Τέσσερες διαφορετικοί τρόποι ὑποδοχῆς τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
τοῦ Μητροπολίτου Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ.
Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης καταγράφει τέσσερεις διαφορετικούς τρόπους ὑποδοχῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα μετά τήν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου ἀπό διάφορα πρόσωπα πού θά μελετήσουμε.
α. Ἡ ὑποδοχή τῆς Μαρίας, ἀδελφῆς τοῦ Λαζάρου:
Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἀναφέρει, ὅτι ὁ Κύριος μας Ἰησοῦς Χριστός φιλοξενήθηκε στήν οἰκία τοῦ Λαζάρου καί τῶν ἀδελφῶν του Μάρθας καί Μαρίας μετά τήν ἀνάσταση τοῦ ἀδελφοῦ τους.
Ἐκεῖ Τοῦ παρέθεσαν δεῖπνο. Τήν ὥρα τοῦ δείπνου ἡ Μαρία προέβη σέ μιά ἐνέργεια γιά νά τιμήσει τόν Κύριο. Πῆρε μία φιάλη πού περιεῖχε τό πιό ἀκριβό ἄρωμα, πού ἦταν ὁ νάρδος καί ἄλειψε τά πόδια τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τά σπόγγισε μέ τά μάλλιά της. Μ’ αὐτή τήν ἐνέργειά της ἐκδήλωσε α΄ τήν εὐγνωμοσύνη της, β΄ τόν σεβασμό της γ΄ τήν πίστη της στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ἡ ζωή καί ἡ στάση τῆς Μαρίας χαρακτηρίζεται ἀπό μία ἄδολη καί ταπεινή ἀγάπη. Αὐθόρμητα καί ἀνεπιφύλακτα προσφέρει τήν λατρεία της. Δέν συλλογίζεται τίς ἀντιδράσεις τῶν ἄλλων, οὔτε καί τῶν Μαθητῶν ἀκόμη, ὅπως τοῦ Ἰούδα. Δέν ἀσχολεῖται μέ τό ἄν ὁ Κύριός της εἶναι ἀξιότερος ἀπό ὁποιοδήποτε πτωχό. Ἡ Μαρία τήν κρίσιμη ἐκείνη ὥρα ἐκφράζει τόν ἑαυτό της, τήν ποιότητα τῆς ἀγάπης καί τό βάθος τῆς βαθιᾶς δικῆς της πίστεως στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἦταν ὑποδοχή σεβασμοῦ, τιμῆς καί πίστεως
* * * * *
β. Ἡ ὑποδοχή τοῦ Ἰούδα
Στήν ἐνέργεια τῆς Μαρίας, τῆς ἀδελφῆς τοῦ Λαζάρου, ἀντέδρασε διαμαρτυρόμενος ὁ Ἰούδας, ἕνας ἀπό τούς δώδεκα Μαθητές τοῦ Κυρίου μας. Θεώρησε ἀνεπίτρεπη σπατάλη τήν ἀπώλεια τοῦ μύρου μέ τό ὁποῖο ἄλειψε τά πόδια τοῦ Ἰησοῦ ἡ Μαρία. Εἶχε τήν γνώμη, ὅτι τό ἀκριβό ἄρωμα ἔπρεπε νά πουληθεῖ ἀντί τριακοσίων δηναρίων καί τό ποσό πού θά εἰσέπρατταν νά μοιρασθεῖ στούς πτωχούς. Ὁ εὐαγγελιστής ὅμως Ἰωάννης ἐξήγησε τόν λόγο τῆς διαμαρτυρίας τοῦ Ἰούδα, ὅτι δέν ἐνδιαφερόταν γιά τούς πτωχούς, ἀλλά γιά τό συμφέρον του, ἐπειδή ἦταν ὁ ταμίας τοῦ ἱεροῦ συλλόγου τῶν ἁγίων ἀποστόλων καί θά διαχειριζόταν τό ποσό. Στήν ἐκδηλουμένη φιλοπτωχία Του ἐκρύπτετο ἡ ἀπεχθής φιλαργυρία Του.
Ἡ ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας σχολιάζει τήν συμπεριφορά τοῦ μαθητοῦ, ὅτι ὁ Ἰούδας ἐφάνη ἀγνώμων, πονηρός καί ζηλότυπος.
Ἦταν ὑποδοχή ὑποκρισίας καί δολιότητος
* * * * *
γ. Ἡ ὑποδοχή τοῦ ὄχλου
Ὁ Ἰουδαϊκός ὄχλος ὑποδέχθηκε τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό ὡς Μεσσία, πού ἤρχετο ἐξ ὀνόματος Κυρίου καί ὡς Βασιλέα. Ἡ ὑποδοχή εἶχε ἔκδηλα μεσσιανικό χαρακτῆρα κατά τίς προφητεῖες Ἠσαΐου ξβ΄11 καί Ζαχαρίου θ΄ 9.
Ὁ ἐνθουσιασμός τοῦ Ἰουδαϊκοῦ ὄχλου ὅπως μᾶς πληροφοροῦν οἱ ἱεροί εὐαγγελιστές γρήγορα ἐξαφανίσθηκε καί μετεστράφη σέ ἀποδοκιμασία καί ἐχθρότητα. Ὁ θορυβώδης ὄχλος ἀντιπροσωπεύει ὅλους, ἐκείνους πού χωρίς παιδεία καί πνευματικό περιεχόμενο εὔκολα παρασύρονται εἴτε σέ ἐνθουσιώδεις ἐκδηλώσεις εἴτε σέ πεζοδρομιακές θρησκευτικές ἀρές.
Ἦταν ὑποδοχή προσκαίρου ἐνθουσιασμοῦ.
δ΄ Ἡ ὑποδοχή τῶν Φαρισαίων
Ἡ πνευματική ἡγεσία τῶν Ἰουδαίων δέν συμμεριζόταν τόν ἐνθουσιασμό τοῦ λαοῦ. Ἐνοχλοῦντο ἀπό τόν Ἰησοῦ Χριστό καί τήν ἀποδοχή τοῦ κηρύγματός Του ἀπό τό πλῆθος τοῦ κόσμου γι’ αὐτό ἀποφάσισαν νά Τόν ἐξοντώσουν.
Αὐτοί ἀντιπροσωπεύουν ἄλλη ὁμάδα ἀνθρώπων, τούς κλασικά καί παραδοσιακά διαμορφωμένους, πού ἔχουν ἔντονα στοιχεῖα θρησκευτικῆς τυπολατρείας καί κραυγαλέας ὑποκρισίας. Ἀκολουθοῦσαν τόν Κύριο ὄχι ὡς θεολόγοι, καί ἑρμηνευτές τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ μέ πνευματικά ἐνδιαφέροντα, ἀλλά ὡς ἐπικριτές μέ ἐχθρική στάση ἐναντίον κάθε διοφορετικοῦ ἀπό τόν δικό τους θεολογικό λόγο καί σέ κάθε πνευματικό στοχασμό πού μπορεῖ νά δημιουργήσει μιά νέα παράδοση. Πρόκειται γιά ἀνθρώπους πού ἐκμεταλλεύονται τήν θρησκευτική ἐξουσία πού διαθέτουν γιά προσωπικό, οἰκονομικό καί κοινωνικό ὄφελος. Εἶναι αὐτοί πού αὐθαδιάζουν καί αὐθαιρετοῦν χρησιμοποιώντας τήν θρησκεία.
Ὑποδοχή ἀποφασισμένων ἐχθρῶν.
* * * * *
Καθώς εἰσερχόμαστε στήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα καί ὁ Κύριός μας ἔρχεται ἐπί τό ἑκούσιο πάθος ἡ Ἐκκλησία μᾶς προβάλλει αὐτούς τούς διαφορετικούς τρόπους ὑποδοχῆς Του γιά νά μᾶς ὑποδείξει ὅτι πρέπει νά δεχθοῦμε τόν Κύριο μας Ἰησοῦ Χριστό μέ ἄδολη πίστη καί ταπείνωση.
