ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ
Ένας από τους λόγους για τους οποίους κατακρίθηκε ο πλούσιος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής ήταν για την αφιλαδελφεία του, η σκληρότητα με την οποία συμπεριφερόταν απέναντι στον πτωχό εκείνον Λάζαρο, ο οποίος βρισκόταν ξαπλωμένος έξω από την πύλη της οικίας του. Ενώ αυτός απολάμβανε όλα τα αγαθά του πλούτου του, είχε πολυτελή κατοικία, φορούσε λαμπρά ενδύματα, έτρωγε και έπινε καθημερινώς, ο πτωχός ο Λάζαρος εκείτο πληγιασμένος , μονίμως πεινασμένος έξω από την πόρτα του και προσπαθούσε να χορτάσει από τα λίγα ψίχουλα, που έπεφταν από το τραπέζι του πλούσιου. Ο εγωισμός λοιπόν του πλούσιου ήταν εκείνος που τον οδήγησε στην καταδίκη και απόρριψη του από τον Θεό. Επειδή και ο λόγος για τον οποίον ο Κύριος εξεφώνησε την παραβολή ήταν ο καυτηριασμός της κακής χρήσεως του πλούτου και επειδή πάλι ο Κύριος δίδαξε ότι, όποιος προσφέρει από το αγαθό του στους έχοντες ανάγκη τα προσφέρει σε αυτόν τον ίδιο θα μιλήσουμε σήμερα για την προσφορά μας προς τον Κύριο μέσο των αδελφών μας.
Όταν η Καινή διαθήκη μας λέει ότι είμαστε «οἰκονόμοι τοῦ Θεοῦ»(Α΄Πετρ.δ10) αναμφίβολα εννοεί ότι ο Θεός μας έχει εμπιστευθεί κάποια πράγματα, για να τα διαχειριστούμε. Με άλλα λόγια ό,τι έχουμε δεν είναι δικά μας, αλλά του Θεού, τα τάλαντα μας, ο χρόνος, μα όλως διόλου ξέχωρα τα χρήματα μας. Να πως μας διδάσκει ο κορυφαίος ο Απόστολος Πέτρος : «νά εἶστε φιλόξενοι μεταξύ σας χωρίς γογγυσμούς ὁ καθένας, ἀνάλογα πρός τό χάρισμα πού ἔλαβε, ἅς τό χρησιμοποιεῖ εἰς ἀμοιβαίαν ἀγάπην σάν καλοί διαχειριστές τῆς ποικίλης χάριτος τοῦ Θεοῦ. Ὅποιος ὁμιλεῖ, ἅς εἶναι ὅπως ἁρμόζει σέ ὅποιον λέγει λόγια του Θεοῦ , ἐάν προσφέρει κανείς ὑπηρεσία, ἅς εἶναι σάν Αὐτόν ὑπῆρξαν τόν ὑπηρετοῦντα μέ τήν δύναμη πού τοῦ παρέχει ὁ Θεός, διά νά δοξάζεται εἰς ὅλα ὁ Θεός διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.(A΄ Πετρ. δ 10-11)» η ζωή μας βεβαίως δεν εξαρτάται από τα αγαθά μας, αλλά από τη σχέση μας με το Θεό. Αν έχουμε μέσα στην καρδιά μας τον Ιησού Χριστό και αν τα μάτια μας ατενίζουν στον ουρανό, τότε θα διαπιστώσουμε ότι πολύ λίγα μας χρειάζονται για την πρόσχερη παροικία μας εδώ κάτω και έτσι θα γλιτώσουμε από πολύ μέριμνα και άγχος που κατατρώγει τη ζωή τόσων ανθρώπων.
Γι αυτό ο χριστιανός πρέπει να :
Α. Προσφέρει στον Κύριο τακτικά. Η προτροπή του Αποστόλου Παύλου είναι κατά την πρώτη μέρα της εβδομάδας ο καθένας να ξεχωρίζει αυτά που πρέπει να δώσει για αγαθοεργίες(Α΄ Κορ. ιστ΄2). Το πρώτο που μετράει είναι το τακτικό και όχι το μέγεθος της προσφοράς. Ας έχουμε όλοι μας αυτή την ευλογημένη συνήθεια.
Β. Προσφέρει στον Κύριο με «προαίρεση καρδίας» . Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να προσφέρουμε όσο μπορούμε. Αν δηλαδή προσφέρουμε λιγότερα από όσο μπορούμε να προσφέρουμε, τότε δεν προσφέρουμε με «προαίρεση καρδίας». Γι αυτό στο νου μας πάντοτε ας έχουμε μήπως δεν είμαστε συνεπείς προς αυτήν την εντολή του Κυρίου. Να προσφέρουμε «κατά δύναμη» όσο μπορούμε.
Γ. Προσφέρει για να είναι εντολή με υπόσχεση : ο Απόστολος Παύλος τονίζει και υπενθυμίζει τη Δικαιοσύνη του Θεού με αυτά τα λόγια : «δέν εἶναι ἄδικος ὁ Θεός νά λησμονήσει τό ἔργο σας, καί τό κόπο τῆς ἀγάπης σας, τήν ὁποία ἐπιδείξατε εἰς τό ὄνομα αὐτοῦ»(Εβρ.στ΄10). Και ο Αδελφόθεος Ιάκωβος προειδοποιεί τους ανελεήμονας ότι οι κρίσις του Θεού θα είναι αυστηρά σε όσους δεν έδειξαν έλεον και ευσπλαχνία στους αδελφούς τους : «ἡ κρίσις θά εἶναι ἀνίλεος εἰς αὐτόν πού δέν ἔκανε ἔλεος» (Ιακ.β΄13). Αντίθετα σε όσους προσφέρουν με αγάπη ο Κύριος τους υπόσχεται ότι θα ευλογήσει και θα πληθύνει τα αγαθά τους(Παροιμ.γ΄9-10).
Δ.Προσφέρει με σωστο πνεύμα. Πριν προσφέρεις, πριν προσπαθήσεις να διακονήσεις στον αδελφό σου, πριν του δείξεις την αγάπη σου φρόντισε να έχεις προσφέρει τον εαυτό σου στον Κύριο. Ο Απόστολος Παύλος επαινώντας τους χριστιανούς της Μακεδονίας που φάνηκαν γενναιόδωροι, όταν εισέφεραν δια τους φτωχούς των Ιεροσολύμων γράφει : «ἡ ὑπεράφθονη χαρά τους καί ἡ ἔσχατη φτώχεια τούς ξεχείλισαν σέ πλούσια γενναιοδωρία ἐκ μέρους τούς διότι ἔδωκαν αὐτοπροαιρέτως σύμφωνα μέ τίς δυνάμεις τους, μαρτυρῶ ὅτι ἔδωκαν καί περισσότερο ἀπό τίς δυνάμεις τῶν καί μᾶς ζητοῦσαν μέ πολλές παρακλήσεις νά τούς κάμωμεν τήν χάρη νά μετάσχουν εἰς τήν ὑπηρεσίαν αὐτήν πρός τούς Ἁγίους καί ὄχι μόνο ἐνήργησαν ὅπως εἴχαμε ἐλπίσει, ἀλλά ἔδωκαν πρῶτα τούς ἑαυτούς τούς εἰς τόν Κύριον καί ἐπίσης σέ ἐμᾶς τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ»(Β΄Κορ.η΄2-5). Η χριστιανική φιλανθρωπία δεν είναι ένας ανθρώπινος ο αλτρουισμός αλλά σχετίζεται, πηγάζει και παράγεται από τη σχέση μας με το Χριστό. Είναι καρπός Πίστεως και αγάπης. Έτσι τα καλά έργα δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητα και αντίθετα στη πίστη. Διά των καλών έργων ενεργείται η πίστις και δοξάζεται ο Θεός.
Ο Θεός σε εκείνον που προσφέρει από τα αγαθά του, από το χρόνο του, από τα προσόντα του για να υπηρετήσει με αγάπη τον αδερφό του υπόσχεται :
Α.Υλικές ευλογίες
Β. Πνευματικές ευλογίες. Λέγει ο Χριστός : «ἐάν λοιπόν δέν φανήκατε ἀναξιόπιστοι ἐν σχέσῃ μέ τόν ἄδικο Μαμμωνᾶν, τότε ποιοί θά σᾶς ἐμπιστευθοῦν τόν πραγματικό πλοῦτο; Καί ἄν δέν φανήκατε ἀξιόπιστοι εἰς ὅ,τι εἶναι ξένον τότε ποιός θά σᾶς ἐμπιστευθεῖ τό ἰδικό σας;(Λουκά ιστ΄12-13).
Γ. Θησαυρούς στον ουρανό. Ο Χριστός συμβούλευσε ένα άρχοντα που τον ρώτησε τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή να πουλήσει όλα όσα είχε, να τα μοιράσει στους πτωχούς και θα έχει θησαυρό στους ουρανούς(Λουκά ιη΄22).
Δ. Και ένα ουράνιο καλωσόρισμα μια μέρα. Ο Χριστός μας συμβουλεύει, ότι με την ελεημοσύνη κάνουμε φίλους στον ουρανό και αυτοί οι φίλοι θα μας υποδεχθούν στις αιώνιες σκηνές, όταν πεθάνουμε»(Λουκά ιστ΄9).
Ο πλούσιος της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής μας προειδοποιεί αδερφοί μου ότι για να μη φθάσουμε στον τόπο όπου εκείνος βασανιζόταν πρέπει να δείξουμε ευσπλαχνία, αγάπη, φιλανθρωπία προς τους αδελφούς μας. Αυτές οι αρετές θα μας ανοίξουν τις πύλες του Παραδείσου. Με αυτές θα αναγνωριστούμε ως γνήσια τέκνα του Ουράνιου Θεού και πατέρα μας.
