ΟΜΙΛΟΣ ΝΕΩΝ

Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ

                                                                                                                        Λ. 453

Στό βιβλίο τοῦ Προφήτου Δανιήλ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καταγράφεται ἡ δράση μιᾶς συντροφιᾶς νέων πού συγκροτήθηκε κάτω ἀπό δύσκολες συνθῆκες αἰχμαλωσίας.Ὅταν ὁ βασιλεύς τῆς Ἀσσυρίας Ναβουχοδονόσορ κατέλαβε τήν Ἱερουσαλήμ (το 597 π.Χ. και το 586 π.Χ. καί τή δεύτερη φορά τήν κατέστρεψε) καί αἰχμαλώτευσε τούς Ἰσραηλῖτες, μετοικίζοντάς τους στήν Βαβυλώνα πού ἦταν ἡ πρωτεύουσα τοῦ Κράτους του.  

Μεταξύ τῶν αἰχμαλώτων ἦταν τέσσερεις ἔφηβοι πού ἀπετέλεσαν τόν ὅμιλο τῶν νέων πού τόν ἁπάρτιζαν ὁ Δανιήλ (Βαλτάσαρ), ὁ Ἀνανίας (Σεδράχ), ὁ Ἀζαρίας (Μισάχ), καί ὁ Μισαήλ (Ἀβδεναγώ). Ξεχώριζε ἕνας ὁ Δανιήλ.  Ἦσαν ὅμως καί οἱ τέσσσερις ὁμόψυχοι καί ὁμόφωνοι.

1. Ἀπόφαση πίστεως.

Ζοῦσαν στό παλάτι τοῦ Βασιλέως καί ἐκπαιδεύονταν προορισμένοι νά τοποθετηθοῦν σέ διοικητικές θέσεις τοῦ Βασιλείου. Ἐσιτίζοντο ἀπό τό βασιλικό μαγειρεῖο πού παρασκεύαζε καί φαγητά πού ἀπαγορεύονταν νά τρώγουν οἱ Ἰσραηλῖτες γιά θρησκευτικούς λόγους σ’ ὁλόκληρη τήν ζωή τους.

Ὁ Δανιήλ ἀποφάσισε νά μή μιανθεῖ τρώγοντας ἀπό τίς τροφές καί τό κρασί τοῦ Βασιλιᾶ πού ἦσαν ἀπαγορευμένα γιά τούς Ἰσραηλῖτες ἀπό τούς νόμους τῆς θρησκείας τους. Γι’ αὐτό παρακάλεσε τόν προϊστάμενο τοῦ προσωπικοῦ νά τόν ἀπαλλάξει ἀπ’ αὐτήν τήν ὑποχρέωση (Δανιήλ α΄ 8).

Ἀπεφάσισε νά βοηθήσει καί τούς ἄλλους τρεῖς συμπατριῶτες καί συνηλικιῶτες του, ν’ ἀποφασίσουν σωστά.

2. Ὁμολογία πίστεως.

Μίλησε στόν Προϊστάμενο πού λεγόταν Ἀσφανέζ. Τόλμησε νά ὁμολογήσει τήν πίστη του καί ὅτι γι’ αὐτόν προεῖχε ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ πού ἀπαγόρευε νά τρώγουν τά πάντα. Τό ἴδιο ἔκαμαν καί οἱ ἄλλοι τρεῖς νέοι. Δέν συμβιβάσθηκαν στά νέα δεδομένα τῆς ζῶης τους. Δέν δείλιασαν ἀπό τίς συνέπειες. Δέν ντράπηκαν νά διαφέρουν ἀπό τούς ἄλλους νέους.

2. Ζωή πίστεως.

Καί οἱ τέσσερεις πρότειναν ἀπό τόν Ὑπεύθυνο γιά τήν διατροφή τους νά ἀρκεσθοῦν στά ὄσπρια καί τό νερό. Ἀπέφυγαν, ὅ,τι εἶχε τό μόλυσμα τῆς ἀσωτείας.

Δοκίμασε, λοιπόν, τούς δούλους σου δέκα μέρες. Ἄς μᾶς δώσουν ὄσπρια νά φᾶμε καί νερό νά πιοῦμε» (α΄ 12).

 

4. Δοκιμασία πίστεως

Ὁ Ἐπόπτης τούς ἄκουσε καί πειραματείσθηκε μαζί τους γιά δέκα μέρες. Τούς ἔδιδε νά τρώγουν ὄσπρια καί ἄν μετά τίς δέκα ἡμέρες δέν ἐφαίνοντο ἐξηντλημένοι θά συνέχιζαν τό πρόγραμμά τους ἄλλως θά ἔπρεπε νά συμμορφωθοῦν μέ τίς ἐντολές τοῦ Βασιλέως. 

Δοκιμάσθηκαν γιά δέκα ἡμέρες. Δέν λύγισαν, οὔτε ὑποχώρησαν.

5. Θρίαμβος πίστεως

Ἀφοῦ πέρασαν οἱ δέκα μέρες τίς δοκιμασίας στήν ἐπιθεώρηση πού ἔγινε ἐφάνησαν ὡραιότεροι καί καλύτεροι δεκαπλασίως ἀπό τούς ἄλλους νέους πού ἐσιτίζοντο στό παλάτι. Ἡ πίστη καί ἡ ἐγκράτεια, χαρίζουν τ’ ὀμορφώτερο πρόσωπο:  

«Ἀφοῦ πέρασε ὁ χρόνος πού εἶχε ὁρίσει ὁ βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ γιά νά παρουσιάσουν σ’ αὐτόν τούς νέους, ὁ προϊστάμενος τοῦ προσωπικοῦ τούς ὁδήγησε μπροστά του...Καί γιά ὁποιοδήποτε ζήτημα τούς ρωτοῦσε ὁ βασιλιάς καί ἀπαιτεῖτο σοφία καί εὐφυΐα, τούς ἔβρισκε δέκα φορές καλύτερους ἀπ’ ὅλους τούς σοφούς τοῦ βασιλείου του (α΄ 18, 20).