίωμα, τὸ ὁποῖο τοῦ δόθηκε ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ Κτίστη καὶ Θεὸ σύμφωνα μὲ τὸ κεφάλαιο α´ στίχο 26 καὶ ἑξῆς τῆς Γενέσεως.
Πρῶτον· ὡς βασιλέας ὁ Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ κατ’ ἐξοχήν βασιλέας, ποὺ ἐξουσιάζει καὶ κυβερνᾶ τὴν πνευματικὴ βασιλεία Του,τὴν ᾿Εκκλησία, τὴν ὁποία ἵδρυσε στὴν γῆ, τὴν ὁποία θὰ τελειοποιήσει στὴν μέλλουσα ζωὴ στοὺς οὐρανούς.
1. Γιὰ τὸ ἀξίωμα αὐτοῦ τοῦ Μεσσίου ὁμιλεῖ ἡ ἁγία Γραφή·
α´. ῾Η Παλαιὰ Διαθήκη·
Στὸν 2ο Ψαλμὸ ὁμιλεῖ ὁ ῎Ιδιος ὁ Μεσσίας καὶ ἀναγγέλλει αὐτὴ τὴν ἰδιότητά Του, τὸ ἀξίωμά Του· «᾿Εγὼ δὲ ὁ Χριστὸς τοῦ Κυρίου παρὰ τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἀσεβῶν αὐτῶν ἐγκατεστάθηκα καὶ ἐνθρονίσθηκα ἀπὸ τὸν Κύριο βασιλέας στὸ ὄρος τὸ ἅγιο τῆς Σιών, στὴν πόλι ῾Ιερουσαλήμ (Ψαλμὸς β´ 6).
῾Ο Θεὸς ἀπευθύνεται στὸν Μεσσία, τὸν ἀποκαλεῖ Θεό, περιγράφει τὴν ὑπερλάμπουσα προσωπικότητά Του καὶ τὸ βασιλικὸ ἀξίωμά Του.
«῾Ο θρόνος σου, ὦ Μεσσία καὶ Θεέ, θὰ παραμένει ἀκλόνητος σὲ ὅλους τοὺς αἰῶνες, τὸ σκῆπτρο σου καὶ ἡ βασιλική σου ἐξουσία εἶναι σκῆπτρο καὶ ἐξουσία εὐθύτητας καὶ δικαιοσύνης. ᾿Αγάπησες δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησες ἀδικία. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς καὶ πατήρ σου, ὦ Θεέ, σοῦ ἔδωσε ἀμέτρητο τὸ ῞Αγιο Πνεῦμα καὶ σὲ ἔχρισε μὲ τὸ πνευματικὸ ἐκεῖνο χρῖσμα, ποὺ φέρει ἀγαλλίασι στοὺς χριόμενους, καὶ ἐξέχυσε αὐτὸ σὲ σένα πολὺ παραπάνω ἀπὸ ἐκείνους τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς προφῆτες καὶ ἀρχιερεῖς, ὅσοι μετέχουν μαζὶ μὲ σένα σ᾿ αὐτὴ τὴν χρῖσι» (Ψαλμὸς μδ´ 7-8).
῾Ο 44ος χριστολογικὸς Ψαλμὸς ἀναφέρεται σ᾿ αὐτὴ τὴν ἐξουσία. ῾Ομοίως καὶ ὁ 71ος Ψαλμὸς ἀναφέρεται στὸν ὑπέροχο βασιλέα, ὁ ῾Οποῖος θὰ ἔχει ἐκτεταμένη ἐξουσία πνευματικὴ καὶ στὸν ῾Οποῖο θὰ ὑποταγοῦν ὅλες οἱ ἐξουσίες τοῦ κόσμου·
῾Ομοίως σ’ αὐτὸν τὸν ἀξιοσέβαστο βασιλέα ἀναφέρεται καὶ ὁ 101ος Ψαλμός (ρα´ 16-17).
῾Ο προφήτης ῾Ησαΐας προφητεύει γιὰ τὸν βλαστό, τὸν ἀπόγονο τοῦ ᾿Ιεσσαί, δηλαδὴ τὸν ᾿Ιησοῦ Χριστὸ καὶ τὴν ἐξουσία Του» (῾Ησαΐου ια´ 1-16).
῾Ομοίως προφητεύει γι᾿ Αὐτὸν καὶ ὁ Προφήτης Δανιήλ.
«Καὶ στὸ πρόσωπο αὐτὸ δόθηκε ἡ ἐξουσία, ἡ τιμὴ καὶ ἡ βασιλεία, ὅλοι δὲ οἱ ἄνθρωποι, λαοί, φυλὲς καὶ γλῶσσες θὰ ὑπηρετήσουν Αὐτόν. ῾Η ἐξουσία του θὰ εἶναι ἐξουσία αἰώνια, ἡ ὁποία δὲν θὰ παρέλθει, ἡ δὲ βασιλεία του δὲν θὰ καταστραφεῖ· οὐδέποτε θὰ ἔχει τέλος» (Δανιὴλ ζ´ 14).
β´. ῾Η Καινὴ Διαθήκη.
῾Ο ᾿Αρχάγγελος ἀναγγέλλει στὴν Παρθένο ὅτι τὸ παιδί, ποὺ θὰ συλλάβει καὶ θὰ γεννήσει θὰ εἶναι βασιλέας αἰώνιος· «Καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον ᾿Ιακὼβ εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκᾶ α´ 33).
Καὶ οἱ Μάγοι ἂν καὶ εἰδωλολάτρες ἀντελήφθησαν ἀπὸ τὸ ἀστρολογικὸ ἔκτακτο καὶ ἐκπληκτικὸ γεγονὸς τοῦ λαμπροῦ ἀστέρος ὅτι γεννήθηκε βασιλέας (Ματθαίου β´ 1-2).
Οἱ ᾿Απόστολοι ἀποκαλοῦν αὐτὸν Κύριο μὲ τὴν ἔννοια τοῦ βασιλέα·
῾Ο Εὐαγγελιστὴς ᾿Ιωάννης ἀποκαλεῖ στὴν ᾿Αποκάλυψι τὸν ᾿Ιησοῦ Χριστὸ βασιλέα βασιλέων καὶ κύριο κυρίων (᾿Αποκάλυψις ιθ´, 16).
῾Ο ἀπόστολος Παῦλος προσδιορίζει τὸ ἔργο τοῦ βασιλέως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ τέλος τῆς ἐξουσίας Του (Α´ Πρός Κορινθίους ιε´, 25).
᾿Ακόμη καὶ οἱ ᾿Ιουδαῖοι, ἂν καὶ περιπαικτικῶς, ἀνεγνώριζαν τὸν Κύριο ὡς Βασιλέα (Ματθαίου κζ´ 37).
῾Ο Πιλᾶτος εἶχε μὲ τὸν Κύριο μιὰ ἐνδιαφέρουσα συζήτησι γι᾿ αὐτὴ τὴν βασιλικὴ ἰδιότητα καὶ ἐξουσία Του (᾿Ιωάννου ιη´ 37).
῾Ο ἴδιος ὁ Κύριος μετὰ τὴν ἀνάστασί Του ἐμφανίστηκε στοὺς μαθητές Του καὶ τοὺς εἶπε «᾿Εδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς» (Ματθαίου κη´, 18).
῾Ο χαρακτήρας τῆς βασιλείας Του διακηρύσσεται στὸ χωρίο· «᾿Αποκρίθηκε ὁ ᾿Ιησοῦς· ῾Η δική μου βασιλεία δὲν προέρχεται ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό. ᾿Εὰν ἦταν ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸν ἡ βασιλεία μου, οἱ ὑπηρέτες μου θὰ ἔκαναν ἀγώνα γιὰ νὰ μὴν παραδοθῶ στοὺς ᾿Ιουδαίους. Τώρα ὅμως βλέπεις καὶ σύ, ὅτι ἡ βασιλεία μου δὲν εἶναι ἀπ᾿ ἐδῶ, ἀλλ᾿ ἀπὸ τὸν οὐρανό.» (᾿Ιωάννου ιη´ 36).
2. ῾Ο Κύριος ἀφοῦ ἀπολύτρωσε τὸν κόσμο μὲ τὴν σταυρική Του θυσία, ἵδρυσε τὴν πνευματικὴ βασιλεία Του στὴν γῆ, τὴν ᾿Εκκλησία, τὴν ὁποία ἐφοδίασε μὲ νομοθεσία καὶ εἰδικὰ πνευματικὰ προνόμια καὶ ἐξουσίες καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ τὴν κυβερνᾶ, ὡς Κεφαλὴ τοῦ σώματος αὐτῆς· «ὁ Χριστός ἐστι κεφαλὴ τῆς ᾿Εκκλησίας» (᾿Εφεσίους ε´ 23). ῾Ο ἀπόστολος Παῦλος ἀναπτύσσει τὴν ὡραία αὐτὴ διδασκαλία ὅτι ὁ Κύριος μετὰ τὴν θυσία Του συγκρότησε τὴν ᾿Εκκλησία ὡς Σῶμα· (᾿Εφεσίους α´ 17, 20-23).
῾Ο Κύριος κατευθύνει τὴν ᾿Εκκλησία πρὸς τὸν ἐσχατολογικὸ προορισμό της μὲ τὴν ἀρχικὴ δωδεκάδα τῶν Μαθητῶν καὶ ᾿Αποστόλων Του καὶ τῶν διαδόχων αὐτῶν, μέχρις ὅτου συμπεριλάβει στοὺς κόλπους της ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ λαμπρυνθεῖ καὶ τελειωθεῖ στὴν μέλλουσα ζωή.
3. ῾Η ᾿Εκκλησία ὀνομάζεται στὴν ῾Αγία Γραφή «Βασιλεία τοῦ Θεοῦ» ἢ «Βασιλεία τοῦ Χριστοῦ» ἢ «Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν».
Παρουσιάζεται ἄλλοτε μὲν ὡς παροῦσα καὶ ἐπίγειος, ἄλλοτε ὡς μέλλουσα καὶ οὐράνιος.
῾Ο ᾿Ιησοῦς Χριστὸς ἀποδεικνύεται ὅτι εἶναι ἰσχυρότερος ὅλων τῶν δυνάμεων καὶ τῶν καταστάσεων.
Οἱ πιστοὶ μέτοχοι τοῦ τρισσοῦ ἀξιώματος τοῦ Κυρίου μας ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ.
Μὲ τὰ ῞Αγια Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καὶ τοῦ Χρίσματος οἱ πιστοὶ μετέχουμε στὸ τρισσὸ ἀξίωμα τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ ἑνωνόμαστε μαζί Του καὶ συγκροτοῦμε τὸ μυστικὸ σῶμα Του, μὲ σκοπὸ νὰ προοδεύσουμε «Μέχρις ὅτου φθάσουμε νὰ ἔχουμε ὅλοι μία καὶ τὴν αὐτὴ ἀληθινὴ πίστι καὶ τέλεια γνῶσι τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ αὐξηθοῦμε σὲ τέλειο ἄνδρα ἀπὸ ἀπόψεως πνευματικῆς καὶ ἀποκτήσουμε τὸ μέτρο τῆς πνευματικῆς ὡριμότητας, κατὰ τὴν ὁποία θὰ ἔχουμε πλήρεις τὶς δωρεὲς καὶ τὴν ἠθικὴ τελειότητα τοῦ Χριστοῦ» (᾿Εφεσίους δ´ 13).
Ὁ Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστὸς μὲ τὸ τρισσὸ ἀξίωμα ἐνήργησε τὴν σωτηρία μας, ἀλλὰ καὶ ἐξεπλήρωσε τὸν σκοπὸ τῆς δημιουργίας τοῦ Κόσμου, νὰ προσφέρει τὴν πίστι καὶ τὴν ὑπακοή της στὸν Κτίστη καὶ Δημιουργό «ἵνα ᾖ ὁ Θεὸς τὰ πάντα ἐν πᾶσιν» (Α´ Κορινθίους ιε´ 28). Μὲ προφητικὴ ἔμπνευσι ὁ Εὐαγγελιστὴς ᾿Ιωάννης στὴν ᾿Αποκάλυψι περιγράφει τὴν εἰκόνα τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ὡς αἰωνίου βασιλέως ἀπὸ τοὺς σωζομένους τῆς ᾿Εκκλησίας. «Καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῶν ἰσχυρῶν, λεγόντων· ᾿Αλληλούϊα· ὅτι ἐβασίλευσε Κύριος ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ. Χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ» (᾿Αποκάλυψις ιθ´ 6-7).
