«Καὶ Αὐτὸς ἰάσεταί σε»
Μελετώντας τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀνακαλύπτουμε τέσσερις κανόνες, ποὺ σχετίζονται μὲ τὴν θεραπεία.
α´. ῾Ο Θεὸς ἔδωσε τὴν ἰατρική
Ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀπαγορεύεται νὰ προσφεύγει στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη. ῾Ο προφήτης ῾Ησαΐας (Δ΄Βασιλειῶν κ΄, 7) μὲ κατάπλασμα ἀπὸ σῦκα θεράπευσε τὸν βασιλέα τῶν ᾿Ιουδαίων ᾿Εζεκία (726-699 π. Χ.)
῾Ο ἄγγελος Ραφαήλ (ποὺ σημαίνει ὁ Θεὸς θεραπεύει) θεράπευσε τὴν τύφλωσι τοῦ Τωβὶτ μὲ τὴν χολὴ τοῦ ψαριοῦ (Τωβίτ ια΄, 3).
῾Η Σοφία Σειρὰχ πλέκει ἕνα ὡραῖο ἐγκώμιο στὸ ἰατρικὸ ἐπάγγελμα (λη΄, 1-8, 12-15) «Τίμα τὸν ἰατρό, ὅπως τοῦ ἁρμόζει, ἔχοντας ἄλλωστε ὑπ᾿ ὄψιν σου τὶς ὑπηρεσίες του στὶς ἀνάγκες σου, διότι ὁ Κύριος ἔκαμε αὐτόν. ᾿Απὸ τὸν Θεὸ προέρχεται ἡ θεραπεία, ποὺ δίδει ὁ ἰατρός, ὁ ὁποῖος καὶ ἀπὸ τοὺς βασιλεῖς ἀκόμη θὰ λάβει δῶρα γιὰ τὴν ἰατρική ἐπιστήμη του. ῾Η ἰατρικὴ ἐπιστήμη θὰ ἀναδείξει τὸν ἰατρό, καὶ ἐνώπιον ἐπισήμων ἀνθρώπων θὰ ἀποκτήσει δόξα. ῾Ο Κύριος ὅρισε νὰ φυτρώνουν φαρμακευτικὰ βότανα ἀπὸ τὴν γῆ, ὁ δὲ φρόνιμος ἄνθρωπος δὲν τὰ ἀποστρέφεται… ῾Ο Θεὸς ἔδωσε στοὺς ἀνθρώπους τὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, ὥστε νὰ δοξάζεται μὲ τὰ θαυμαστὰ αὐτοῦ ἔργα. Διὰ τῶν ἰατρῶν καὶ τῶν φαρμάκων θεραπεύει ὁ Θεὸς καὶ ἀφαιρεῖ τὶς ἐνοχλήσεις τοῦ ἀσθενοῦς... Νὰ προσφύγεις καί στὸν ἰατρό, διότι ὁ Θεὸς τὸν δημιούργησε καὶ τὸν ἀνάδειξε. Μὴ τὸν ἀπομακρύνεις ἀπὸ κοντά σου, διότι ἔχεις τὴν ἀνάγκη του. Πολλὲς φορὲς ἡ θεραπεία τῆς ἀσθένειας καὶ ἡ κατευόδωσις τῆς ὑγείας εἶναι στὰ χέρια τῶν ἰατρῶν, διότι καὶ αὐτοὶ μὲ τὴν σειρά τους προσεύχονται στὸν Κύριο, νὰ κατευοδώσει τὶς προσπάθειές τους καὶ νὰ ἐπιτύχουν ἐλάφρυνσι καὶ θεραπεία τῆς νόσου γιὰ τὴν συνέχεια τῆς ζωῆς. Μάθε ὅτι ἐκεῖνος πού ἁμαρτάνει ἐνώπιον τοῦ Δημιουργοῦ, θὰ ἀσθενήσει καὶ θὰ περιέλθει στὰ χέρια τοῦ ἰατροῦ»
β´. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη ἀναφέρεται ὅτι χρησιμοποιοῦνται συχνὰ φάρμακα
῾Ο Θεὸς ἐκφράζει τὸ παράπονό του στὸν προφήτη ῾Ησαΐα, ἐπειδὴ Τὸν ἐγκατέλειψε ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς καὶ γι᾿ αὐτὸ ὁμοιάζει μὲ ἄνθρωπο ποὺ γέμισε πληγὲς ἀθεράπευτες, γιατὶ δὲν ὑπάρχουν φάρμακα γι᾿ αὐτές (βλ. Ἠσαΐας α΄, 6). Στὴν Σοφία Σολομῶντος διακηρύσσεται ὅτι ὁ Θεὸς ἀποκάλυψε τὶς θεραπευτικὲς ἰδιότητες τῶν ριζῶν τῶν φυτῶν· «αὐτὸς γάρ μοι ἔδωκε τῶν ὄντων γνῶσιν ἀψευδῆ εἰδέναι σύστασιν κόσμου καὶ ἐνέργειαν στοιχείων, ... φύσεις ζͺͺῴων καὶ θυμοὺς θηρίων, πνευμάτων βίας καὶ διαλογισμοὺς ἀνθρώπων, διαφορὰς φυτῶν καὶ δυνάμεις ῥιζῶν» (Σοφία Σολομῶντος ζ΄, 17, 20). Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τὴν ἀληθινὴ γνῶσι τῶν ὅσων ὑπάρχουν, ὥστε νὰ γνωρίζουμε πῶς ἔγινε καὶ συνίσταται ὁ κόσμος καὶ πῶς ἐνεργοῦν τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως· ... καθώς καὶ τὰ διάφορα γένη τῶν ζώων καὶ τὰ ἄγρια ἔνστικτα τῶν θηρίων, τὶς βίαιες πνοὲς τῶν ἀέρων καὶ τὶς σκέψεις τῶν ἀνθρώπων, τὶς διαφορὲς τῶν φυτῶν καὶ τὶς φαρμακευτικὲς ἰδιότητες τῶν ριζῶν.
γ´. ᾿Απαγόρευσις τῆς μαγείας
῾Ο Θεὸς ἀπορρίπτει τὴν χρῆσι τῆς μαγείας καὶ ἀποτρέπει τὸν ἄνθρωπο νὰ καταφεύγει σ᾿ αὐτὴ γιὰ νὰ θεραπευθεῖ ἀπὸ τὴν ἀσθένειά του. ῾Η περίπτωση τοῦ βασιλέως τῆς Σαμάρειας ᾿Οχοζία (υἱὸς καὶ διάδοχος τοῦ ᾿Αχαάβ, διώκτου τοῦ προφήτου ᾿Ηλία, καὶ ὄγδοος βασιλέας τοῦ ᾿Ισραήλ, 885 π. Χ.) εἶναι εὔγλωττος καὶ σαφής (Δ΄ Βασιλειῶν 1-6, 16). Τὸ μήνυμα εἶναι σαφὲς σὲ ὅσους καταφεύγουν στοὺς μάγους. «Εἰ παρὰ τὸ μὴ εἶναι Θεὸν ἐν ᾿Ισραὴλ σὺ πορεύῃ ἐπιζητῆσαι ἐν τῷ Βάαλ μυῖαν θεὸν ᾿Ακκαρών;» Αὐτὸ σημαίνει· γιατί καταφεύγετε στοὺς μάγους; Δὲν ὑπάρχει ὁ ζωντανὸς καὶ ἀληθινὸς Θεός;
δ´. ῾Ο Θεὸς θεραπεύει
῾Η ῾Αγία Γραφὴ μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι κύριος τῆς ζωῆς μας καὶ θεραπευτὴς τοῦ ἀνθρώπου. (Σοφία Σειράχ λη΄, 9-14) Γι’ αὐτό μᾶς προτρέπει : «Παιδί μου στὴν ἀσθένειά σου μὴ παραμελεῖς καὶ μὴ ἀδιαφορεῖς, ἀλλὰ προσευχήσου στὸν Κύριο καὶ Αὐτὸς θὰ σὲ ἰατρεύσει. … Καὶ στὸν ἰατρὸ δῶσε θέσι, διότι ὁ Κύριος ἐποίησε αὐτὸν καὶ ἂς μὴ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ σένα, διότι τὸν ἔχεις ἀνάγκη. ῾Υπάρχει περίπτωσις, κατὰ τὴν ὁποία καὶ στὰ χέρια τῶν ἰατρῶν ὑπάρχει ἐπιτυχία καὶ κατευόδωσις τῆς θεραπευτικῆς προσπάθειας. Διότι καὶ αὐτοὶ θὰ παρακαλέσουν τὸν Κύριο, γιὰ νὰ κατευοδώσει καὶ κατευθύνει μὲ ἐπιτυχία τὶς προσπάθειές τους πρὸς ἀνάπαυσι καὶ θεραπεία ἀπὸ τὴν νόσο, πρὸς ἐπιβίωσι καὶ ἐξακολούθησι τῆς ζωῆς τοῦ πάσχοντος.
Οἱ θεραπεῖες ποὺ ἀναφέρονται στήν Ἁγία Γραφή καὶ ἔγιναν ἀπὸ τοὺς προφῆτες καί τούς Ἀποστόλους εἶναι θαύματα ποὺ ἔγιναν γιὰ ἕνα σκοπό. Νὰ δείξουν ὅτι ὁ Θεὸς σκύβει ἐπάνω στὴν ἀνθρωπότητα ποὺ ὑποφέρει, γιὰ νὰ τὴν ἀνακουφίσει ἀπὸ τὰ δεινά της, ὅπως πρῶτος ἐδίδαξε, ὅταν «διῆλθε εὐεργετῶν καί ἰώμενος» (Πράξ. 10,38).
