Ὁμιλία ἐπί τῇ πεντηκοστῇ ἐπετείῳ τῆς ἐπαναλειτουργίας

τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Προδρόμου Καρέα Πεντελικοῦ (8.7.1971-2021)

ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ

 

Ἡ σημερινή πεντηκοστή ἐπέτειος τῆς ἀνασυστάσεως καί τῆς ἐπαναλειτουργίας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μετά ἀπό τήν πολυετῆ ἐγκατάλειψιν καί ἐρήμωσιν καί τῆς ἐγκαταστάσεως τῆς Ἀδελφότητος εἰς αὐτήν ἀποτελεῖ :

1. Ἀφορμή δοξολογίας τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί Πατρός πού μέ τό Ἅγιο θέλημά Του εὐλόγησε τήν ἀπόφαση τῶν μακαριστῶν Πατέρων πού πρωτοστάτησαν στό ἔργο αὐτό.

2. Εὐγνώμονος προσευχῆς ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν μας γιά ὅσα ἐβουλεύσαντο καί ἐμόγησαν γιά τήν ἀνάστασιν τῆς πεπτωκυίας ταύτης σκηνῆς καί δι’ ὅσα πρόσφεραν ὑλικά καί πνευματικά ὑπέρ αὐτῆς. Μύχιος ἀναβαίνει ἡ προσευχή μας «ἀποδῴη αὐτοῖς ὁ Κύριος κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν» (Πρός Τιμόθεον Β΄ δ΄, 14).

3. Στάση ἀνακαθορισμοῦ καί ἐλέγχου στήν πνευματική πορεία τῆς Ἀδελφότητος πού πορεύεται :

α΄. ἀπό τήν γῆ πρός στόν οὐρανό κατά τήν προτροπή τοῦ Κυρίου: «ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης» (Λουκᾶ ιγ΄, 24).

β΄. ἀπό τήν ἐπί γῆς παροικία πρός τήν οὐράνια πατρίδα κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο, πού προσδιορίζει τήν ἐσχατολογική ἐλπίδα τῶν πιστῶν, λέγοντας, ὅτι : «οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Πρός Ἑβραίους ιγ΄, 14).

γ΄. ἀπό τόν τόπο τῆς ἐξορίας ἀπό τήν οἰκία τοῦ Οὐράνιου Πατέρα πρός τήν θεία υἱοθεσία κατά τόν ἀπόστολο Παῦλο πού λέγει: «οἱ ποτέ ὄντες μακράν ἐγγύς ἐγενήθητε ἐν τῷ αἵματι τοῦ  Χριστοῦ» (Πρός Ἐφεσίους β΄, 13).

δ΄. ἀπό τήν ἐπίγειο αὐλή τοῦ Κυρίου πρός τόν μοναδικό ἱερό τόπο, ἔνθα ἡ σύναξη τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ ὅπου «πανήγυρις καί ἐκκλησία πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων» (Πρός Ἑβραίους ιβ΄, 23) « ἔνθα ἦχος καθαρός ἑορταζόντων»

ε΄. Ὅπως ὁ Μωϋσῆς συγκρότησε τόν λαό τοῦ Θεοῦ κοντά του καί τόν προετοίμασε γιά νά εἰσέλθει στήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας ἔτσι καί ἡ ζωή στήν Ἱερά Μονή προετοιμάζει τούς πιστούς γιά νά εἰσέλθουν στήν ἐπηγγελμένη βασιλεία τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

3. Ἀναζήτηση ζωῆς καί ἀληθείας τοῦ Θεοῦ καί μία σωτήριο συνάντηση μαζί Του.

4. Δυνατότητα γιά τούς πιστούς νά ἐπικοινωνήσουν μέσα ἀπό τήν πίστη καί τήν προσευχή στόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό καί πάνω ἀπό ὅλα ὅτι πορεύονται πρός τόν Κύριο ὑπό τήν ἡγεσία Του.