Μιμητές τῆς Ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας
Ὁ Κύριός μας μιλώντας στούς Μαθητές Του λίγο προτοῦ παραδοθεῖ γιά νά σταυρωθεῖ καί νά πάθει γιά τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων ἄφισε τίς τελευταῖες του ὑποθῆκες. Ἀνάμεσα σ’ αὐτές τίς τελευταῖες παραγγελίες εἶναι καί ἡ ἐντολή Του νά ἀγαποῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλον τούς εἶπε:
«Σᾶς δίνω μία νέα ἐντολή, νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Ὅπως σᾶς ἀγάπησα ἐγώ, νά ἀγαπᾶτε κι ἐσεῖς ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Ἔτσι θά σᾶς ξεχωρίζουν ὅλοι πώς εἶστε μαθητές μου, ἄν ἔχετε ἀγάπη ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο» (Ἰωάν. ιγ΄34-35)
Καί ἀργότερα τούς ἔδειξε τό μέγεθος τῆς ἀγάπης πού ὁ Ἴδιος εἶχε γι’ αὐτούς κι’ ὄχι μόνο γι’ αὐτούς ἀλλά γιά τόν κόσμο ὁλόκληρο λέγοντάς τους :
«Αὐτή εἶναι ἡ δική μου ἐντολή: νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, ὅπως ἐγώ σᾶς ἀγάπησα. Κανείς δέν ἔχει μεγαλύτερη ἀγάπη ἀπό κεῖνον πού θυσιάζει τή ζωή του γιά χάρη τῶν φίλων του. Ἐσεῖς, εἶστε φίλοι μου, ἄν κάνετε αὐτά πού σᾶς παραγγέλλω ἐγώ». (Ἰωάν. ιε΄ 12-14)
Γιά αὐτή τήν μεταξύ μας ἀγάπη θά κάνουμε λόγο στή σημερινή σύναξη μας ὑποδεικνύοντας καί τρόπο ἐκδηλώσεώς της.
1. Ἡ Ἐκκλησία κοινωνία ἀγάπης.
Ἡ ἀγάπη σύμφωνα μέ τούς λόγους τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ τρόπος τῆς ζωῆς τῶν Χριστιανῶν. Αὐτή στηρίζεται στό γεγονός, ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἀποτελοῦμε μία οἰκογένεια, τήν οἰκογένεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός εἶναι ὁ Πατέρας μας. Ἐμεῖς οἱ πιστοί τά παιδιά Του. Ἄρα εἴμαστε ἀδελφοί μεταξύ μας.
Ὁ σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἦλθε ὁ Χριστός στόν κόσμο καί σαρκώθηκε εἶναι γιά νά φανερώσει στούς ἀνθρώπους τήν ἀλήθεια αὐτή, νά τούς διδάξει τήν νέα σχέση Τους μέ τόν Θεό, νά τούς καλέσει νά ἑνωθοῦν μαζί Του σ’ ἕνα σῶμα, τήν Ἐκκλησία.
Ζῶντες σάν μέλη τῆς Ἐκκλησίας οἱ πιστοί ὀφείλουν νά συγκροτήσουν μία κοινωνία ἀγάπης. Ἀγάπης πρῶτα πρός τόν Θεόν Πατέρα ὁλοκληρωτική καί τέλεια. Ἀγάπης καί πρός τούς ἀδελφούς τους ἡ ὁποία δέν πρέπει νά σταματᾶ εἰς τό «ὡς σ’ ἑαυτόν», ὅπως ἀγαποῦν τόν ἑαυτό τους ἀλλά νά ξεπερνάει φθάνοντας μέχρι τήν οὐσία τῆς ζωῆς τους γιά τούς ἀδελφούς τους: «Νά πώς μάθαμε τί εἶναι ἀγάπη: Ἐκεῖνος πρόσφερε τή ζωή του γιά χάρη μας ἔτσι ὀφείλουμε κι ἐμεῖς νά προσφέρουμε τή ζωή μας γιά χάρη τῶν ἀδελφῶν μας» (Α΄ Ἰωάν. γ΄ 16).
Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης πού καλεῖται καί ὁ ἀπόστολος τῆς ἀγάπης, ἐπειδή ὑπῆρξε κήρυκας καί ἐκφραστής της συσχετίζει τίς δύο αὐτές κατευθύνσεις τῆς ἀγάπης σέ τέτοιο σημεῖο, ὥστε νά ταυτίζωνται. Λέγει σχετικῶς: «Ἐμεῖς ἀγαπᾶμε τό Θεό, γιατί ἐκεῖνος πρῶτος μᾶς ἀγάπησε. Ἄν κάποιος πεῖ «ἀγαπῶ τό Θεό», μισεῖ ὅμως τόν ἀδελφό του, εἶναι ψεύτης. Γιατί, πραγματικά, αὐτός πού δέν ἀγαπάει τόν ἀδελφό του, τόν ὁποῖο βλέπει, πώς μπορεῖ νά ἀγαπάει τό Θεό, τόν ὁποῖο δέ βλέπει». (Α΄ Ἰωάννου δ΄ 19-20)
2. Τρόποι ἐκφράσεως τῆς ἀγάπης πρός τούς ἀδελφούς.
Δέν ὑπάρχουν ὅρια στήν ἐκδήλωση τῆς ἀγάπης. Εἶναι ἀγάπη.
α) Χωρίς ὅρια, χρονικά.
Ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη συχνά μέ κόπο κάνει καί τό πρῶτο μίλι. Κουράζεται, εὔκολα καί γρήγορα. Τό δεύτερο μίλι κι ἄν τό κάμει, τῆς εἶναι πιά φορτίο κι ὄχι εὐχαρίστηση. Ὅμως ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι παντοτινή. Δέν τήν κουράζει καί δέν τήν ξεθωριάζει ὁ χρόνος. «Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει» (Πρός Κορινθίους Α΄ ιγ΄ 8).
β) Χωρίς ὅρια, περιστάσεων
Συχνά, ὁ ἄνθρωπος ἐκφράζει τήν ἀγάπη του, σέ στιγμές ἤ συνθῆκες εὐφορίας καί ἀνέσεως. Ὅταν ὁ δρόμος εἶναι ὁμαλός καί ἄνευ κόπου ἤ πόνου. Ὅταν δοκιμαζώμαστε νομίζουμε ὅτι πρέπει νά σταματήσουμε νά ἀγαπᾶμε. Ὁ Χριστός ὅμως δέν μᾶς ἐδίδαξε αὐτό. Τό ἀντίθετο. Ἐκεῖνος πορευόμενος πρός τό Πάθος «ἀγαπάει εἰς τέλος» τούς μαθητές Του (Ἰωάννου ιγ΄ 1).
γ) Χωρίς ὅρια, κοινωνικά.
Συνήθως ἡ ἀνθρώπινη ἀγάπη περιορίζεται σ’ ἕνα «ἰδιαίτερο κύκλο» μέ μόνο κριτήριο διαχωρισμοῦ τήν κοινωνική τάξη, τήν οἰκονομική βάση, τήν μορφωτική στάθμη. Μπορεῖ ὅμως νά περιορισθεῖ ἡ ἀγάπη αὐτή πού ἐδίδαξε ὁ Χριστός καί πού ζητᾶ νά τήν ἐφαρμόσουμε κι ἐμεῖς ; Ὄχι βέβαια. Ἀφοῦ Ἐκεῖνος ἀγάπησε πάντες «τούς ἐν τῷ κόσμῳ» (Ἰωάν. ιγ΄ 1). Χωρίς ὅρια καί περιορισμούς.
δ) Χωρίς ὅρια, ὑπηρεσία.
Πολλές φορές ἀκοῦμε. Αὐτό μπορῶ νά τό κάμω γιά τόν ἀδελφό μου, τό ἄλλο ὅμως ὄχι. Ἴσως κάποιες φορές νά μή τό λέμε. Σίγουρα ὅμως τό πράττουμε. Ὁ Χριστός ὅμως τά ἔκαμε ὅλα καί δίδαξε καί ἔπλυνε τά πόδια τῶν Μαθητῶν Του γιατί ἤθελε νά μᾶς διδάξει : πώς δέν ὑπάρχει ἀνώτερο ἀπό τήν ὑπηρεσία. Τήν ὑπηρεσία μέ ἀγάπη χωρίς ὅρια : «Σᾶς βεβαιώνω πώς δέν ὑπάρχει δοῦλος ἀνώτερος ἀπό τόν Κύριό του, οὔτε ἀπεσταλμένος ἀνώτερος ἀπό κεῖνον πού τόν ἔστειλε » (Ἰωάννου ιγ΄ 16)
ε) Χωρίς ὅρια προσώπων.
Ἕνα ἄλλο γνώρισμα τῆς ἀνθρώπινης ἀτελοῦς ἀγάπης εἶναι ἡ μεροληψία. Αὐτό τόν φίλο μας, πού μᾶς ἀγαπᾶ, τόν ἀγαπᾶμε. Τόν ἄλλο ὄχι. Ὁ Χριστός ἐδίδαξε τόν ἀντίθετο : «Ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς σας, εὐεργετεῖτε ὅσους σᾶς μισοῦν· δίνετε εὐχές σ’ ὅσους σᾶς δίνουν κατάρες, προσεύχεστε γι’ αὐτούς ποῦ σᾶς κακομεταχειρίζονται. «Σ’ ὅποιον σέ χαστουκίζει στό ἕνα μάγουλο, γύριζε καί τό ἄλλο· κι ἄν κάποιος σου πάρει τό πανωφόρι, μήν τόν ἐμποδίσεις νά πάρει καί τό πουκάμισο. Σ’ ὅποιον σου ζητάει κάτι δίνε τό, κι ἀπό ὅποιον σου παίρνει ὅ,τι σου ἀνήκει μή ζητᾶς νά σού τό ἐπιστρέφει. Όπως θέλετε νά σᾶς συμπεριφέρονται οἱ ἄνθρωποι, ἔτσι ἀκριβῶς νά τούς συμπεριφέρεστε κι ἐσεῖς. Γιατί ἄν ἀγαπᾶτε αὐτούς ποῦ σᾶς ἀγαποῦν, ποιά εὔνοια περιμένετε ἀπό τό Θεό; Ἀφοῦ καί οἱ ἁμαρτωλοί ἀγαποῦν αὐτούς πού τούς ἀγαποῦν. Κι ἄν κάνετε καλό σ’ αὐτούς ποῦ σᾶς κάνουν καλό, ποιά εὔνοια περιμένετε ἀπό τό Θεό; Καί οἱ ἁμαρτωλοί τό ἴδιο κάνουν. Αν δανείζετε σ’ ὅσους ἐλπίζετε νά σᾶς τά ἐπιστρέφουν, ποιά εὔνοια περιμένετε ἀπό τό Θεό; Καί οἱ ἁμαρτωλοί δανείζουν στούς ὁμοίους τους γιά νά τά πάρουν πίσω.» Ἀντίθετα, ἐσεῖς ν’ ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς σας, νά κάνετε τό καλό καί νά δανείζετε, χωρίς νά περιμένετε νά πάρετε πίσω τίποτε. Κι ἔτσι. Ὁ Θεός, πού εἶναι καλός ἀκόμα καί μέ τούς ἀχάριστους καί τούς κακούς, θά σᾶς ἀνταμείψει μέ τό παραπάνω καί θά σᾶς κάνει παιδιά του. Να εἶστε λοιπόν σπλαχνικοί, ὅπως σπλαχνικός εἶναι κι ὁ Θεός Πατέρας σας » (Λουκᾶ στ΄ 27-36). Ὁ Κύριος ἔνιψε τά πόδια καί τοῦ Ἰωάννη πού ἦταν ὁ ἀγαπημένος καί τοῦ Ἰούδα πού ἐσκέπτετο τήν προδοσία (Ἰωάννου ιγ΄ 5).
στ) Χωρίς ὅρια, ἀνθρώπινα.
Ἡ τέλεια καί εἰλικρινής ἀγάπη δέν μπορεῖ νά σταματᾶ στά ἀνθρώπινα ὅρια.
Ἄς θυμώμαστε ὅτι τό καθῆκον τοῦ πιστοῦ εἶναι νά ἀγαπᾶ ὅπως ὁ Χριστός «εἰς τέλος» καί ὅλους. Δίνοντας τήν ἀγάπη μας μιμούμαστε τόν Χριστό. Σώζουμε μία ζωή. Συμβάλλουμε στή σωτηρία τοῦ ἀδελφοῦ. Χαρίζουμε αἰσιοδοξία καί δύναμη. Ὁμολογοῦμε Χριστό. Κηρύττουμε τήν ἀγάπη. Γινόμαστε ἄξιοι μαθητές Του.
