Ἡ μίμηση τοῦ Χριστοῦ
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Πορευόμενοι τήν περίοδο αὐτή πρός τό σωτήριο Πάσχα ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτρέπει νά ἀκολουθήσουμε τόν Κύριός μας Ἰησοῦ Χριστό στήν πορεία πρός τήν Ἀνάσταση.
- Ἡ μίμηση τοῦ Χριστοῦ ἀποβαίνει στάση ζωῆς.
Ὁ Μέγας Βασίλειος ἐτόνιζε πολύ τήν μίμηση τοῦ Χριστοῦ ἀπό τόν Χριστιανό, ὄχι μόνο μέ κάποια γενική ἔννοια ἀλλά καί μέ τήν ἔννοια τῆς βιώσεως ἀπό μέρους μας τῶν πράξεων καί λόγων τοῦ Σωτῆρος. Γράφει πώς ἡ μίμηση αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ σ’ ἕνα θαυμάσιο τρόπο ζωῆς. ἐφ’ ὅσον οἱ λόγοι καί οἱ πράξεις τοῦ Χριστοῦ εἶναι κανόνες τῆ εὐσεβείας καί τῆς ἀρετῆς (Μεγάλου Βασιλείου, Ἀσκητικαί Διατάξεις πρός τούς ἐν Κοινοβίῳ καί καταμόνας ἀσκούντας, κεφάλαιον Α΄, Περί τοῦ δεῖν τήν εὐχήν προτιθέναι πάντων. ΒΕΠΕΣ τ. 57, 16)
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἀναπτύσσει τήν ἴδια ἰδέα. Πρέπει κατ’ αὐτόν νά μιμηθοῦμε τήν ἱστορική παρουσία, κάθε κίνηση ὅλες τίς ἡλικίες τοῦ Χριστοῦ, ὅλα τά ἐπεισόδια τῆς ζωῆς Του (Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος εἰς τά Θεοφάνεια (ΛΘ΄) ΒΕΠΕΣ τ. 60, 72). Τά ἐπεισόδια π.χ. πού συνδέονται μέ τούς μάγους, τούς πωλοῦντες καί ἀγοράζοντες στό ἱερό, τήν Χαναναία, τόν Λάζαρο. Ὁ Ἰησοῦς κοιμήθηκε γιά νά εὐλογήσει τόν ὕπνο μας, ἐκοπίασε γιά νά εὐλογήσει τούς μόχθους μας, ἔκλαψε γιά νά εὐλογήσει τά δάκρυά μας.
Ἔμπειροι πνευματικοί διδάσκαλοι συμβουλεύουν τούς πιστούς, πρίν ἀπό κάθε σοβαρή ἀπόφαση νά καλοῦν μέσα στίς ψυχές τους τήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Νά συγκεντρώνουν τήν προσοχή τους σ’ Αὐτόν καί νά διερωτῶνται, θά ἔκαμε Ἐκεῖνος αὐτό πού εἶναι ἕτοιμοι νά πράξουν ; Μέ ἄλλα λόγια : Ἐγκρίνει ἤ ὄχι τήν ἀπόφασή τους ;
*****
- Ἡ Χριστιανική ζωή εἶναι ταύτιση μέ τόν Χριστό.
Ἡ συμμόρφωσή μας μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό πού εἶναι τό πρότυπο τῆς ἀποκατασταθείσης ἀνθρώπινης φύσεως αὐξάνει τήν παρακαταθήκη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού χορηγεῖται μέ τά Μυστήρια τοῦ Βαπτίσματος καί τοῦ Χρίσματος. Δέν σωζόμαστε μόνο ἀπό τόν Χριστό καί διά τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί ἐν Χριστῷ. Ἡ χριστιανική ζωή εἶναι ταύτιση μέ τόν Χριστό, ἕνωση μέ τόν Χριστό, ἐνσωμάτωση ἐν Χριστῷ.
Ἡ ἐνσωμάτωσή μας ἐν Χριστῷ πρέπει νά θεωρεῖται ὡς πραγματική καί ὄχι συμβολική. Τό «μυστικό» σῶμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι μέν ἀόρατο, δέν εἶναι ὅμως συμβολικό ἤ μεταφυσικό σῶμα σέ ἀντίθεση πρός τό «φυσικό».
*****
- Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μέ τήν ἐνσωμάτωσή μας στόν Χριστό, λέγουν ὅτι μεταδίδεται στόν ἄνθρωπο ὅλα τά θεῖα δωρήματα τῆς σωτηρίας:
«Τό γάρ ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον», λέγει ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (Ἐπιστολή 101 Πρός Κληδόνιον Πρεσβύτερον ΒΕΠΕΣ τ. 60, 264)
«Χριστός δέ καί Κύριος ὁ λόγος ἦν, τοῦτο καί ὁ ἐμμιχθείς τε καί ἀναληφθείς ἐν τῇ θεότητι γίνεται οὐ γάρ ὁ ὤν Κύριος ἀναχειροτονεῖται εἰς κυριότητα, ἀλλά ἡ τοῦ δούλου μορφή Κύριος γίνεται» γράφει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Νύσσης (Πρός τά Ἀπολιναρίου ἀντιρρητικός, ΒΕΠΕΣ τ. 68, 273).
Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τονίζει πώς ὁ βαπτισμένος δέν εἶναι μόνο γεννημένος ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ἐνδύεται τόν Χριστό. Καί τοῦτο ὄχι μόνο ἠθικῶς, διά τῆς φιλανθρωπίας, ἀλλά πραγματικῶς. Ἡ ἐνσάρκωση ἔκαμε δυνατή τήν ἐνσωμάτωση ἐν Χριστῷ κατά τήν θέωσή μας.
Ὁ Μεθόδιος Ὀλύμπου γράφει : «Καθένας ἀπό ἐμᾶς πρέπει νά ὁμολογήσει ὄχι μόνο ὅτι ἡ ἔλευσή Του ἐν σαρκί πού ἔλαβε ἀπό τήν ἁγία Παρθένο Μαρία, εἶναι ἁγία, ἀλλά καί ἡ ἔλευσή Του στό νοῦ τοῦ καθενός μας ἀπό ἐμᾶς» (De sanguisuga, VIII)
Πολύ πιό πρίν ὁ ἅγιος Εἰρηναῖος ἐπίσκοπος Λουγδούνου (τῆς Λυών τῆς Γαλλίας) εἶχε λάβει ἀφορμή ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου πρός Ἐφεσίους γιά νά διαμορφώσει τήν μεγάλη αὐτή σύλληψη τῆς «ἀνακαιφαλαιώσεως» ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἐν Χριστῷ.
Οἱ Χριστιανοί πού ἀνήκουν στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔχουν βαθιά συναίσθηση αὐτῆς τῆς ταυτότητος μέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Τοῦτο ὀφείλεται στό ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ὑπενθυμίζει στούς πιστούς της αὐτή τήν διδασκαλία περί τοῦ μυστικοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ. Κατά τήν τέλεση τῆς θείας Εὐχαριστίας στίς μεγάλες ἑορτές στίς ὁποῖες ἀντί τοῦ Τρισαγίου Ὕμνου ὁ λαός ψάλλει τούς λόγους τοῦ ἀποστόλου Παύλου :
«Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε
Χριστόν ἐνεδύσασθε» (Πρός Γαλάτας γ΄ 27)
Δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα Δημοκρατία 19 Μαρτίου 2016
