Ὁμολογώντας τόν Ἰησοῦ Χριστό
Τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ
Ἡ ὁμολογία πίστεως εἶναι μία οὐσιαστική πράξη τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου μέ τήν ὁποία ἐκφράζει, δηλώνει δημόσια τήν πίστη Του στόν ἀληθινό καί ζωντανό Θεό, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, στήν διδασκαλία Του καί τό ἔργο Του κατά τήν προτροπή τοῦ Κυρίου πρός τούς Μαθητές Του «πιστεύετε εἰς τόν Θεόν καί εἰς ἐμέ πιστεύετε» (Ἰωάννου ιδ΄ 1).
- Οἱ ὁμολογίες πίστεως τοῦ ἀποστόλου Πέτρου (Ματθαίου ιστ΄ 16 καί Ἰωάννου στ΄ 68) καί τοῦ ἐκ γενετῆς τυφλοῦ (Ἰωάννου θ΄ 15 καί Ἰωάννου θ΄ 30-33) δείχνουν ὅτι ἡ πίστη αὐτή γεννιέται ἀπό τήν ζωντανή ἐπαφή μέ τόν Ἰησοῦ ἀπό τήν Ναζαρέτ, ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Λόγο τῆς ζωῆς.
Ὁ Ἀπόστολος Ἰωάννης ἀναφέρεται σ’ αὐτή τήν κοινωνία
«Σᾶς γράφουμε γιά τό ζωοποιό Λόγο πού ὑπῆρχε ἐξαρχῆς. Τόν ἀκούσαμε καί τόν εἴδαμε μέ τά ἴδια μας τά μάτια. Μάλιστα τόν εἴδαμε ἀπό κοντά, καί τά χέρια μας τόν ψηλάφισαν. Ὅταν ἡ ζωή φανερώθηκε, τήν εἴδαμε μέ τά μάτια μας. Καταθέτουμε, λοιπόν, τή μαρτυρία μας καί σᾶς μιλᾶμε γιά τήν αἰώνια ζωή πού ἦταν μέ τόν Πατέρα, φανερώθηκε ὅμως σ’ ἐμᾶς. Αὐτό πού εἴδαμε κι ἀκούσαμε τό ἀναγγέλλουμε καί σ’ ἐσᾶς, γιά νά συμμετάσχετε κι ἐσεῖς μ’ ἐμᾶς, στήν ἴδια κοινωνία, πού εἶναι ἡ κοινωνία μέ τόν Πατέρα καί μέ τόν Υἱό τοῦ τόν Ἰησοῦ Χριστό. Κι αὐτά σας τά γράφουμε γιά νά εἶναι ὁλοκληρωμένη ἡ χαρά σας» (Α΄ Ἰωάννου α΄ 1-4)
Ὁμοίως καί ὁ ἀπόστολος Πέτρος δηλώνει, ὅτι ἡ μαρτυρία του γιά τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό βασίζεται στήν ἐμπειρία πού ἔζησε μαζί μέ τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ (Β΄ Πέτρου α΄ 15-18).
- Μέσα στήν Ἐκκλησία ὁ Ἰησοῦς ὡς πρωταγωνιστής τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας, ἀποτελεῖ μέ τόν θάνατο καί τήν ἀνάστασή Του τό ἀντικείμενο τῆς ὁμολογίας τῆς πίστεως.
Δέν ἀρκεῖ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ νά γίνει ἀποδεκτός καί νά κατοικεῖ μέσα μας (Α΄ Ἰωάννου β΄ 14) πρέπει νά ὁμολογηθεῖ. Ἡ πίστη δέν εἶναι ὑπόθεση πού παραμένει «ἐν κρυπτῷ». Ἀντίθετα ὁ πιστός ὀφείλει νά δηλώνει φανερά ὅτι πιστεύει. Ἐμπνεόμενοι ἀπ’ αὐτό τό ἦθος οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως «ἐν παντί καιρῷ» διεκήρυτταν μέ παρρησία, χωρίς νά φοβοῦνται, χωρίς νά ὑπολογίζουν τίς συνέπειες, ἀκόμη καί ἄν θά στεροῦνταν τήν ζωή τους, τήν πίστη τους στόν Ἰησοῦ Χριστό.
Καμμιά φορά ἡ ἁπλῆ συναίνεση χαρακτηρίζεται ὡς ὁμολογία σέ ἀντίθεση μέ τήν ἄρνηση ἐκείνου πού δέν πιστεύει στήν ἀποστολή τοῦ Ἰησοῦ (Α΄ Ἰωάννου β΄ 22).
Ἡ δημόσια διακήρυξη τῆς πίστεως εἶναι ἀπαραίτητη γιά τήν σωτηρία
«Ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς ἐν τῷ στόματί σου Κύριον ᾿Ιησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς αὐτὸν ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, σωθήσῃ· καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν» (Πρός Ρωμαίους ι΄ 9-10)
Δηλαδή : «Ἄν ὁμολογήσεις μέ τό στόμα σου πώς ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Κύριος καί πιστέψεις μέ τήν καρδιά σου πώς ὁ Θεός τόν ἀνάστησε ἀπό τούς νεκρούς, θά βρεῖς τή σωτηρία. Πραγματικά, ὅποιος πιστεύει μέ τήν καρδιά τοῦ ὁδηγεῖται στή δικαίωση, κι ὅποιος ὁμολογεῖ μέ τό στόμα ὁδηγεῖται στή σωτηρία»
- Ἡ ὁμολογία τῆς πίστεως χαρακτηρίζεται ἀπό τόν ἀπόστολο Παῦλο ὕμνος πού προσφέρεται ὡς θυσία στό Θεό
«Δι' αὐτοῦ οὖν ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεως διὰ παντὸς τῷ Θεῷ, τοῦτ' ἔστι καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ» (Πρός Ἑβραίους ιγ΄ 15)
Δηλαδή : «Ἄς προσφέρουμε, λοιπόν, συνεχῶς στό Θεό διά τοῦ Ἰησοῦ σάν θυσία τόν ὕμνο μας, δηλαδή τόν καρπό τῶν χειλιῶν μας πού ὁμολογοῦν τό μεγαλεῖο του»
- Πρότυπό της ἔχει τήν ὁμολογία πού ἔδωσε ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς μέ τήν ἐνανθρώπησή Του πού ἦλθε νά μαρτυρήσει γιά τήν ἀλήθεια (Ἰωάννου ιη΄ 37)
- Ἡ ὁμολογία προηγεῖται τοῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος καί δίδεται ἐπίσημα καί πανηγυρικά. Ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν προσέλευση στό Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας κρίνεται ἡ κοινή ὁμολογία ὁλόκληρης τῆς εὐχαριστιακῆς κοινότητας. Ὁρισμένες περιστάσεις τήν ἀπαιτοῦν ἰδιαίτερα, ὅπως αὐτές ὅπου ἡ παράλειψη της θά ἰσοδυναμοῦσε μέ ἄρνηση (Ἰωάννου θ΄ 22).
- Παρ’ ὅλο τόν διωγμό πρέπει ὁ πιστός νά ὁμολογεῖ τήν πίστη του μπροστά στά δικαστήρια ὅπως ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Πράξεων δ΄ 20) ἀκόμη καί ἄν πρόκειται νά ὑποστεῖ μαρτύριο, ὅπως ὁ Ἀρχιδιάκονος Στέφανος (Πράξεων ζ΄ 56)
Διαφορετικά θά τόν ἀρνηθεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστός μπροστά στόν Πατέρα Του (Ματθαίου ι΄ 32 καί Μάρκου η΄ 38) ἄν ἔχει προτιμήσει τήν ἀνθρώπινη δόξα καί ὄχι ἐκείνη πού ἔρχεται ἀπό τόν Θεό (Ἰωάννου ιβ΄ 42)
Οἱ ἐκλεκτοί θά συνεχίσουν νά ὁμολογοῦν στόν οὐρανό τόν Θεό (Ἀποκαλύψεως ιε΄ 3-4) καί τόν Κυριό μας Ἰησοῦ Χριστό (Ἀποκαλύψεως ε΄ 9-10)
