Χριστοφόροι

(Κυριακή τῶν Βαΐων-09.04.2023)

Ἀγαπητοί μου

Οἱ Μαθητές του, πού τόν συνόδευαν ἀπό τήν Γαλιλαία καί μπαίνουν μαζί του στήν ἁγία πόλη. Ὁ ὄχλος πού τόν ὑποδέχεται μέ τά οὐρανομήκη ὠσαννά καί σείονται τά βάϊα τῶν φοινίκων. Οἱ Φαρισαῖοι πού παρακολουθοῦν τήν θριαμβευτική του εἴσοδο, ὅλοι τόν βλέπουν σάν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ σάν ἐκεῖνον πού πρόκειται νά ἀνέβει στόν θρόνο τοῦ Δαυΐδ. Οἱ μέν μαθητές κι ὁ ὄχλος τό φαντάζονται αὐτό μέ εὐχαρίστηση. Οἱ δέ Φαρισαῖοι τό φοβοῦνται ὡς ἀπειλή καί κίνδυνο.

Μονάχα δύο εἶναι πού δέν βρίσκονται σ’ αὐτή τήν ψευδαίσθηση, σέ αὐτή τήν πλάνη. Μονάχα δύο εἶναι πού μένουν ἀδιάφοροι στό ἀπατηλό νόημα αὐτῆς τῆς ἡμέρας. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος καί τό ὑποζύγιο πού ἀντικαθιστώντας τά Χερουβείμ τοῦ ἔχει γίνει σήμερα ὄχημα.

Ἄς χαμηλώσουμε ἀγαπητοί, ἀδελφοί μου, τά μάτια ἀπό τόν Σωτῆρα μας. Ἄς τά ἀποσπάσουμε ἀπό τούς ἐνδόξους Ἀποστόλους καί τήν λοιπή εὐσεβή ἀκολουθία του. Ἄς τά πάρουμε ἀπό τά παιδιά πού χορεύουν, πού ὑμνολογοῦν. Ἀπό τόν ὄχλο πού κυμαίνεται σάν πέλαγος χαρᾶς καί ἐλπίδας. Ἀπό τούς ἱερεῖς, τούς Γραμματεῖς καί τούς Φαρισαίους πού σκυθρωποί παρεμβάλλουν τήν παρουσία τους σ’ αὐτό τό ἑορταστικό σύνολο. Κι ἄς κοιτάξουμε μονάχα τό ἄλογο καί ταπεινό ὑποζύγιο, πού πάνω του φέρει τόν Ἰησοῦ. Αὐτό εἶναι ἡ πηγή τῆς μεγαλύτερης ἐμπνεύσεως ἀνάμεσα στά λογικά ὄντα, πού περιβάλλουν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι σήμερα ἕνα πρόσωπο πιό ἀξιοζήλευτο, πιό ἀξιοπρόσεκτο, πιό ἀξιομίμητο ἀπό τούς Μαθητές πού δορυφοροῦν ἀπό τά πλήθη πού ὑποδέχονται τόν Χριστό. Αὐτό εἶναι ὁ μεγάλος ἄφωνος διδάσκαλος τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης, τῆς πραγματικῆς δοξολογίας πού χρωστᾶμε στόν Κύριο. Αὐτό τό ὀνάριο εἶναι ἡ εἰκόνα καί τό σύμβολο τῶν γνησίων φίλων τοῦ Ἰησοῦ.

Ἔχει πάνω του συγκεντρωμένα ὅλα ἐκεῖνα τά γνωρίσματα πού κάνουν τόν σωστό χριστιανό. Ἔχει μέ τόν Χριστό καί τά γύρω τίς ἴδιες σχέσεις, τίς ἴδιες στάσεις πού χαρακτηρίζουν ὅποιον ἁγνά καί βαθειά εἶναι δοσμένος στόν Χριστό.

Ρίξε μιά ματιά σ’ αὐτές τίς ἰδιότητες πού ἐκπροσωπεῖ καί κατέχει τό ὀνάριο τῆς Βαϊοφόρου. Δρέψε τις μία – μία καί στόλισε τήν ψυχή σου μ’ αὐτές, γιά νά εἶσαι ἄξιο φορεῖο τοῦ Κυρίου τῆς δόξης, τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ.

Δές τί κάνει τό ὀνάριο αὐτό. Προχωρεῖ καί πηγαίνει, ὄχι ὅπου τό ἴδιο θέλει, ἀλλά ὅπου τό κατευθύνει ὁ Θεός ἀναβάτης του. Δέν ἔχει δικό του θέλημα καί δικούς του δρόμους, ἀλλά ὑπακούει στό θέλημα τοῦ Ἰησοῦ πού εἶναι καθισμένος πάνω του. Καί βαδίζει στήν κατεύθυνση πού ἐκεῖνος τοῦ δίνει. Ἔτσι κάνε καί ἐσύ, ἄν ἀγαπᾶς τόν Σωτῆρα, ἄν ποθεῖς νά εἶσαι μαζί του.

Δές τί κάνει τό ὀνάριο αὐτό. Προχωρεῖ ἀδιφορώντας στά θέλγητρα καί τίς τιμές τοῦ κόσμου αὐτοῦ. Δέν προσέχει στούς ὕμνους, δέν συγκινεῖται ἀπό τά χειροκροτήματα, δέν τοῦ κάνουν ἐντύπωση οἱ σειόμενοι κλάδοι. Καί προχωρώντας καταπατεῖ τά ἱμάτιά του, πού οἱ ἄνθρωποι στρώνουν στό πέρασμά του, ὅπως ἀναφέρει ἕνας ἀπό τούς ἱερούς Εὐαγγελιστές.

Ἀλλά δέν μένει ἀδιάφορο μονάχα στίς ἐκδηλώσεις τοῦ ἐγκόσμιου θαυμασμοῦ. Δέν καταπατεῖ μονάχα τά ὑλικά δείγματα αὐτοῦ τοῦ θαυμασμοῦ. Προχωρεῖ μέ τήν ἴδια ἀδιαφορία κι ἀνάμεσα στά λόγια καί τίς κινήσεις τῶν ἐχθρῶν τοῦ Κυρίου. Δέν σταματᾶ τό βῆμα του ὅταν οἱ Φαρισαῖοι ζητοῦν ἀπό τόν Ἰησοῦ μέ χειρονομίες ἀγανακτήσεως κι ἀπειλῆς νά συστήσει στό λαό νά μήν τόν δοξάζουν. Ἔτσι κάνε κι ἐσύ ἄν θέλεις νά εἶσαι ἄξιο ὄχημα τοῦ Ἰησοῦ στόν κόσμο αὐτόν. Μή δίνεις σημασία στά θέλγητρα καί τά φόβητρα, ἀνάμεσα στά ὁποῖα βαδίζεις ὡς Χριστοφόρος. Δές τό ὀνάριο αὐτό. Εἶναι πρᾶο καί ταπεινό ὅπως ὁ θεῖος ἀναβάτης του, πού εἶπε «Μάθετε ἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος καί ταπεινός εἰμι τῇ καρδίᾳ». Ἄν θέλεις, λοιπόν, κι ἐσύ ἄξια νά βαστάζεις τόν Χριστό, μιμήσου τήν πραότητα τοῦ Κυρίου, τήν ταπεινοφροσύνη τοῦ Βασιλέως σου, πού καί τά δύο τά μιμεῖται χωρίς νά κοπιάζει καθόλου τό ζῶο ἐκεῖνο πού εἶχε γίνει θρόνος του.

Δές τό ὀνάριο αὐτό. Εἶναι ὑπομονετικό. Δέν δυσανασχετεῖ, δέν παραπονεῖται γιά τό βάρος πού φέρει. Μένει πραγματικά κάτω ἀπό τόν Θεό καί σοῦ δείχνει ὅτι αὐτή εἶναι καί ἡ δική σου θέση, ἄν θέλεις, νά εἶσαι δοῦλος καλός καί πιστός τοῦ Θεοῦ.

Δές τό ὀνάριο αὐτό. Εἶναι ὀνάριο πῶλος ὄνου δηλαδή ὄχι ὥριμο ἤ γέρικο καί καταβεβλημένο ζῶο, ἀλλά νεαρό κι ἀκούραστο κι ἀκμαῖο καί νήπιο. Μάθε, ἔτσι ὅτι νήπια καρδιά καί διάνοια πρέπει νά ἔχεις γιά νά εἶσαι τοῦ Χριστοῦ, πού εἶπε: «Κανείς, δέν θά μπεῖ στήν βασιλεία μου ἄν δέν στραφεῖ καί δέν γίνει σάν τά παιδιά». Μάθε ὅτι πρέπει νά ὑπηρετεῖς μέ ἐνθουσιασμό καί ζῆλο νεανικό, ὄχι ράθυμο, ὄχι κουρασμένο, ἀλλά μοιάζοντας μ’ ἐκεῖνο τό τρυφερό καί γεμᾶτο ζωτικότητα ὑποζύγιο, πού οἱ ὁπλές του φτερούγιζαν, πού ἡ ράχη του δέν ἤξερε τί θά πεῖ κόπος.

Ὦ !!! εὐλογημένο ζῶο, πού προβάλλεις σήμερα στά μάτια μας ἕνα μέ τόν Κύριο τῆς δόξης. Πόσα δέν συμβολίζεις καί πόσα δέν μᾶς διδάσκεις! Εἴθε νά σοῦ μοιάσει ὁ καθένας μας νά ἔχει ἀνάλογες μέ τίς δικές σου σχέσεις καί συμπεριφορά ἀντίστοιχη μέ τήν δική σου, ἀπέναντι στόν Χριστό καί στόν κόσμο.