Ἐ π ι μ ν η μ ό σ υ ν η Δ ή λ ω σ η
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος & Ὑμηττοῦ
Δ α ν ι ή λ
γιά τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο
Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Δ Ο Υ Λ Ο
στήν ἔνατη ἐπέτειο τῆς κοιμήσεώς του
(28.1.2008-2017)
Τίς πρῶτες πρωϊνές ὧρες τῆς 28ης Ἰανουαρίου 2008 ὁ ἀοίδιμος καί γεραρός Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος Χριστόδουλος μεταστάς τοῦ ἐπικήρου τούτου βίου παρέδωσε στόν Πλάστη καί Θεό τό πνεῦμα αὐτοῦ, στόν Ὁποῖο ἀπό παιδί ἀφιερώθηκε, ἀκάκως ἀγάπησε, πιστῶς καί εἰλικρινῶς ὑπηρέτησε καί ἐγκαρδίως ἐπόθησε, καταλιπών μνήμη ἀΐδιο, σεβασμίου Πρωθιεράρχου ἀγαθοῦ ποιμένα, στοργικοῦ πνευματικοῦ πατέρα, ἀκαμάτου διδασκάλου τοῦ εὐαγγελίου, πολλά μογήσαντος «ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ» (Πρός Τιμόθεον Α΄ ε΄, 17) ὑπέρ τῆς δόξης τοῦ Οὐρανίου Πατρός, τῆς εὐκλείας τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας καί τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν τῶν ὑπ’ αὐτοῦ διαποιμανθέντων λογικῶν ποιμνίων.
Ὁ ἀοίδιμος Πρωθιεράρχης Χριστόδουλος διέθετε βαθεία ἐκκλησιαστική πείρα· ἐπέδειξε ἔμφρονα καί συνεπῆ πρός τήν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου πολιτεία· ἀναδείχθηκε γενναιόφρων στρατιώτης τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, φιλομουσίας ἀκραιφνοῦς καί θερμουργοῦ ὑπογραμμός, ὕπαρξη πλήρης ἐνθέου ζήλου ἐμφορουμένη ὑπέρ τῶν τιμαλφῶν τῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ἀγαθός ποιμένας ἐγκατέλιπε τήν νομή τῶν λογικῶν προβάτων του προσκληθείς ἀπό τόν μισθαποδότη γιά νά ἀναπαυθεῖ ἀπό τούς κόπους του (Ἀποκαλύψεως ιδ΄, 13) στούς κόλπους Αὐτοῦ (Ἰωάννου α΄, 18) καί νά λάβει τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης (Β΄ Πρός Τιμόθεον δ΄, 8) ὑπέρ τοῦ καλοῦ ἀγῶνος, τόν ὁποῖο καρτερῶς καί κραταιῶς διεξήγαγε ὑπερμαχῶν ὑπέρ τῆς εὐσέβειας καί τῶν εὐαγγελικῶν παραδόσεων.
«Διῆλθεν εὐεργετῶν» (Πράξεων ι΄, 38). Ἰδού ὁ βίος καί ἡ πολιτεία τοῦ ἀοιδίμου, ἰδού ὁ γνήσιος χαρακτηρισμός τοῦ σταδίου του.
«Διῆλθεν εὐεργετῶν» τήν Ἁγία Ἐκκλησία προθύμως καί ὁλοψύχως ὑπηρετῶν αὐτή καί γενναίως καί συνετῶς ὑπεραμυνάμενος αὐτῆς.
«Διῆλθεν εὐεργετῶν» ὑποστηρίζων τό δίκαιο, προστατεύων τήν ἀρετή, ἐκτιμῶν τήν ἱκανότητα, βοηθῶν τούς ἀδικημένους, παραμυθούμενος τούς θλιβομένους, οἰκτείρων καί ἐλεῶν, τρέφων καί ποτίζων.
Ἡ Ἐκκλησία μνημονεύει στίς προσευχές Της τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος κατέγραψε στίς Πρωθιερχικές δέλτους Της τό ὄνομα τοῦ πατρός, ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ, τοῦ περισσοτέρως κοπιάσαντος στήν τῆς Ἐκκλησίας διακόσμηση καί εὐπρέπεια μέ θεσμικά ὄργανα καί πεπνυμένα ἔργα. Οἱ πιστοί διατηροῦν ἀνεξίτηλη τήν μνήμη τοῦ προσφιλοῦς καί πολυσεβάστου ποιμένα καί ὁδηγοῦ.
Προσευχόμεθα
Σύ δέ Χριστέ βασιλεῦ οὐράνιε οἰκοδόμε τῆς Ἐκκλησίας δέξαι τόν πιστό λάτρι Σου καί γενναῖο Ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας στήν χώρα τῶν ζώντων, στίς σκηνές τῶν δικαίων καί ἀξίωσε τον μακαρίας μνήμης, αἰωνίου ἀναπαύσεως καί τῆς ἀλήκτου καί ἀνεκφράστου κοινωνίας μέ Σένα
Ἀμήν