ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

 

   Ιερός Ναός Αγίων Τριών Ιεραρχών Καισαριανής | Kaisarianí | Facebook

 

 

Ἀγαπητέ μας ἐνορίτη, ἀγαπητή μας ἐνορίτισσα

Σύμφωνα μέ τήν χριστιανική διδασκαλία, ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἡ ζωντανή παρουσία τοῦ Λυτρωτοῦ στόν κόσμο. Τό Σῶμα αὐτό τό συναποτελοῦν ὅσοι εἶναι βαπτισμένοι στό ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθυνόμενος στούς πιστούς γράφει· «ὑμεῖς ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους» (Α´ Κορ. 12, 27).

Κατά τήν διδασκαλία τῆς ᾿Ορθοδόξου Ἐκκλησίας μας τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας συγκροτεῖται ἀπό τούς ποιμένες (Ἐπισκόπους - Πρεσβυτέρους - Διακόνους) καί τό λαό. Ἐκεῖνο πού διακρίνει τίς δύο τάξεις εἶναι οἱ διακονίες καί οἱ ἁρμοδιότητες στήν Ἐκκλησία. Οἱ κληρικοί μέ τήν χειροτονία τους καθίστανται «διάκονοι τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 4, 1). ῾Η διακονία τους εἶναι δοσμένη ἀπό τόν Θεό. Γράφει σχετικά ἡ ῾Αγία Γραφή· «καί οὕς μέν ἔθετο ὁ Θεός ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν» (Α´ Κορ. 12,28) καί «αὐτός ἔδωκε τούς μέν ἀποστόλους, τούς δέ προφήτας, τούς δέ εὐαγγελιστάς, τούς δέ ποιμένας καί διδασκάλους, πρός καταρτισμόν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφ. 4, 11-12).

Οἱ λαϊκοί ἐπίσης δέν εἶναι παθητικά στοιχεῖα στήν ἐκκλησιαστική ζωή, ἀλλά ἐνεργά μέλη, ἰσότιμα μέ τόν ἱερό κλῆρο. Εἶναι σύμφωνα μέ τόν ἀπόστολο Πέτρο οἱ «λίθοι οἱ ζῶντες» πού οἰκοδομοῦν τό οἰκοδόμημα τῆς Ἐκκλησίας (Α´ Πέτρ. 2, 5). Οἱ πάντες μετέχουν στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἁγιοποιηθοῦν, νά φωτιστοῦν καί νά θεωθοῦν. Αὐτό σημαίνει ὅτι καί οἱ λαϊκοί ἔχουν δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις γιά τά ὁποῖα θά πρέπει νά εἶναι ἐνημερωμένοι, καθώς καί γιά τήν ὅλη ἐνοριακή καί ἐκκλησιαστική ζωή.

Γι’ αὐτό τό λόγο ἀποφασίσαμε νά ἐπικοινωνήσουμε μαζί σου μέ αὐτό τό φυλλάδιο, νά ἐνημερωθεῖς γιά τήν τοπική μας ἐκκλησία καί τήν ἐνοριακή ζωή καί νά κληθεῖς καί σύ νά γίνεις ἐνεργό μέλος τῆς ἐνορίας μας καί νά συμβάλλεις, στό μέτρο τῶν δυνατοτήτων σου, στή διακονική ὑποχρέωση πού ἀπορρέει ἀπό τήν ὑποχρέωσή μας ὡς συνειδητῶν χριστιανῶν.

Η ταυτότητα τῆς Μητροπόλεώς μας.

Κατ’ ἀρχήν θά θέλαμε νά σέ ἐνημερώσουμε γιά τήν ἀρχή τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τήν Ἱερά μας Μητρόπολη καί τόν σεπτό μας ποιμενάρχη.

Θά πρέπει νά γνωρίζεις ὅτι ὁ ρόλος τοῦ ἐπισκόπου στήν ᾿Ορθόδοξη Ἐκκλησία μας εἶναι πολύ σημαντικός. Ὁ ἐπίσκοπος, σύμφωνα μέ τόν ἀπόστολο Παῦλο, εἶναι «οἰκονόμος Θεοῦ» (Τίτ. 1, 7), «στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β´ Τιμ. 2, 3), «Θεοῦ διάκονος» (Β´ Κορ. 6, 4), ἡ ὁρατή κεφαλή καί τό κέντρο τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. «Τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ» (Πράξ. 20, 28). Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος (107) εἶχε γράψει πώς ὁ ἐπίσκοπος εἶναι «προκαθήμενος εἰς τύπον Θεοῦ» καί «ὅπου ἄν φανῇ ὁ ἐπίσκοπος ἐκεῖ καί τό πλῆθος ἔστω, ὥσπερ ἄν ἦ Ἰησοῦς Χριστός, ἐκεῖ καί ἡ Καθολική Ἐκκλησία» (Ρ.ὒ. 5, 713). Χωρίς τόν ἐπίσκοπο καί τήν τέλεση τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἡ ὁποία τελεῖται ἀπό αὐτόν καί τούς πρεσβυτέρους κατόπιν ἐντολῆς του, δέν ὑφίσταται Ἐκκλησία! Αὐτό τό τονίζουμε γιά νά γίνει κατανοητή ἡ ἐπισκοποκεντρική ὀργανωτική δομή τῆς ᾿Ορθοδόξου Ἐκκλησίας μας καί συνείδηση ὅλων μας ὁ ἀναντικατάστατος ρόλος τοῦ ἐπισκόπου σέ Αὐτή.

῾Η Ἱερά μας Μητρόπολη ἱδρύθηκε μέ τό Ν.Δ. 411/16-5-1974 καί περιλαμβάνει τούς Δήμους Καισαριανῆς, Βύρωνος καί ῾Υμηττοῦ. Πρῶτος Μητροπολίτης διετέλεσε ὁ μακαριστός κυρός Γεώργιος Προκόπης (22-5-1974 μέχρι 20-11-1999), τοῦ ὁποίου ἡ ἀρχιερατεία διακρίθηκε γιά τήν ὀργανωτική καί φιλανθρωπική δραστηριότητα. Σημερινός ποιμενάρχης μας εἶναι ὁ κ. Δανιήλ ὁ ὁποῖος ἐξελέγη ἐπίσκοπος τῆς τοπικῆς μας ἐκκλησίας στίς 21-1-2000.

῾Η ῞Ιδρυση τῆς Ἐνορίας μας

῾Η ἐνορία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν εἶναι ἡ τρίτη ἐνορία τῆς Καισαριανῆς καί δημιουργήθηκε τό 1962. Οἱ κάτοικοι τῆς ῎Ανω Καισαριανῆς ἐνοριακά ἀνῆκαν μέχρι τότε στόν Ἱ. Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Καισαριανῆς. Δέν ἐξυπηρετοῦντο ὅμως λόγω τῆς ἀποστάσεως καί γιατί ὁ Ναός ἦταν μικρός. Γι’ αὐτό κινήθηκαν δραστήρια γιά νά βροῦν οἰκόπεδο μέ σκοπό νά κτίσουν Ἱερό Ναό στό ὄνομα τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν καί νά γίνει ξεχωριστή ἐνορία.

Μέ ἐπικεφαλῆς τόν ἀείμνηστο ἱερέα Γεώργιο Τσανάκα κατάφεραν νά τούς παραχωρηθῆ ἕνα οἰκόπεδο ἀπό τό ῾Υπουργεῖο Προνοίας. Μέ τή βοήθεια τοῦ ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καί τοῦ ῾Υπουργείου Δημοσίων ῎Εργων ἐγκατέστησαν στό οἰκόπεδο ἕνα προκατασκευασμένο κτίσμα. Τό πρῶτο ἐκκλησιαστικό Συμβούλιο ἀποτελοῦσαν ὁ ἱερεύς Γεώργιος Τσανάκας, ὁ Ἀντώνιος Γρατᾶς, ὁ Ἀντώνιος Μπάβας, ὁ Παναγιώτης Παπαδόπουλος καί ὁ Νικόλαος Βουτζαλής.

῎Επειτα ἀπό χρόνια παρουσιάστηκε ἐπιτακτική ἡ ἀνάγκη ἀνεγέρσεως νέου ἱεροῦ Ναοῦ. Τόν Νοέμβριο τοῦ 1968 κατετέθη ὁ θεμέλιος λίθος ἀπό τόν ἀείμνηστο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν Ἱερώνυμο Κοτσώνη. Οἱ ἐργασίες ἄρχισαν μέ τά χρήματα πού συγκεντρώθηκαν ἀπό τούς πτωχούς ἐνορίτες καί κάποιες κρατικές δωρεές.
῾Η ἵδρυσις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τό Μάϊο τοῦ 1974 βρῆκε τόν Ἱερό Ναό γιαπί καί μέ τίς ἄοκνες προσπάθειες τοῦ πρώτου Ποιμενάρχου ἀειμνήστου Γεωργίου ἐπερατώθη καί τόν ἐγκαινίασε στίς 12-10-1981. Τό 1990 ἄρχισε ἡ ἁγιογράφηση πού συνεχίζεται ἀκόμη. ῾Η πρώτη Ἐκκλησία παραμένει μέχρι σήμερα καί εἶναι ἀφιερωμένη στό ὄνομα τῆς ῾Αγίας Παρασκευῆς.

῾Η ταυτότητα τῆς ἐνορίας μας

Σύμφωνα μέ τήν ὀρθόδοξη θεολογία, ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τό πρωτογενές κύτταρο τῆς ὀργανωτικῆς δομῆς τῆς Ἐκκλησίας μας. Μέ πυρήνα τόν ἱερό Ναό, στόν ὁποῖο συνάγεται ἡ Ἐκκλησία καί τελοῦνται ὅλα τά μυστήρια καί οἱ ἁγιαστικές πράξεις, μέ κορύφωμα τή Θεία Εὐχαριστία, ἡ ἐνορία ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς τοπικῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς.

Σκοπός τῆς ἐνορίας, ὅπως καί τῆς Ἐκκλησίας γενικότερα, εἶναι ἡ καθολική διακονία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. ῾Η ἐνορία ἀποτελεῖ κατά τρόπο μυστήριο, τό μέρος καί τό ὅλο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Μέσα σ’ αὐτή τελεσιουργεῖται ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν διά τῆς συσσωματώσεώς τους στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ (Φιλ. 1, 18). Αὐτό συνεπάγεται ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί εἶναι καί μεταξύ τους ἑνωμένοι, ἀποτελῶντας ἕνα ἑνιαῖο ὀργανικό σύνδεσμο, ἕνα σῶμα! ῾Η μετοχή μας στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας στό Κοινό Ποτήριο δημιουργεῖ τήν ἐν Χριστῷ ἀδελφότητα τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Πάνω σ’ αὐτή τήν ἀρχή λειτουργεῖ ἡ ἐνορία.

Μέσα σέ αὐτή οἱ κληρικοί, πρεσβύτεροι καί διάκονοι, ὑπηρετοῦν τό ἐκκλησιαστικό σῶμα κατ’ ἐντολήν καί ἐποπτεία τοῦ τοπικοῦ ἐπισκόπου. Αὐτοί εἶναι οἱ «ὑπηρέτες Χριστοῦ καί οἰκονόμοι τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ» (Α´ Κορ. 4, 1), οἱ ἱερουργοί τῶν ἁγιαστικῶν πράξεων, οἱ πνευματικοί καθοδηγητές τῶν πιστῶν, οἱ μεριμνῶντες γιά τούς ἀναξιοπαθοῦντες ἀνθρώπους τῆς ἐνορίας. Ὁ ρόλος τους δέ, εἶναι πραγματικά ἀναντικατάστατος.

Τό ἔργο τῶν κληρικῶν πλαισιώνεται ἀπό πρόσωπα καί ὁμάδες λαϊκῶν, τῶν ὁποίων καί αὐτῶν εἶναι πολύ σημαντικός ὁ ρόλος στήν ἐνοριακή ζωή καί δράση. Σέ μιά ὀργανωμένη ἐνορία ὑπάρχει ἀντικείμενο δράσης γιά ὅλους τούς πιστούς, στά Ἐνοριακά Συμβούλια, στό φιλανθρωπικό καί κοινωνικό τομέα, στόν τομέα νεότητας, στά «Σπίτια Γαλήνης Χριστοῦ» καί ἀλλοῦ.

Κέντρο τῆς ἐνορίας μας εἶναι ὁ ναός τῶν ῾Αγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν. Πρόκειται γιά ἕναν περικαλλή ναό, βυζαντινοῦ ρυθμοῦ, τοῦ ὁποίου ὁ ἐσωτερικός ἁγιογραφικός διάκοσμος, βυζαντινῆς τεχνοτροπίας, ἡ τάξη καί ἡ εὐπρέπεια δημιουργοῦν μιά εὐχάριστη αἴσθηση. Οἱ καλλίφωνοι ψάλτες μας κάνουν ὅ,τι μποροῦν γιά νά δημιουργήσουν ἱεροπρεπή ἀτμόσφαιρα. Οἱ ἐπίτροποι, ὁ (ἡ) νεωκόρος μας καί τό ἄλλο προσωπικό τῶν διαφόρων ἐνοριακῶν τομέων διακονίας, εἶναι ἄνθρωποι πρόθυμοι, καλοσυνάτοι καί εὐγενεῖς.

Στήν ἐνορία μας ὑπηρετεῖ ἕνα σπουδαῖο ἐπιτελεῖο μορφωμένων, ἔμπειρων καί προπαντός ἔνθερμων ἱερέων, οἱ ὁποῖοι διακονοῦν τό ἱερό Θυσιαστήριο καί τό λαό τοῦ Θεοῦ «συνεργοῦντες (τοῦ Χριστοῦ)... ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ» (Β´ Κορ.6, 4), φλεγόμενοι ἀπό θεῖο ζῆλο καί αὐταπάρνηση. ῞Οσοι βρίσκονται κοντά τους γνωρίζουν τό πολυποίκιλο καί σπουδαῖο ἔργο πού ἐπιτελοῦν.

Οἱ ἱερεῖς πού διακόνησαν στό Ναό ἀπό τό 1962 εἶναι:

π. Γεώργιος Τσανάκας

π. ᾿Ηλίας Σμινιωτόπουλος

π. Παναγιώτης Ράθωσης

π. Ἀμβρόσιος Λάζαρης (Ἀρχιμανδρίτης)

π. Δημήτριος Παπαδόπουλος

π. Χαράλαμπος Καζῆς

π. Στέφανος Μαργαρίτης (Ἀρχιμανδρίτης)

π. Παναγιώτης Μπασέας

π. Χρυσόστομος Ξυνός (Ἀρχιμανδρίτης)

π. Νικόλαος Δαμιανάκης

π. Δῆμος Ντάρλας

 

Οἱ ἱερεῖς πού διακονοῦν σήμερα εἶναι:

Αρχιμανδρίτης κ. Σιλουανός Βέργος

Πρωτοπρεσβύτερος κ. Ιωάννης Θωμόπουλος

Πρωτοπρεσβύτερος κ. Κωνσταντίνος Κατής

Πρωτοπρεσβύτερος κ. Σταμάτης Σταματόπουλος

Τό ἐνοριακό μας ἔργο

Πνευματική διακονία

Οἱ ἱερεῖς μας δείχνουν ἰδιαίτερη φροντίδα στήν πνευματική, λειτουργική καί ἁγιαστική διακονία τῶν ἐνοριτῶν μας. ῾Η τέλεση τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, οἱ Θεῖες Λειτουργίες, τά Ἱερά Μυστήρια, ἡ Ἐξομολόγηση τῶν πιστῶν, οἱ προσωπικές καί οἰκογενειακές ἁγιαστικές τελετές, βρίσκονται σέ ἄμεση προτεραιότητα. Ἐπίσης οἱ ἱερές ἀκολουθίες τῆς ἡμέρας (῾Εσπερινός, ῎Ορθρος) τελοῦνται ἀνελλειπῶς. Οἱ ἱερεῖς μας πρόθυμα ἀνταποκρίνονται στίς κλήσεις τῶν ἐνοριτῶν γιά κατ’ οἶκον ἁγιαστικές τελετές, κοινωνία κατάκοιτων πιστῶν, κλπ. Πολύ σημαντική εἶναι ἡ διακονία τῶν ἱερέων μας στό κοιμητήριο Βύρωνος, ὅπου τελοῦν τίς ἱερές τελετές τῶν κηδειῶν καί τῶν ἐπιταφίων δεήσεων γιά τήν ἀνάπαυση τῶν ψυχῶν τῶν κεκοιμημένων ἀδελφῶν μας καί ταυτόχρονα στηρίζουν ἠθικά τούς πονεμένους συγγενεῖς των.

Τό ἐνοριακό μας ἔργο.

Ποιμαντική διακονία

Σημαντική εἶναι ἐπίσης ἡ ποιμαντική δράση τῆς ἐνορίας μας. Οἱ μορφωμένοι ἱερεῖς μας κηρύσσουν τό θεῖο λόγο, τόσο κατά τίς διάφορες ἀκολουθίες, ὅσο καί ἐκτάκτως στό ναό καί τίς αἴθουσες τῆς ἐνορίας μας, «κοπιῶντες ἐν λόγῳ καί διδασκαλίᾳ» (Α´ Τιμ. 4, 11). Μέ κάθε εὐκαιρία διαφωτίζουν καί ἐνημερώνουν τούς ἐνορῖτες σέ θέματα πίστεως καί ἀντιαιρετικῆς προστασίας. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι στήν περιοχή μας δέν ὑπάρχει καμιά ὀργανωμένη ὁμάδα αἱρετικῶν. Μεριμνοῦν ἀκούραστα γιά τήν πνευματική προκοπή τῶν ἐνοριτῶν. Ἀκοῦν μέ προσοχή καί ὑπομονή τά προβλήματά τους καί προσπαθοῦν νά τούς παρηγορήσουν καί νά τούς δώσουν λύσεις καί διεξόδους. ῾Η μέριμνα γιά τή νεότητα ἀποτελεῖ κύριο μέλημα ὅλων μας. Στήν ἐνορία μας λειτουργοῦν Κατηχητικά Σχολεῖα, τά ὁποῖα καθοδηγοῦν τά παιδιά μας στό Χριστό καί τούς μαθαίνουν τήν ἐνάρετη ζωή. Στούς ἑπόμενους στόχους μας εἶναι ἡ λειτουργία ὁμάδων μελέτης τῆς ῾Αγίας Γραφῆς, ἡ καθιέρωση ἀνοιχτοῦ σεμιναρίου ὀρθοδόξου οἰκοδομῆς καί ἀντιαιρετικῆς προστασίας.

Κοινωνική διακονία

῾Η ἄσκηση τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς κοινωνικῆς μέριμνας εἶναι μία ἄλλη σοβαρή διακονία τῆς ἐνορίας μας, κάνοντας πράξη τήν προτροπή τοῦ Ἀπ. Παύλου· «περί τῆς φιλαδελφίας οὐ χρείαν ἔχετε γράφειν ὑμῖν, αὐτοί γάρ ὑμεῖς θεοδίδακτοί ἐστε εἰς τό ἀγαπᾶν ἀλλήλους» (Α´ Θεσ. 4, 9). ῾Η κοινωνία μας εἶναι δυστυχῶς γεμάτη ἀπό ἀναξιοπαθοῦντες συνανθρώπους μας, γιά τούς ὁποίους ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία πονᾶ καί νοιάζεται. Στήν ἐνορία μας λειτουργεῖ φιλανθρωπικό ταμεῖο, τό ὁποῖο βοηθᾶ τούς φτωχούς μας ἀδελφούς. Πληρώνει τά φάρμακα τῶν ἀπόρων, δίνει τακτική καί ἔκτακτη χρηματική βοήθεια σέ ἡλικιωμένους, ἀναπήρους, χρόνια πάσχοντες καί χωρίς σύνταξη ἐνορῖτες μας, φροντίζει τούς τοξικομανεῖς καί τούς ἐγκαταλειμμένους. Ὁμάδα κυριῶν τῆς ἐνορίας μας, ἐντοπίζει παρόμοιες περιπτώσεις καί προσπαθεῖ νά ἁπαλύνει τόν πόνο τους. Πολύ σημαντική φιλανθρωπική προσφορά τῆς ἐνορίας μας εἶναι καί ἡ λειτουργία «Σπιτιοῦ Γαλήνης Χριστοῦ» στό ὁποῖο βρίσκουν ζεστό καί ὑγιεινό φαγητό καθημερινά δεκάδες ἄποροι καί ἀπροστάτευτοι ἐνορῖτες μας.